به گزارش خبرگزاری مهر، قانونگذاری و نظارت بر اکوسیستم بازیهای دیجیتال در خیلی از کشورهای فعال در صنعت بازی وجود دارد. قوانینی که بعد از تصویب آن تولیدکنندگان را ملزم به رعایت مقررات وضع شده بهمنظور نهادینه کردن فرهنگسازی و نظارت بر مصرف بازیها و ترویج فرهنگ صحیح بازی در کاربران میکند.
قانونگذاری و نظارت بر اکوسیستم بازیهای دیجیتال در کشورهای مختلف جهان با سازوکارهای متفاوتی تعریف و تصویب میشوند. این گزارش نگاهی دارد به این سازوکار درکشور کرهجنوبی بهعنوان یکی از چندکشور درآمدزا از صنعت بازیهای دیجیتال که اتفاقاً بیشترین میزان قوانین تصویب شده در حوزه نظارت بر اکوسیستم، توسط آنها انجام شده است.
مهمترین قوانین مرتبط با توسعه بازیهای دیجیتال در کره جنوبی، با عنوان قانون «ترویج صنعت بازی» منتشر میشوند. مجری این قوانین که در طول سالهای مختلف مورد بازنگری و تکمیل نیز قرار گرفته «وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری» این کشور است.
جالب است بدانید که دست کم سه نهاد یا کمیته مسئول برای صدور مجوز انتشار اپلیکیشنها در کشور کره جنوبی وجود دارند که همه تولیدکنندگان ملزم به رعایت مقررات این مراکز هستند:
کمیته مدیریت ردهبندی بازی که بر اساس قانون کشور کره جنوبی وظیفه صدور مجوز ردهبندی سنی برای انواع بازیها را بر عهده دارد.
وزارت برابری جنسیت و خانواده کره؛ که مسئول کنترل و رسیدگی به محتوای بازیها بر اساس قانون حمایت از نوجوانان کره است.
کمیسیون ارتباطات کره؛ که مطابق با قانون کشور کره، ناظر بر نشر بازیهای کرهای در بازارهای جهانی است.
با این مقدمه بد نیست به برخی قوانین تصویب شده در کرهجنوبی که مرتبط به نظارت بر تولید و توزیع بازیهای دیجیتال است، نگاهی بیندازیم.
قوانینی بر ارتقا فرهنگ بازی
در ماده ۱۲ این قانون که طی آن به برخی سیاستها برای فرهنگسازی و نظارت بر مصرف بازیها اشاره شده، دولت باید ضمن انجام فعالیتهایی ترویج فرهنگ صحیح بازی ارتقا دهد. فعالیتهایی چون:
· تدوین و اجرای سیاستهایی مبنی بر جلوگیری از آثار نامطلوب بازیها، از جمله غوطهوری بیش از حد در بازیها و یا ترغیب به قمار، خشونت و شهوترانی.
· حمایت از سازمانهایی که کسبوکار و یا فعالیتهایی را جهت ایجاد فرهنگ صحیح بازی ساماندهی میکنند.
· شکلدهی و بهرهبرداری از ظرفیتهای فرهنگ بازی برای مقاصد عمومی، مانند ظرفیتهای تجربی فرهنگ بازی، مشاوره و یا ظرفیتهای آموزشی
ردهبندی سنی اجباری
متولی تعیین و اعطای ردهبندی سنی در کره جنوبی، «کمیته مدیریت ردهبندی بازی» است. این کمیته نهادی برای صدور مجوز بازی محسوب میشود که به موجب قانون این کشور با توجه به گروههای سنی مختلف برای بازیهای مختلف رده مرتبط را صادر میکند. ردهبندی بازیها بر اساس مواردی همچون محتوای جنسی، خشونت، تهدیدکنندگی، گفتار، مواد مخدر، محتوای ضداجتماعی و مسائل مرتبط با قمار، بازیها را به ۶ دسته کلی شامل «برای همه»، «۱۲+»، «۱۵+»، «۱۸+»، «در حال آزمایش» و «نامناسب» تقسیم میکند.
در این کشور دریافت رده سنی برای تولید و توزیع همه بازیهایی که با قصد ارائه عمومی معرفی میشوند، اجباری است و بازیها در همه پلتفرمها حتی با محتوای مشابه، نیاز به دریافت رده سنی مجزا در هر پلتفرم دارند.
ماده ۱۶ قانون بازی کشور کره جنوبی به موضوع «کمیته اجرایی و ردهبندی بازی» اختصاص یافته است. در این ماده آمده است: «کمیته اجرایی و ردهبندی بازی میبایست برای مراقبت از اخلاق و ماهیت عمومی محصولات بازی، برای پیشگیری از تحریک و تشویق روحیه سوداگری، برای حفاظت از نوجوانان و برای جلوگیری از توزیع غیرقانونی محصولات بازی تشکیل شود».
مدیریت بازیها از حیث ردهبندی سنی، پس از انتشار
در ماده ۱۶ این قانون که اختصاص به تشکیل کمیته اجرایی و ردهبندی بازی دارد، بندهایی در خصوص نظارت پس از نشر قابل توجه است. از جمله مسائل پسامدیریتی ردهبندی سنی مثل تحقیق در تولید، توزیع یا عرضه جهت استفاده بر اساس ردهبندی سنی محصولات بازی و مسائلی مانند اینکه آیا محصولات بازی، آگهیها یا تبلیغات عرضه شده توسط شبکه اطلاعات و ارتباطات، توصیهای جهت اصلاح دارند یا خیر.
