به گزارش خبرنگار مهر، برنامه «چراغ» شبکه ۵، در این هفته میزبان «شمیلا رضایی» وکیل پای یک دادگستری عضو کمیسیون حمایت از حقوق مادران، کارشناس ارشد رشته‌ی حقوق اقتصادی و با سابقه‌ی فعالیتی نزدیک به بیست سال وکالت در حوزه‌ی حقوقی و مشاور حوزه‌ی خانواده، بود.
رضایی با اشاره به ضرورت و اهیمت حفظ عفاف و حجاب در جامعه گفت: در این خصوص کلیه‌ی آحاد جامعه مسئول اند و نقش دارند و صرفاً نمی‌توان گفت فقط ارگان یا نهاد خاصی مسئول است. هر چند نقش مسئولین مملکتی اعم از مسئولین فرهنگی، رسانه، اساتید دانشگاه‌ها، حوزه و روحانیت و همچنین متدینین جامعه بیشتر است. اما آنچه در پرونده‌های قضائی و مراجعه به محاکم قضائی بیشتر به چشم می‌خورد، نقش بی بدیل خانواده هاست که بسیار چشمگیر است؛ چرا که بنای اصلی فکر و فرهنگ و خمیر مایه‌ی اصلی افراد در خانواده شکل می‌گیرد. اگر محیط خانواده‌ها سالم باشد و فرزندان آموزش‌ها و مهارتهای لازم جهت حضور در اجتماع را فرا گیرند حجم مشکلات اجتماعی نیز کاسته می‌شود. فرزندان بیش از آنکه از گفتار والدین بیاموزند از رفتار آنها تأثیر می‌پذیرند. برای مثال پرونده‌ای داشتم که خانم می‌گفت همسرم در حضور فرزندان از ماهواره استفاده می‌کند و فیلم‌های مبتذل می بیند که برای فرزندانم آسیب‌های زیادی به همراه دارد. از سویی با دیدن این فیلم‌ها من را با آنها مقایسه می‌کند و یا در نوع لباس پوشیدن و یا آرایش کردن مرا مورد تمسخر قرار می‌دهد. نتیجه این نوع نگاه ابزاری به زندگی منجر به طلاق آنها شده بود.
علت سستی پایه‌های اخلاقی، خودخواهی و لذت جویی آنی است
وی خاطر نشان کرد: علت سستی پایه‌های اخلاقی، خودخواهی و لذت جویی آنی است، به عبارتی معیار سبک زندگی این افراد، مادی و در سطح لذت زودگذر است. پرونده دیگری داشتم که زن بعد از ده سال زندگی مشترک و با وجود دو فرزند برای طلاق مراجعه کرده بود و علتش را دوست نداشتن همسرش عنوان می‌کرد و اینکه می‌خواهد با کسی که دوستش دارد ازدواج کند و وقتی می‌گفتم تکلیف بچه‌ها چه می‌شود؟ گفت: برایم مهم نیست، پس زندگی خودم چه می‌شود! این خانم طلاق گرفت و حتی آن فردی که می‌خواست با او ازدواج کند، راضی نشد با این خانم ازدواج کند. چنین افرادی فقط به فکر خودشان هستند و خودخواه اند و به دنبال لذت آنی خود می‌روند. آنها نه تنها پایه اعتقادی درستی ندارند بلکه از پایه‌های اخلاقی و شخصیت انسانی هم به قدری فاصله دارند که نمی‌توانند حداقل متعهد باشد و به تعهدی که داده است، عمل کند. در پرونده دیگری که داشتیم خانمی که استاد دانشگاه بودند مراجعه کردند. ایشان در ازدواج اولشان بخاطر سختگیری همسرشان در ارتباط با محرم و نامحرم طلاق گرفته بود. در مورد ازدواج دوم هم می‌گفتند همسرم در جمع فامیل و دوستان خیلی بی حد و حساب برخورد می‌کنند و خیلی از مسائل را رعایت نمی‌کنند و حتی با یکی از دوستانم ارتباط دارند، این خانم خودش حریم‌ها را رعایت نکرده و سبب بروز چنین مشکلاتی شده بود لذا توصیه شد که سبک زندگی اش را تغییر دهد؛ در زندگی شخصی حریم قائل شود و هر آنچه دوست دارد همسرش رعایت کند در ابتدا خودش نیز به آنها ملتزم باشد. نمی‌توان انتظار داشت که در مورد خودش خواهان آزادی در ارتباط باشد و برای همسر اینگونه نخواهد. وقتی خانم این صحبت‌ها را شنید بسیار متعجب شد که رفتارش اینگونه تلقی شده و به عبارتی به صورت ناخواسته رفتارهایی کرده که منجر به این مسئله شده بود. مثل برخی‌ها که می‌گویند نامحرم یعنی چی؟ پسر خاله‌ام است و … اما این تلقی، ناخواسته منجر به بروز آسیب‌هایی می‌شود.
