به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام مسعود عالی در سخنرانی مراسم وفات حضرت زینب سلام الله علیها با بیان اینکه شکرگزاری‌های ما در زندگی کم شده و زبان گلایه ما باز است، اظهار کرد: متأسفانه وقتی بلایی به ما می‌رسد آن را بزرگ می‌بینیم ولی این همه نعمتی که از آن برخوردار هستیم را نمی‌بینیم در حالی که اگر انسان به نعمت‌ها توجه نداشته باشد همان نعمت‌ها به بلا تبدیل می‌شود.
وی با بیان اینکه ما خیلی از نعمت‌های خدا را نمی‌بینیم چه برسد به اینکه شکر کنیم، افزود: اگر عکس العمل مناسب در مقابل نعمت‌ها داشته باشیم نعمت زیاد می‌شود وگرنه نعمت تبدیل به بلا می‌شود و در نقطه مقابل اگر در بلاها عکس العمل مناسب داشته باشیم رفع و تبدیل به نعمت و فرصت می‌شود و اگر عکس‌العمل نامناسب داشته باشیم و کفر بگوییم بلا زیاد می‌شود.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه در مقابل بلا چند عکس العمل می‌توانیم داشته باشیم، گفت: برخی انسان‌های ضعیف در مقابل بلا متحیر می‌شوند و خود را می‌بازند و برخی دیگر عکس‌العمل‌شان قهر، اعتراض و کفر به خدا است و با خدا درگیر می‌شوند.
وی ادامه داد: عکس‌العمل بعضی دیگر در بلاها پشیمانی نسبت به گذشته خوبشان است و تقصیر را گردن دیگران می‌اندازند؛ مثلاً اگر به کسی پول قرض دادیم و او پس نمی‌دهد اظهار پشیمانی می‌کند و می‌گوید دیگر به کسی قرض نمی‌دهم؛ وای به کسانی که انسان‌های خیّر را از عمل خیرشان پشیمان می‌کنند.
عالی افزود: انسان‌های با معرفت وقتی به مشکلی برخورد می‌کنند نه دچار خود باختگی و تحیر می‌شوند، نه پشیمان می‌شوند و نه شروع به قهر و اعتراض و کفر خدا می‌کنند بلکه می‌فهمند که عالم دنیا را خدا با همین بلاها خلق کرده است.
وی با بیان اینکه بلاها و رنج‌ها که انسان با آن خلق شده است مثل تمرینی است که مربی به ورزشکار می‌دهد تا به قهرمانی برسد و یا تلاش و بی خوابی است که یک دانشجو می‌کشد تا به قله‌های دانش برسد، گفت: انسان اگر بخواهد به قله‌های تعالی و کمال برسد با بخور و بخواب نمی‌شود و باید بلا ببیند تا روح او قوی شود و کسی که بلا نمی‌بیند معلوم می‌شود که مربی رهایش کرده است.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: پیامبر (ص) در خانه‌ای نشسته بودند ناگهان تخم مرغی از بالای بلندی افتاد و نشکست؛ پیامبر (ص) تعجب کردند و از جا بلند شدند، صاحب خانه گفت تعجب نکنید من مدت‌ها است که بلایی نمی بینم؛ پیامبر (ص) فرمودند کسی که بلا نمی‌بیند معلوم می‌شود که خدا با او کاری ندارد و از آن خانه بیرون آمدند.
وی با بیان اینکه امام صادق علیه السلام فرمودند اگر بیماری، فقر و مرگ نبود انسان ادعای خدایی می‌کرد، افزود: بت‌های عالم دو دسته اند؛ یک دسته بت‌های سنگی و چوبی است که بیرون از وجود آدم است و شکستن آنها برای جسم ما دردی ندارد ولی دسته دیگر بت‌های درون آدم مانند تمایلات نفسانی، تکبر و منیت است که در اینجا اگر خدا بخواهد این بت را بشکند ناراحت می‌شویم و بلاها این بت‌ها را می‌شکنند.
عالی با تأکید بر اینکه یکی از حکمت‌های بلاها نشان دادن عجز انسان است تا انسان خدا را فراموش نکند، افزود: علاوه بر این بیشتر بلاها تقصیر خودمان و تصمیمات‌مان است و خداوند در قرآن می‌فرماید هر مصیبتی که به سرتان می‌آید به خاطر اعمال خودتان است که در اینجا بلا به عنوان کفاره گناهان در همین عالم به انسان می‌رسد و این هم از لطف خدا است.
وی با تأکید بر اینکه عکس‌العمل انسان‌های با معرفت در بلا صبر است و یک مرحله بالاتر شکر است، افزود: اگر انسان در بلاها با خدا در نیفتد و صابر و شاکر باشد خدا همان بلا را برای او تبدیل به نعمت و گشایش می‌کند؛ برای مثال بزرگترین بلا برای اهل بیت (ع) در عاشورا بود ولی با صبر حضرت زینب سلام الله علیها و شکرگزاری خدا همان بلا تبدیل به دستگاهی برای حفظ دین تا قیامت شد که بزرگترین نعمت است.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه حضرت زینب سلام الله علیها شاگرد ۵ تن آل عبا بودند و از هر کدام از آنها یک خصوصیت را آموختند، گفت: عقل و معرفت را از پیامبر (ص) گرفتند و عقیله بنی هاشم شدند، از پدرشان شجاعت را به ارث بردند که در مجلس ابن زیاد و یزید با شجاعت جواب هتاکی شأن را دادند، سومین استادشان حضرت زهرا سلام الله علیها بودند که عفت و حیا را از ایشان آموختند، از امام حسن علیه السلام صبر را آموختند و از امام حسین علیه السلام عزت نفس را آموختند که بعد از عاشورا ذره‌ای ذلت در رفتارشان دیده نشد