میخائیل ریباکوف در دیدار رایزن فرهنگی ایران در بلاروس خواستار گردآوری و چاپ مجموعه مقالات و نوشته‌های جهانگردان ایرانی و بلاروسی شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، ابوالقاسم مختاریان، رایزن فرهنگی ایران در بلاروس در جریان بازدید از بخش‌های مختلف موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی با میخائیل ریباکوف، مدیر این موزه دیدار و گفت‌وگو کرد. مختاریان در این دیدار به معرفی فعالیت‌‎های رایزنی فرهنگی کشورمان در بلاروس پرداخت و آمادگی این نمایندگی را برای گسترش همکاری‌های فرهنگی و هنری با این مجموعه، اعلام کرد.

میخائیل ریباکوف با اشاره به تاریخچه تأسیس موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی گفت: این موزه شامل 9 شعبه «موزه ادبی ماکسیم بوگدانوویچ»، «بلاروسکایا خاتکا»، «فولواراک راکوتِوشچینا (استان مینسک)»، «موزه ادبی پیاتروس برووکا»، «موزه پیاتروس برووکا (استان ویتبسک)»، «موزه فرانتسیشکا بوگوشِویچ (استان گرودنو)»، «موزه میتسکِویچ زاوسیه (استان برست)»، «موزه واسیل بیکوف (استان مینسک)» و «موزه ادبی کوزما چیورنی (استان مینسک)» می‌شود.

مدیر موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی که مدتی به عنوان رایزن فرهنگی سفارت جمهوری بلاروس در کشور لهستان مشغول به کار بوده و همچنین مدیریت مرکز فرهنگ‌های ملی را به عهده داشته است، گفت: موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی تجربه همکاری در اجرای طرح‌ها و پروژه‌های متنوعی با سفارتخانه‌های کشورهایی از قبیل لهستان، اوکراین، اسلواکی و آلمان را در کارنامه خود دارد. برای تمامی کشورها این امکان وجود دارد تا در این مجموعه فعالیت‌های فرهنگی خود را اجرا کنند.

مدیر موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی آمادگی این مجموعه را برای همکاری با رایزنی فرهنگی ایران در زمینه برگزاری نشست‌های تخصصی، دوره‌های آموزشی ویژه فارسی‌آموزان مراکز ایرانشناسی، دانشجویان و علاقمندان بلاروسی، گفت‌وگوهای دینی و دیگر رویدادهای فرهنگی اعلام کرد و گفت: این مجموعه در کنار فعالیت‌های مربوط به موزه و نمایش آثار، در دیگر حوزه‌های فرهنگی از قبیل موسیقی، فیلم، نقاشی و... نیز فعالیت می‌کند.

وی در مورد نمایشگاه زبان خانه یا مووا هاتس، اشاره کرد: تم اصلی این نمایشگاه حفظ ارزش‌های خانه و خانواده در طول تاریخ بلاروس است و اینکه چگونه این ارزش‌ها و سنت‌ها، نسل به نسل تداوم داشته است و ما هم در روزگار حاضر از آنها بهره می‌بریم. در این نمایشگاه می‌توان گفت‌وگو بین زمان معاصر و گذشته را دید، چون که خانه یکی از مهمترین نمادهای فرهنگی است. خانه خانواده ما، قلب ما است. 

وی در پایان سخنانش، گفت: لازم است کتاب یا کتابچه‌ای از مجموعه مقالات دانشجویان و یا جهانگردان ایرانی و بلاروسی که به این دو کشور سفر کرده‌اند و دیدگاه خود را نوشته‌اند، گردآوری شود و به چاپ برسد، چراکه این امر به شناخت هر چه بهتر دو ملت کمک شایانی می‌کند.

آشنایی با موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی

موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی بزرگترین موزه ادبیات کشور بلاروس است. این موزه از سال 1987 فعالیت خود را آغاز کرده است. در موزه آثار مربوط به زندگی و فعالیت‌های نویسندگان بلاروسی وجود دارد. کتاب‌های قرن 17-18 میلادی، اشیای شخصی نویسندگان کلاسیک، کتاب‌ها، دست نوشته‌ها و عکس‌های قرن 19 - نیمه اول قرن 20 نیز جزء مجموعه این موزه هستند. در مجموع آثار به نمایش درآمده در این موزه بالغ بر بیش از 50000 اثر است. موزه در پروژه‌های مختلف بین‌المللی شرکت کرده و با موزه‌های ادبی روسیه، اوکراین، لیتوانی، لهستان و کشورهای دیگر همکاری می‌کند. 

در بخش نمایشگاهی موزه دولتی تاریخ ادبیات بلاروسی اشیاء، ابزار آلات، پوشاک، کتب و صنایع دستی بومی مناطق مختلف کشور بلاروس به نمایش در آمده است. این نمایشگاه بینندگان را با خانه‌های ملی و رسوم و سنت‌های بلاروسی، سنت‌های مسیحی و خانواده، باورها و اعتقاداتی که اعضای خانواده به آنها پایبند بودند آشنا می‌سازد. از جمله نقش زن و مادر در خانه و در تربیت فرزندان که به عنوان حافظ گرما، آسایش و امنیت خانه در فرهنگ بلاروسی شناخته می‌شود. نقش پدر که بعنوان بزرگ خانواده شناخته می‌شود و مسئول تامین مایحتاج تمام اعضای خانواده است. در بخش دیگر این نمایشگاه به موضوع تربیت و آموزش کودکان پرداخته شده بود. در این بخش کتاب‌های آموزشی از قرن نوزدهم به نمایش درآمده بود. در روستاها کودکان به صورت گروهی و تحت نظر یک معلم خواندن، نوشتن و شمارش را فرا می‌گرفتند.

در بخش صنایع دستی بلاروس انواع منسوجات و ظروف بلاروسی به نمایش در آمده است که نقوش طراحی شده بر روی آنها سمبل و نشانه‌ای است که معنای ویژه‌ای دارد که تماما در ارتباط با خانه، خانواده و امنیت و آسایش خانه است.

در موزه بخشی هم به عنوان کتابخانه وجود دارد که تعداد زیادی از کتاب‌های تحقیقی را در خود جای داده است و بخشی هم برای کتاب‌های نایاب و قدیمی وجود دارد که در شرایطی ویژه نگهداری می‌شوند.

این موزه به نشانی اینترنتی http://bellitmuseum.by/ در دسترس علاقه‌مندان و بازدیدکنندگان است.