به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، مدیرکل دفتر بهبود کیفیت، فراوری و توسعه بازار سازمان شیلات ایران درباره توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل برای صادرات ایزیان گفت: به دنبال این هستیم امسال در صورت وجود تقاضاهای مؤثر برای محصولات شیلاتی ایران از زیرساخت‌های ریلی استفاده کنیم.
عیسی گلشاهی افزود: امکان صادرات محصولات شیلاتی ایران از طریق زیرساخت‌های ریلی از شمال کشور (آستارا) به جمهوری آذربایجان و روسیه، از شمال شرق به ترکمنستان، قزاقستان و چین و از غرب به ترکیه و سوریه وجود دارد.
وی درباره استفاده از حمل و نقل هوایی برای صادرات آبزیان اظهار داشت: حمل و نقل هوایی محصولات، هزینه بر است و معمولاً برای محصولات تازه و با ارزش افزوده بالا استفاده می‌شود.
این مقام مسئول ادامه داد: برای محصولات تازه ماهی و میگو و به ویژه خاویار به کشورهای عربی و گاهی روسیه از حمل و نقل هوایی استفاده می‌کنیم.
مدیرکل دفتر بهبود کیفیت، فرآوری و توسعه بازار سازمان شیلات ایران در عین حال گفت: صادرات محصولات تازه شیلاتی از طریق حمل و نقل دریایی نیز به کشورهای عربی انجام می‌شود.
وی درباره معرفی تولیدات تجاری جدید در بازار داخلی اذعان داشت: سالانه متعهد به تولید تجاری و معرفی محصولات جدید در بازار داخلی هستیم و در این راستا برای نخستین بار طی سه ماهه نخست امسال چهار محصول تجاری آبزی وارد بازار داخلی شد.
گلشاهی افزود: این محصولات شامل ماهیان پرورشی فیله شده و طعم دار شده به ویژه قزل الا، ماهیان فیله و طعم دار شده دریایی آماده مصرف، برگرهای قزل آلا و ماهی کبابی آماده طبخ قزل آلای سالمون است.
وی در پاسخ به پرسشی در مورد وضعیت مصرف خوراکی ماهی کیلکا در کشور گفت: مصرف خوراکی ماهی کیلکا در حال حاضر بیش از ۱۵ درصد نیست و علت آن استفاده از این گونه ماهی در کارخانجات تولید کننده پودر ماهی است.
گلشاهی توضیح داد: با توجه به برنامه توسعه تولید آبزیان پرورشی، یکی از نیازهای مهم در این زمینه، تأمین نهاده‌های اولیه و خوراک آبزیان است و از آنجایی که به دلیل تشدید تحریم‌ها با محدودیت ارز روبرو هستیم از این رو تهیه برخی نهاده‌ها مانند پودر ماهی برای پرورش آبزیان باید با تکیه به منابع داخلی انجام شود.
وی اظهار داشت: برای تهیه پودر ماهی در واحدهای تولیدی کشور فشار بر مصرف ماهی کیلکا و ساردین وارد شده در حالی که در گذشته بخشی از پودر ماهی مورد نیاز کشور بدون محدودیت و دغدغه از نظر تأمین ارز، وارد می‌شد.