به گزارش خبرنگار مهر، پروفسور جیووانی کرونا متخصص زنان و مردان در بخش غدد درون ریز دانشگاه بیمارستان مگیوره در بولونیا (ایتالیا) امروز در بیست و دومین کنگره رویان که به صورت آنلاین برگزار شد در بخش مرتبط با کرونا در خصوص عواقب آندرولوژیک کووید-۱۹ گفت: سطح بیان تستیکولار angiotensin-converting enzyme ۲، گیرنده اسپایک پروتئین SARS-COV۲، سرین پروتئاز ۲ جای گرفته در طول غشاء سلول و پروتئین های وابسته به آندروژنی که به اتصال ویروس کووید-۱۹ به گیرنده های سلول کمک می کنند، از ابتدای آغاز پاندمی نگرانی های زیادی را درخصوص احتمال اثرات منفی طولانی مدت ابتلا به کووید-۱۹ بر سیستم آندرولوژیک مردان ایجاد کرده‌اند.
وی افزود: شواهد به‌دست آمده تاکنون متعارض است، با این حال یافته‌های انجمن آندرولوژی ایتالیا وانجمن سلامت جنسی نشان می دهد احتمال وجود ویروس کووید-۱۹ در مایع منی و انتقال آن در طی آمیزش جنسی خارج از دوره ابتلای حاد به بیماری وجود ندارد. با وجود این، احتمال جای‌گیری ویروس در دستگاه تولید مثلی مردان، دست کم در دوره حاد ابتلا به بیماری، لزوم پیگیری عواقب آندرولوژیک ابتلا به کووید-۱۹ را در درازمدت نشان می دهد. در همین راستا، یافته های مقدماتی نشان می دهند احتمال عواقب منفی طولانی مدت بر هورمون ها و خصوصیات مایع منی در مردان مبتلا شده به کووید-۱۹ وجود دارد.
کرونا خاطر نشان کرد: استفاده از واکسن های ضد کرونا تنها راه حفظ سلامت عمومی و سلامت آندرولوژیک جامعه در برابر ویروس کووید-۱۹ است؛ اما متاسفانه بررسی هایی که تاکنون برای اطمینان از امنیت استفاده از واکسن صورت گرفته، ارزیابی اثر آن بر دستگاه تولیدمثلی مردان و توان باروری آنان را شامل نمی شود.
به گفته وی، داده های انجمن اپیدمیولوژی آمریکا نشان می دهد یکی از دلایل عمده تردید در استفاده از واکسن در مردان در سن فرزندآوری، عدم اطمینان آنها از عوارض واکسن بر توان باروری است. شواهد، لزوم بررسی عوارض احتمالی واکسن ها بر سلامت آندرولوژیک مردان، دست کم در واکسن‌های بر پایه mRNA را نشان می دهد.
مهندسی مدلی برای بررسی عفونت ویروسی
در ادامه پروفسور آناستازیا اسپیچکا فعال بخش پزشکی بازساختی در دانشگاه سچنوف موسکو در روسیه در خصوص استفاده از بیوپرینتینگ، میکروفلویدیکس و ارگانوئید ها در راستای شکست بیماری کووید-۱۹ در این کنگره گفت: با افزایش مطالعات درخصوص SARS-COV۲، لزوم وجود یک چارچوب مطالعاتی برای بررسی عفونت های ویروسی، بیشتر احساس می شود.
وی گفت: با هدف توصیف و بررسی مدل های موجود برای مطالعات ویروسی، به مرور پژوهش های صورت‌گرفته در این زمینه و امکانات موجود درخصوص آن پرداخته شد تا رویکردی برای ایجاد یک مدل پژوهشی ایدئال اتخاذ شود.
وی افزود: براساس پژوهش های موفق گذشته در حیطه مهندسی بافت برای طراحی مدل های عفونت ویروسی، ترکیبی از روش هایی چون بیوپرینتینگ، میکروفلویدیکس و تولید ارگانوئیدها یکی از بهترین رویکردها برای تولید مدل های بافتی در شرایط آزمایشگاهی است. ساخت مدلی یکپارچه از چندین بافت بر بستری بیوپرینت شده می تواند بهترین مدل برای مطالعه عفونت SARS-COV۲ در شرایط آزمایشگاهی و یافتن راه های مقابله با این بیماری باشد.