رئیس پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی-انزلی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه صنعت پرورش ماهی در قفس، طی دو دهه اخیر به دلیل شرایط اقلیمی، بحران کم آبی و وجود منابع آبی طبیعی و انسان ساخت، مورد توجه مسئولان وزارت جهاد کشاورزی قرار گرفته است، گفت: در حال حاضر محققان علوم شیلاتی کشور، در پژوهشکده انزلی، پروژه‌ای را با عنوان پایش تولید ماهیان سردابی در قفس در منطقه جنوبی دریای خزر (مناطق جفرود و کیاشهر) تعریف کرده‌اند که هم اکنون یک سال از عملیاتی شدن آن می‌گذرد.
محمد صیاد بورانی، آغاز سرمایه گذاری در صنعت پرورش ماهی در قفس ایران را سال ۱۳۹۰ دانست و افزود: با توجه به ظرفیت‌های آبزی پروری در شمال و جنوب کشور و ایجاد اشتغال پایدار با رویکردی بر سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، این صنعت مورد حمایت مدیران جهاد کشاورزی قرار گرفت. تعیین سلامت ماهی قزل آلا و ماهی آزاد معرفی شده به قفس‌های مستقر در آب‌های ایرانی دریای خزر (سواحل گیلان)، تعیین عملکرد رشد و راندمان تولید دو گونه پرورشی در قفس‌های دریای خزر، تعیین اثرات متقابل پرورش بر اکوسیستم و ارزیابی اقتصادی تولید ماهیان سردابی در قفس، از مهمترین اهدافی است که با محوریت این پروژه از طرف دکتر صیاد بورانی معرفی شد.
وی معتقد است افزایش جمعیت و روش‌های غیراصولی صید و بهره برداری و نیز تخریب محیط زیست موجب کاهش ذخایر آبزی موجود در منابع آبی شده؛ بنابراین ادامه چنین روندی، ممکن است تأمین پروتئین جوامع را با خطر روبرو کند. علاوه بر اینها به دلیل محدودیت منابع آب شیرین، تقاضای روزافزون بازارهای جهانی برای مصرف ماهیان دریایی، توجه به تکثیر و پرورش ماهیان دریایی را طی سه دهه اخیر افزایش داده است. به همین دلیل، تلاش کشورها برای توسعه پرورش ماهیان دریایی به ویژه در قفس، در بسیاری از مناطق جهان، موجب افزایش این گروه از آبزیان شده است. در نتیجه محققان داخلی کشور نیز معرفی گونه مناسب ماهیان سردابی جهت پرورش در قفس را در دستور کار خود قرار داده اند.
رئیس پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی، در ارتباط با آثار اقتصادی و اجتماعی این پروژه تحقیقاتی، عنوان کرد: با معرفی گونه‌های مهم سردابی به قفس‌های مستقر در دریای خزر در زمان و اندازه مناسب، طول دوره پرورش کوتاه‌تر شده و بهبود شرایط سرمایه گذاری در این صنعت را به همراه خواهد داشت.
وی ادامه داد: تولید ۹ هزار تن از این ماهیان (با قیمت کیلویی ۶۰ هزار تومان)، می‌تواند درآمد ناخالصی معادل ۵۴۰ میلیارد تومان را برای پرورش دهندگان به ارمغان آورد که این موضوع در تولید کلان محصولات شیلاتی، تولید غذای سالم و افزایش سرانه مصرف تأثیر قابل توجهی دارد. ضمن اینکه در صورت ارائه راهکارهای لازم برای فرآوری این محصولات، مانند ماهی دودی، فیله، بسته بندی و غیره، افزایش ارزش افزوده و در نهایت ارتقای ۴ یا ۵ برابری سهم صادرات به کشورهای منطقه را در پی دارد.