به گزارش خبرنگار مهر، نشر ماهی بیست و یکمین چاپ «رنج‌های ورتر جوان» اثر یوهان ولفگانگ گوته، اندیشمند برجسته آلمانی را با ترجمه محمود حدادی، در شمارگان ۱۵۰۰ نسخه، ۲۲۴ صفحه و بهای ۳۸ هزار تومان منتشر کرد. چاپ بیستم این کتاب نیز پاییز امسال با همین مشخصات منتشر شده بود. نخستین چاپ این ترجمه در سال ۱۳۸۶ منتشر شده بود.
پسگفتار این کتاب تحلیل توماس مان، رمان نویس سرشناس آلمانی و صاحب آثاری چون «کوه جادو»، «بودنبروک‌ها» و… است. توماس مان در تحلیل خود به بررسی تطبیقی رمان با زندگی واقعی گوته و ماجرای عاشقانه‌اش می‌پردازد که گویا شهرتی به اندازه خود رمان داشته است.
«رنج‌های ورتر جوان» بزرگترین و مهم‌ترین موفقیت ادبی گوته را به همراه داشت. گوته این رمان را در سال ۱۷۷۴ در سن ۲۵ سالگی منتشر کرد و سبک ویژه نگارشی آن باعث شد تا این رمان به عنوان نخستین داستان تراژیک مدرن در میان منتقدان سده‌های بعد مطرح شود. این اثر اکنون به عنوان از مشهورترین آثار داستانی به سبک نامه نگاری در تاریخ ادبیات جهان به شمار می‌آید.
گوته در این رمان به روایت زندگی ورتر می‌پردازد که دانش آموخته رشته حقوق است و برای استراحت به شهری کوچک و ییلاقی می‌رود و در یک مهمانی با بانویی به نام لوته آشنا می‌شود و به او دل می‌بازد.
این دلباختگی برای ورتر رنج‌هایی در پی دارد؛ رنج‌هایی که او آنها را در نامه‌هایی برای دوستش شرح می‌دهد. مخاطب از محتوای این نامه‌ها وجود درونی و عصیانگر ورتر را می‌کاود و با روحیات او آشنا می‌شود. داستان این رمان مخالفت‌های گسترده‌ای را با انتشارش در آن سال‌ها برانگیخت و موجب ممنوعیت فروش آن شد، اما کمی بعد، هیاهوی ناشی از این ممنوعیت، به فروش بیشتر آن کمک کرد.
حدادی در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته است:
«توفیق عظیم و انفجار آسای ورتر در آلمان و سپس سراسر اروپا و حتی جهان در قالب چاپ‌ها و ترجمه‌های پی در پی، حتی به زبان چینی آن هم در مدتی کوتاه خود در عرصه ادبیات رویدادی تاریخی است. نوع این رمان، یعنی جنبه نامه‌نگارانه آن، که نیاز زیادی به پرداختن به رویدادهای ظاهری و حوادث بیرونی ندارد و میدان را به ویژه برای کاوش در درون قهرمان حساس، دانا، سنت ستیز و با این حال پاکباز و آرمان‌گرای این داستان آزادتر می‌گذارد، نیز حال و هوای شورش‌گرانه و اجتماع گریز آن که از مکتب جوانانه و عصیانگرانه توفان و طغیان مایه می‌گرفت انگاری که با روح زمانه همخوانی داشت و این همه باید که زمینه این توفیق بی‌مانند را فراهم می‌کرد.»
این رمان همچنین با ترجمه‌هایی از سیدسعید فیروزآبادی در نشر جامی، فریده مهدوی دامغانی در نشر تیر و ابوذر آهنگر در نشر نادی نیز منتشر شده است. همچنین لازم به اشاره که این اثر برای نخستین بار در زبان فارسی در سال ۱۳۰۵ با ترجمه‌ای از مرحوم نصرالله فلسفی به ایرانیان معرفی شده بود.