مجوزی برای راهاندازی شرکت تولید و توزیع بازی
در ماده ۲۵ و۲۶ قانون بازی کره جنوبی از شرایط ثبت کسبوکار بازی صحبت کرده است و طی بندهایی شرایط دریافت مجوز برای کسانی که قصد برپایی کسبوکار تولید و توزیع بازی را دارند، مشخص کرده است. قوانینی که به موجب آن متقاضیان ایجاد کسبوکار در حوزه تولید و توزیع بازی را موظف میکند برای دریافت این مجوز که براساس دستور وزیر فرهنگ، ورزش و گردشگری تعیین شده است، در مرکز سای / سان / گو ثبتنام کنند.
ممنوعیتهایی برای توزیع بازیهای غیرقانونی
کرهجنوبی قوانینی هم برای ممنوعیت توزیع بازیهای غیرقانونی تصویب کرده است. در ماده ۳۲ این قانون که به بحث و بررسی در خصوص توزیع غیرمجاز بازیهای دیجیتال پرداخته در دو بند به تشریح جزئیات این موضوع میپردازد. اول اینکه، هیچ شخصی نباید اعمالی را که مانع از توزیع صحیح محصولات بازی میشود، مرتکب شود و دیگر اینکه، هیچ شخصی حق تولید یا برآوردن هیچ یک از محصولات بازی با رویکرد تضعیف هویت ملی، تضعیف آداب و رسوم صحیح و اختلال در نظم اجتماعی صحیح را ندارد.
باید و نبایدهای تبلیغات
در قوانین مصوب کرهجنوبی طی مادهای از بایدها و نبایدهای تبلیغات محصولات بازی هم صحبت شده است.
به موجب ماده ۳۴ این قانون هیچ شخصی نباید اعمال زیر را مرتکب شود:
۱. تبلیغ محتوایی که متفاوت از آنچه محصولات بازی بر اساس آن ردهبندی سنی، توزیع یا ترویج شدهاند، باشد.
۲. توزیع یا ارسال تبلیغاتی که در آن ردهبندی متفاوتی از ردهای که محصولات بازی دریافت کردهاند، نشان داده شود.
۳. انجام تبلیغات نشاندهنده اطلاعات مغایر با محتوای محصولات بازی یا توزیع یا ارسال تبلیغات مربوط به آن
۴. تبلیغات محتوایی که روحیه قمارگون را تشویق نماید؛ از جمله ارائه هدایای رایگان علاوه بر اطلاعات درباره محتوای محصولات بازی و یا توزیع یا ارسال تبلیغات مربوط به آن.
بسته شدن و جمع آوری بازی
در قانون بازی کره جنوبی در خصوص جمعآوری بازیهایی که بدون رعایت اصول ردهبندی سنی منتشر و توزیع شدهاند هم راهکارهایی قانونی لحاظ شده است. یعنی هنگامی که محصولات بازی عرضه شده جهت توزیع، مصرف، تبلیغات، اطلاعرسانی و غیره دچار تنزل میشوند، وزیر فرهنگ، ورزش و گردشگری، یک فرماندار / شهردار یا مرکز Si/Gun/Gu، موظف به جابهجایی، از بین بردن و حذف این قبیل هستند.
نظارتهای پس از مصرف
کره جنوبی در سال ۲۰۱۱ دسترسی نوجوانان را به بازیهای آنلاین پس از نیمهشب قطع کرد. این تلاش در جهت کاهش اعتیاد نوجوانان این کشور به انجام بازی صورت گرفته است. این سیستم که «قانون شاتدان» یا «قانون سیندرلا» نام دارد، دسترسی کسانی که را کمتر از ۱۶ سال دارند به وبسایتهای بازی پس از نیمهشب مسدود کرده است. این قانون شامل بازیهای موبایلی یا بازیهای شبکههای اجتماعی نمیشود.
پرداخت درون بازی برای کاربران زیر سن قانونی
در سال ۲۰۱۹ کمیسیون تجارت منصفانه کره جنوبی اقدام به بازنگری مقررات قانونگذاری بازیهای دیجیتال کرد که بخشی از آن مربوط به پرداختهای درون بازی برای کاربران زیر سن قانونی میشود.
در این بازنگری ۱۰ شرکت بازیسازی از جمله بلیزارد، نکسون، رایت و انسیسافت مدنظر قرار گرفتهاند. نماینده این کمیسیون اعلام کرده است که برخی از سیاستهای پرداختی درون بازی شامل محدودیتهای بازگشت پول، عدم صراحت در موردنیاز به اجازه والدین برای خرید و استفاده از مقررات «رفتار نامناسب» برای توقف بازیکنانی که شکایت دارند، غیرمنصفانه است. این کمیسیون همچنین اعلام کرد که شرکتهای بازی میتوانند خودشان به صورت داوطلبانه اقدام به تغییر سیاستهای خود نمایند در غیر این صورت وادار به انجام این کار میشوند.