بنیاد خانواده هدف هجمه‌های فرهنگی
رضایی تصریح کرد: اگر افراد در نوع پوشش و در حریم‌هایی که بین زن و مرد هست، حد و حدود لازم را رعایت نکنند قطعاً آسیب‌هایی بوجود خواهد آمد. از منظر حقوقی سخت گیری های بیش از اندازه و افراط و تفریط بازخوردهای منفی دارد و منجر به ترغیب جوانان به سمت محیط‌های ناسالم می‌شود. به تجربه و بر اساس پرونده‌هایی که تا کنون داشته‌ام امروزه بی قید و بندی و رهاشدگی یا به عبارتی آزادی بیش از حد و عدم رعایت حریم‌ها بین زن و مرد منجر به بروز مشکلات و آسیب دیدن افراد جامعه شده است. محدودیت نیز آسیب زاست اما آنچه امروزه بیشترین عامل مراجعات قضائی است آزادی‌های بی حد و حصر است. اگر در خانواده که مأمن آرامش هست افراد درست تربیت شوند، آرامش جامعه نیز تأمین خواهد شد. در خانواده نیز همه چیز باید مراعات شود و حد و مرزهایی باشد، امروز تمام هجمه‌های فرهنگی بر خانواده‌ها متمرکز است. اگر فرزندان ما در حوزه حجاب یا در رابطه با جنس مخالف حد و حدود لازم را رعایت نمی‌کنند، در وهله ی اول مادران باید خود را مقصر بدانند که تربیت لازم برای فرزند خود را انجام نداده‌اند و در مواردی حتی در مراقبت از رفتار خود و رعایت حدود خود تلاش لازم را نکرده است. برای مثال پرونده‌ای داشتم که سرانجام ناخوشایندی داشت. دو خانواده که دوست بودند با هم و هیچکدام قائل به حجاب نبودند، در مراسم‌ها و تولدها هم بدون حجاب شرکت می‌کردند و هر کدام یک دختر و پسر نوجوان داشتند که آنها هم به تبعیت از خانواده با هم رابطه صمیمی داشتند و با هم بیرون می‌رفتند و … تا اینکه پسر این خانواده یک روز دختر خانم رو با یک آقا پسر دیگه در خیابان می‌بیند و می‌پرسد این کیست؟ دختر خانم میگن دوستمه و به هر حال مسائلی پیش می‌آید که منجر به قتل دختر خانم ۱۹ ساله می‌شود. وقتی حریم‌ها رعایت نمی‌شود متأسفانه این مشکلات به بار می‌آید و پسر ۱۹ ساله قاتل می‌شود و دختر ۱۹ ساله هم به قتل می‌رسد. وقتی دختر و پسر نامحرم خیلی عادی و راحت در خانواده‌ها با هم برخورد می‌کنند، طبیعی است که در برخورد با یک فرد دیگری در دانشگاه و یا همکلاسی و… هم راحت برخورد کند و با هم بیرون بروند. این در حالی بود که خانواده‌ها می‌گفتند اصلاً فکر نمی‌کردند این‌طوری شود چون اینقدر با هم خوب بودیم که تصورش را هم نمی‌کردیم. در واقع فکر می‌کردند آزادی عمل به فرزندانشان داده‌اند. نتیجه تلخ‌تر پرونده این شد که آن پسر ۱۹ ساله هم قصاص شد.
فرهنگ‌سازی و وجود قوانین دو اهرم بازدارنده در اشاعه فحشاء
این وکیل دادگستری در بخشی از سخنانش اشاره کرد: علت اصلی مشکلات، ناآگاهی افراد هست که هیچ گاه تصور نمی‌کنند رفتار آنها آثار بلند مدتی داشته باشد. مثل اعتیاد که افراد قائلند یکبار تجربه می‌کنم و تمام. لذا جایگاه و نقش خانواده‌ها بسیار حائز اهمیت است. فرهنگ‌سازی باید باشد و در کنار آن ضرورت وجود قوانین غیر قابل انکار است. هر کدام به تنهایی کارکردی ندارد بلکه توأم با هم اثربخش است. به عبارتی لازم و ملزوم یکدیگرند؛ فرهنگ‌سازی باید باشد و در کنار آن قوانین هم به عنوان اهرم بازدارنده، مانع اشاعه فحشاء شود. در حوزه‌ی لباس نیز باید در عرضه لباس‌های غیرعفیفانه قوانین بازدارنده باشد و در کنار آن فرهنگ‌سازی هم صورت گیرد. تا زمینه مساعد نباشد قوانین هم ضمانت اجرایی نخواهد داشت. مسئولین ما باید در زمینه اجرای قوانین و نظارت بر اجرای آن بیشتر اهتمام داشته باشند. آنچه امروزه در بازار عرضه می‌شود و در دسترس است مردم نیز تهیه و استفاده می‌کنند، ولی با وجود قوانین موجود، نباید مانتو و یا لباس‌های نازک و بدن نما عرضه شود و به فروش برسد و از طرفی دیگر لباس‌های مناسب و عفیفانه نیز می‌بایست بسیار زیاد در دسترس باشد.
لازم بذکر است برنامه تلویزیونی چراغ در فصل سوم، در روزهای یکشنبه و سه شنبه حوالی ساعت ۲۲ از شبکه ۵ سیما به روی آنتن می‌رود و هر هفته یک چالش را مورد بحث و گفتگو قرار می‌دهد و یک نظرسنجی هفتگی برگزار می‌کند.