خبرگزاری مهر ـ گروه فرهنگ؛ صنعت بازی‌های ویدویی، صنعتی ۶۰ ساله است که طی سپری شدن این سال‌ها، در زمینه‌های مختلفی رشد کرده و امروزه یکی از سودآورترین صنعت‌ها محسوب می‌شود. چنین صنعتی مطمئنا دارای جایگاه‌های شغلی متعددی است که هر کدام از جایگاه‌ها و پست‌های شغلی در نوع خود دارای گرایش‌های متفاوتی هستند و همین تقسیم‌بندی گرایش‌ها در هر جایگاه، باعث تقسیم وظایف در تیم‌های بزرگ و پرجمعیت تولیدی می‌شود تا درنهایت به رشد و منفعت همه تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان صنعت می‌انجامد.
به‌طور کلی، جایگاه‌های شغلی صنعت بازی‌های ویدیویی را می‌توان در این چند دسته یا گروه تقسیم‌بندی کرد که در هر کدام چندین گرایش و تقسیم‌بندی دیگر می‌توان یافت: طراح (Designer)، نویسنده (Writer)، برنامه‌نویس (Programmer)، طراح جلوه‌های دیداری (Visual Artist)، طراح محتوای شنیداری (Audio Artist)، مدیر (Manager)، آزمایش‌کننده (Tester)، بازرگان (Businessman) و روزنامه‌نگار (Journalist). اگر بخواهیم از لحاظ نوع و جنس کار، هر جایگاه و هر پست را نیز تقسیم‌بندی کنیم، می‌توان در کل تمامی شغل‌های صنعت بازی را در دو دسته قرار داد: دسته اول، شغل‌هایی که ارتباط مستقیم با تولید بازی و محتواهای آن دارند؛ دسته دوم، شغل‌هایی که متمرکز بر مدیریت تولید، بازرگانی و آزمایش کیفیت بازی هستند و به‌صورت غیرمستقیم با تولید بازی مرتبط هستند. صنعت بازی و تولید یک محصول در این عرصه، کار بسیار پیچیده و زمان‌بری است که به خودی خود باعث می‌شود برای پیگیری روند تولید، تیم‌های کوچک و بزرگ تشکیل شوند و جایگاه‌های شغلی متفاوتی به‌وجود بیایند که هر فرد، در هر جایگاه نیازمند است مهارت‌های متفاوتی داشته باشد و در یک کار گروهی و تیمی برای کمک به دیگر افراد در دیگر پست‌ها همیشه آماده باشد.
برای صنعت نوپای بازی‌های ویدیویی که ارائه‌دهنده اصلی سرگرمی تعاملی مدرن است، این تعداد از فرصت‌های شغلی که روز به روز درحال افزایش و تغییر هستند و میانگین ۹۰ هزار دلاری (۳۴۲ میلیون تومانی) درآمد هر فرد فعال در جایگاه‌های مطرح شغلی این صنعت، نشان‌دهنده رشد روزافزون صنعت بازی‌های ویدویی و فرصت‌های سرمایه‌گذاری بیشتر در آن است. نیاز است تا با تلاش بیشتر برای سازمان‌دهی و بخشیدن نظم به جایگاه‌های شغلی و ساختارهای تیم‌های بازی‌سازی کشور، هر روز به روند صعودی، چه از حیث رشد معنوی و چه رشد مادی، صنعت بازی در دنیا نزدیک‌تر شویم. اما در ادامه می‌بینیم که جایگاه بازی رایانه‌ای در کشورمان خیلی مطلوب نیست و بسیاری از بازی‌سازان از این موضوع نگران و ناراحت هستند و حتی ناامید. نه تنها ایجاد جایگاه شغلی راهی رو به جلو نیست بلکه به گفته بازی‌سازان بی‌حمایتی مسئولان در این زمینه تمام راه‌ها بستته شدند و حتی به دیوار خورده‌اند. در ادامه وهاب احمدوند در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر درباره صنعت بازی رایانه‌ای در کشور می‌گوید.
