به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، یافته‌های محققان دانشگاه کلرادو نشان دهنده برخی از قوی‌ترین شواهد است که نشان می‌دهد نسخه کرونوتیپ- تمایل فرد به خوابیدن در یک زمان مشخص- بر خطر افسردگی تأثیر می‌گذارد.
«سلین وتر»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «ما مدتی است می‌دانیم که بین زمان خواب و خلق و خو رابطه وجود دارد، اما سوالی که اغلب از پزشکان بالینی می‌شنویم این است: چقدر زود از خواب بیدارشدن فایده دارد؟»
وی در ادامه می‌افزاید: «ما دریافتیم که حتی یک ساعت تغییر در زمان خواب با کاهش قابل توجه خطر ابتلاء به افسردگی ارتباط دارد.»
مطالعات مشاهده‌ای قبلی نشان داده است که شب زنده دارها بدون توجه به مدت خواب شان، دو برابر بیشتر از افراد سحرخیز دچار افسردگی می‌شوند. اما از آنجا که اختلالات خلقی خود می‌توانند الگوی خواب را مختل کنند، محققان هنوز در رمزگشایی علل آن هستند.
بیش از ۳۴۰ گونه ژنتیکی متداول، از جمله انواع موسوم به "ژن ساعت" PER۲، شناخته شده است که روی کرونوتیپ شخصی افراد تأثیر می‌گذارد، و ژنتیک در مجموع ۱۲-۴۲٪ از اولویت زمان بندی خواب ما را توضیح می‌دهد.
محققان در بررسی‌های خود پی بردند یک ساعت کاهش مدت زمان خواب با ۲۳ درصد کاهش ریسک اختلالات افسردگی مرتبط است.
در توضیح علت این موضوع، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور بیشتر در طول روز، که افراد سحرخیز بیشتر آن را دریافت می‌کنند، منجر به انبوهی از تأثیرات هورمونی شده که می‌تواند بر روحیه تأثیر بگذارد.
محققان تأکید می‌کنند که یک آزمایش بالینی تصادفی بزرگ برای تعیین قطعی اینکه آیا زود خوابیدن می‌تواند افسردگی را کاهش دهد، ضروری است.