به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «یادداشت‌های خوآن میرو» به‌تازگی با ترجمه یوسف نجفی جابلو توسط انتشارات ایلقار در تبریز منتشر و راهی بازار نشر شده است. از این‌کتاب، سال ۹۸ ترجمه دیگری با عنوان «میرو: نقاشی که باغبان بود» توسط انتشارات علم منتشر شده است.
خوان میرو نقاش سوررئالیست اسپانیایی‌تبار متولد سال ۱۸۹۳ و درگذشته به سال ۱۹۸۳ است. او علاوه بر نقاشی در زمینه‌های دیگری مثل مجسمه‌سازی و سرامیک‌سازی هم فعالیت داشت. میرو با تلفیق سبک و شیوه هنری آبستره و سوررئال، روش جدیدی از هنر مدرن را پدید آورد. یکی از مهم‌ترین آثار این‌هنرمند، تابلوی مزرعه است که ارنست همینگوی آن را با کتاب «اولیس» جیمز جویس مقایسه کرده و گفته این‌تابلو را با هیچ‌یک از شاهکارهای نقاشی جهان عوض نمی‌کند.
پیش از شروع متن کتاب «یادداشت‌های خوآن میرو» هم، این‌جمله از ارنست همینگوی درج شده است: «میرو تنها نقاشی بود که توانست هر آن چیزی را که در مورد اسپانیا تصور می‌کنید، به تصویر کشیده و حق مطلب را ادا کند.»
مقدمه، پیش‌گفتار، یادداشت‌های خوآن میرو، بیوگرافی عناوین اصلی این‌کتاب هستند.
در بخشی از «یادداشت‌های خوآن میر» می‌خوانیم:
در ذهنم اشیا و اجسام پویا و زنده‌اند. به اسراری که در پاکت سیگار و قوطی کبریتی نهفته، به‌مراتب بیش‌تر از دنیای انسان‌ها اهمیت قائلم. چنان‌چه چشمم به درختی گره می‌خورد، دلم گنج می‌رود، گویی آن درخت زنده است و سخن بر زبانش جاری می‌شود. دار و درختان هم وجوه انسانی دارند.
طبیعت بی‌جان ایده‌هایی را به ذهنم متبادر می‌کند. بطری و لیوانی، تخته‌سنگی در کرانه‌ای خالی از سکنه _ این اجسام بی‌جان در ذهنم به حرکت در می‌آیند و جان می‌گیرند. چنین حسی را نسبت به افرادی که همواره کورمال کورمال راه می‌روند، ندارم. سکون قلوه‌سنگی در بستر رودخانه به‌مراتب بیش‌تر از مکنونات قلبی افرادی که در ساحل آب‌تنی می‌کنند، مرا تحت تاثیر خود قرار می‌دهد (اجسام ثابت و بی‌حرکت نسبت به اجسام متحرک از گیرایی خاصی برخوردارند). ثبوت اجسام باعث تجسم فضاهای بزرگی می‌شود که حرکات در آن‌ها باز نمی‌ایستد و پایانی برای آن‌ها متصور نیست.
این‌کتاب با ۴۸ صفحه، شمارگان ۱۵۰ نسخه و قیمت ۲۰ هزار تومان منتشر شده است.