جنگ، آزار و فقر بسیاری از مردم را در سال‌های گذشته از خانه و کشورشان آواره کرده است. نزدیک به ٨٠‌میلیون زن، کودک و مرد در سراسر جهان برای زنده‌ماندن مجبور شده‌اند به پناهندگی روی بیاورند.

به گزارش خبرگزاری مهر، شهروند نوشت: جنگ، آزار و فقر بسیاری از مردم را در سال‌های گذشته از خانه و کشورشان آواره کرده است. نزدیک به ٨٠‌میلیون زن، کودک و مرد در سراسر جهان برای زنده‌ماندن مجبور شده‌اند راهی را بروند که به پناهندگی ختم می‌شود. در یک سال گذشته ١٠‌میلیون نفر از کشورشان فرار کرده‌اند. در روز جهانی پناهنده در سال ٢٠٢٠، تصویر پناهندگان در جهان بیش از گذشته تکان‌دهنده است. سازمان ملل امسال به‌مناسبت بیستم ژوئن در پیامی گفته است: «امروز و هر روز، در کنار پناهندگان با وحدت و همبستگی می‌ایستیم و تعهد اساسی خود را برای پناه دادن به افرادی به رسمیت می‌شناسیم که از جنگ، اذیت و آزار می‌گریزند.»
بسیاری از پناهجویان جهان پس از گذر از مسیرهای خطرناک در دریا و بیابان، مجبور به زندگی در اردوگاه‌ها هستند؛ شرایطی که بسته به رفتار کشورهای میزبان ممکن است انسانی یا غیر انسانی باشد. روز جهانی پناهنده، فرصتی است برای یادآوری شرایط پناهندگان و تشویق کشورها به اینکه برای کسانی که از خشونت و آزار فرار کرده‌اند، آغوش گشاده‌ای داشته باشند.
امسال آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل گفت: «سخاوت و انسانیت جوامع و کشورهای میزبانی را ارج می‌نهیم که اغلب با نگرانی‌های اقتصادی و امنیتی خود درگیر هستند. ما به این کشورها سپاس، حمایت و سرمایه‌گذاری خود را بدهکاریم. همه ما باید تلاش کنیم دوباره یکپارچگی نظام بین‌المللی حمایت از پناهندگان را برقرار کنیم و وعده‌های داده شده در مجمع جهانی پناهنده را تحقق بخشیم تا پناهندگان و جوامع میزبان، حمایت مورد نیاز خود را به دست آورند.»
امسال پناهجویان جهان علاوه بر مشکلات پناهندگی و زندگی در غربت، درگیر همه‌گیری کووید - ١٩ بودند که شرایط را برایشان سخت‌تر کرد. گوترش در این‌باره از دولت‌ها خواسته است از در نظر گرفتن این افراد در کلیه اقدامات پاسخ و بهبود اطمینان حاصل کنند.
ایران یکی از کشورهایی است که سال‌هاست پناهجویان زیادی در آن زندگی می‌کنند. مهم‌ترین جمعیت پناهنده ایران از کشور همسایه یعنی افغانستان آمده‌اند که ٤٠‌سال است با جنگ و ناامنی دست و پنجه نرم می‌کند. آنها که تا پیش از سقوط طالبان به ایران پناه آورده بودند، راحت‌تر می‌توانستند در طرح‌های آمایش کارت اقامت بگیرند. بسیاری از آنها فرزندان‌شان را در ایران به دنیا آوردند و همچنان بسیاری دیگر از جاده‌های خطرناک و با وسایل نقلیه نامناسب از مرزها می‌گذرند و خودشان را به ایران می‌رسانند. بنا به گزارش ایرنا و به نقل از منابع رسمی، بیش از ٣‌میلیون مهاجر افغانستانی در ایران زندگی می‌کنند. ٨٠٠‌هزار نفر کارت شناسایی و بیش از ٤٠٠‌هزار نفر پاسپورت دارند، اما در میان مهاجران افغانستانی گروهی هم هستند که وضع دشوارتری دارند. آمارها نشان می‌دهد نزدیک به یک‌ونیم میلیون نفر از این مهاجران اتباعی هستند که به صورت غیرقانونی وارد ایران شده‌اند. بسیاری از پناهندگان افغانستانی که کودکان نیز در بین آنها حضور دارند در مشاغل سخت کار می‌کنند و در شرایطی دشوار زندگی‌شان را ادامه می‌دهند. در سال‌های گذشته طرح‌هایی برای بهبود زندگی آنها انجام شد. کودکان پناهنده حتی آنها که کارت اقامت نداشتند، توانستند در مدارس دولتی ثبت‌نام کنند و به تحصیل ادامه دهند. فرزندان زنان ایرانی که با پناهندگان ازدواج کرده بودند، می‌توانند از این پس شناسنامه بگیرند، اما تا وقتی در کشورهای همسایه جنگ، ناامنی و خشونت ادامه داشته باشد، ایران همچنان باید خود را برای حضور پناهجویان آماده کند.