خبرگزاری مهر؛ مجله مهر_مرضیه کیان: چه کسی فکرش را می‌کرد کرونا به پیک پنجم برسد و دومین محرممان را هم با حسرت همراه کند؟ هرچند در این دو سال کرونا روی همه چیز تأثیر گذاشته و همه برنامه‌ها را مختل کرده، اما برای ما بچه شیعه‌ها که دلمان برای محرم و صفر بی‌تاب است و تمام بی قراری‌هایمان را در طول سال جمع می‌کنیم تا در روضه اباعبدالله، گوشه‌ای پیدا کنیم که هر چه در دلمان سنگینی می‌کند را میان روضه ضجه بزنیم و دل سبک کنیم، کار نشد ندارد.
ما در این دو سال خیلی چیزها دیدیم که باورش برایمان سخت بود؛ از آن اوایل شروع کرونا گرفته که نیم صورتمان پشت ماسک‌ها پنهان شد و خیلی از غم و شادی‌ها را متوجه نشدیم و از دست دادن و روبوسی کردن و در آغوش گرفتن عزیزانمان محروم شدیم تا شنیدن خبر یک‌به‌یک عزیزان و اسطوره‌های کشورمان که هر چند وقت یکبار شوک عجیبی بهمان وارد کرد. از بی‌نصیب ماندن و ماه‌ها دوری از بستگان و مادربزرگ‌ها و پدربرزگ‌ها گرفته که مبادا ناقل این ویروس لعنتی باشیم برایشان که چه بسا در این دوری‌ها خیلی‌هایشان را از دست دادیم و دیدارمان ماند به قیامت تا حسرت یک زیارت درست‌درمان و پابوسی امام رضا جانمان و پیاده‌روی اربعین که بدجوری عادت کرده بودیم و حالا حناق شده بیخ گلویمان و با دیدن عکس و تصویری از ضریح شش گوشه، آه کشیدن کمترین عکس‌العملمان است.
مجالس عزاداری مصور در لنز دوربین‌ها
از پارسال که کرونا تاریخ جدیدی را در برگزاری مراسم رقم زد و توان مقابله با دل‌های بی‌قرار آکنده از محبت اهل بیت علیه‌السلام را نداشت، سبک جدیدی از مراسم عزاداری را در لنزهای دوربین برای تاریخ ثبت کرد.
کرونا با تمام بی انصافی‌هایی که داشت، زورش نرسید که مراسم‌های عزاداری را به چهاردیواری خانه‌ها محدود کند و از طرح «هر خیابان یک حسینیه» که از سال گذشته شکل گرفت، کوچه‌ها و خیابان‌ها تبدیل به حسینیه‌هایی شدند با وسعت بزرگ‌تر و این طرح در کل کشور گسترش پیدا کرد. با طرح «هر خیابان یک حسینیه» شور حسینی در هر محله با خلاقیت جدیدتری خودنمایی کرد و بعد از دستور ستاد ملی مقابله با کرونا که بنا شد مراسم‌ها در فضای مسقف برگزار نشود، سقف حسینیه‌ها وسعتی پیدا کرد به پهنای آسمان.
حسینیه اعظم زنجان با بیش از یک قرن قدمت و تمام آئین و سنت‌های دیرینه‌اش، که علاوه بر ابهت خود حسینیه، جمعیت باشکوهی گرد هم جمع می‌شدند تا به سرزنان و سینه‌زنان، عزای حسینی را برپا کنند، متفاوت‌تر از سال‌های قبل با نظمی بی‌نظیر در صحن حسینیه دهه اول محرم را برپا می‌کنند.
مدارس هم که به واسطه کرونا تعطیل شده ولی در این دو سال چند بار به بهانه پخت و پز نذورات و برگزاری هیئت‌ها باز شده. درست است که کرونا مدارس را تعطیل کرده ولی باز خودش بهانه شده تا با شروع محرم، درهایش باز شود. با این تفاوت که این بار به جای آموزش درس الفبا، درس آزادگی می‌دهد.
بسیاری از مدارس در سراسر کشور با مواد ضدعفونی‌کننده و ماسک به میزبانی هیئت‌ها رفتند؛ مدارسی که سیاهپوش شده بودند و صندلی‌هایی که در صف‌های منظم و با رعایت فاصله در انتظار عزاداران بود مانند مدرسه سیدالشهدای تبریز.
ساکنین محله جوادالائمه بجنورد میهمان روضه‌های امام حسین (ع) جلوی منازل شهدا هستند، شاید با این کار می‌خواهند با سوگواری برای جوان شهید کربلا که مقابل چشمان پدر ارباً اربا شد، التیامی باشند برای خانواده شهدا که هر سال با حضور در روضه‌ها و تعزیه‌ها غمشان را با غم اباعبدالله در لحظه شهادت حضرت علی اکبر (ع) شریک می‌شدند.
اهالی شهر قزوین هم کوچه‌های مزین به نام شهدا را حسینیه کرده‌اند؛ در سادگی توصیف ناپذیر مقابل عکس شهید، زیلویی می‌اندازند و روح و جانشان را با روضه‌خوانی روضه‌خوان صیقل می‌دهند و رقیق می‌شوند.
همسایه‌های امام رضا (ع) و خواهرشان در ورزشگاه امام رضا (ع) در مشهد و در صحن مدرسه فیضیه در قم که در جوار حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) است، برگزار می‌شود و به خاندان آل‌الله عرض تسلیت می‌کنند.
نوزادان حسینی در اولین جمعه ماه محرم همنوا با شش ماه دشت کربلا روی دستان مادران در مراسم شیرخوارگان حسینی در فضاهای باز استان خرم‌آباد، شهرک شاهد خراسان شمالی، استان آذربایجان غربی، امامزاده سلیمان بن علی (ع) بوشهر و استان‌های دیگر در آغوش مادران، به یاد دردانه اباعبدالله الحسین (ع) لالایی سر دادند و اشک ماتم ریختند.
سوگواره «احلی من العسل» نیز در ششمین روز از ماه محرم به یاد رشادت‌های حضرت قاسم (ع)؛ جگرگوشه امام حسن (ع) که به یاری عمو لبیک سر داد و در آغوشش پرپر زد، با حضور نوجوانان همدانی، اردبیلی و بوشهری در میدان امام، در محل صحن قزلباش بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و در امامزاده سلیمان بن علی (ع) برگزار شد.
اگر چه در گذشته مراسم عزاداری بیشتر مختص هیئت‌ها و مساجد بود، اما حالا که بی‌معرفتی‌های سویه‌های کرونا که اصلاً معلوم نیست اگر کل این ویروس را در سرتاسر جهان جمع کنیم به چند گرم می‌رسد که این‌طور دارد می‌تازد و لرزه بر جان بشریت انداخته، شور حسینی جور دیگری در دل محبان اباعبدالله شعله‌ور شده و حالا تمام کوچه‌های شهر و نقطه‌نقطه کشور میزبان عزای سر سلسله عشاق، امام حسین (ع) هستند.