جذب سرمایه‌گذار خارجی در صنعت بازی‌های رایانه‌ای نیز اهمیت دارد و مطمئنا تاثیر مثبتی را با این کار می‌توانیم در صنعت شاهد باشیم که متاسفانه در شرایط فعلی کشور این عمل غیرممکن است.
با توجه به اینکه احمدوند در کارنامه خود بازی‌هایی همچون نقش‌آفرینی فراسفر، شکارچی سیاره، گربه بازیگوش، پروانه و ... را دارد علاقه بیشتری دارد که برای به دست آوردن تجربه و ساخت بازی‌هایش در شرکت‌های تولید بازی در خارج از کشور سفر کند او درباره ارتقای صنعت بازی در کشور و طی کردن مسیر پیشرفت در این صنعت می‌گوید: «راه اندازی سیستم آموزشی مناسب، صحیح و رسمی و تربیت نیروی متخصص برای بازار کار قطعا می‌تواند مفید باشد. البته جذب سرمایه‌گذار خارجی نیز اهمیت دارد و مطمئنا تاثیر مثبتی را با این کار می‌توانیم در صنعت شاهد باشیم که متاسفانه در شرایط فعلی کشور این عمل غیرممکن است.»
قطعا وجود تحریم‌ها فعالیت برای بازی‌سازان سخت شده و برخی از نیازهایش در این زمینه مرتفع نشده است او در پاسخ به سوال چگونه می‌توان اقداماتی انجام داد که این فشار تحریم‌ها را کم کرد یا مسئولان چگونه می‌توانند اثرات مخرب این مسئله را کاهش دهند؟، بیان می‌کند: «متأسفانه مسئولان فقط سنگ اندازی می کنند و در حال حاضر راه‌ها یا راه‌حل‌های موجود را نیز بسته‌اند. ببینید بالاخره برای برقراری ارتباط با جهان در حوزه بازی‌رایانه‌ای، باید به فکر جذب سرمایه‌گذار خارجی باشیم تا تولیدات با کیفیت و مطلوبی داشته باشیم و به نوعی یکی از مهم‌ترین نیازهای این حوزه است اما همان‌گونه که گفتم در شرایط فعلی که وجود دارد تقریبا امری محال و غیرممکن است و نمی‌توان در این حوزه چنین کاری را انجام داد.»
او بازی‌های رایانه‌ای تولید شده در کشور را در قیاس با تولیدات خارجی انگشت‌شمار می‌داند و ادامه می‌دهد: «در وضعیت کنونی به جز موارد انگشت شمار بازی‌های موبایلی که برای بازار داخلی تولید شده‌اند محصول با کیفیتی برای رقابت با بازی‌های خارجی تولید نشده است، البته دلیل آن هم واضح است. ببینید نبود زیر ساخت‌های مناسب و مشکلات مالی در کشور اجازه ریسک‌پذیری برای تولید این محصولات را از بین برده است.»
به جز موارد انگشت شمار بازی‌های موبایلی که برای بازار داخلی تولید شده‌اند محصول با کیفیتی برای رقابلت با بازی‌های خارجی تولید نشده، البته دلیل آن هم واضح است. ببینید نبود زیر ساخت‌های مناسب و مشکلات مالی در کشور اجازه ریسک‌پذیری برای تولید این محصولات را از بین برده است
بسیاری از بازی‌سازان سوژه‌های فرهنگی مورد استفاده در بازی‌ها را سخت می‌دانند و اذعان دارند که گاه با ممیزی همراه می‌شود و فعالیت‌ها را برایشان سخت‌تر می‌کنند از همین‌رو ترجیحشان و تمرکز بیشترشان روی اقتصاد است با دغدغه فرهنگی! احمدوند در این‌باره می‌گوید: «دغدغه فرهنگی توسط من بازی‌ساز هیچ ارزشی ندارد. چه بسا که در تولید بازی‌های اخیری که درگیر آنها بوده‌ام، دغدغه‌های فرهنگی به دیوار خورده‌اند. زیرا هیچ حمایتی از آن ها نشده است. پس این دغدغه از حوزه اختیار یک بازی‌ساز مستقل خارج است. دغدغه باید برای مسئولان باشد که متأسفانه هیچ اهمیتی برای آنها ندارد.»