به گزارش خبرنگار مهر، نشست بررسی اسلام ستیزهای اخیر در هندوستان با حضور مرضیه کرد افشاری پژوهشگر و نویسنده و دانشجوی سابق در هند به میزبانی جمال طاهری مدیر انجمن شهید ادواردو آنیلی و مدیر مؤسسه رهیافتگان در اینستاگرام برگزار شد.
کردافشاری در ابتدای این نشست، هند را دارای یک میلیارد و سیصد میلیون جمعیت عنوان کرد و گفت: با توجه به جریانات اخیر، هند را باید به دو تاریخ تقسیم کرد تاریخ قبل از ۲۰۱۴ و بعد از ۲۰۱۴؛ قبل از ۲۰۱۴ حزب کنگره در آنجا حاکم بوده است و سیاست‌های آنها هند را به سمتی برده بود که تمام ادیان و مذاهب زندگی مسالمت آمیزی با یکدیگر داشته و توانسته بود یک دولت سکولار را تشکیل دهد و تمام ادیان توانسته بودند در این موقعیت رشد پیدا کرده و جایگاه خوبی پیدا کنند.
وی ادامه داد: در این حزب مسلمانان و مسیحیت بسیار خوب رشد کرده بودند. ما حزب کنگره را با رهبرانی مثل جواهر لعل نهرو و گاندی و مواضع اش در حمایت از فلسطین در اجلاس‌های غیر متعهدها می‌شناسیم. حزبی که سعی در ایجاد فرصت‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی برابر، برای تمام اقشار جامه و اقلیت‌ها ضعیف‌تر داشته است، و این سیاست‌ها در فرهنگ مردم بروز و ظهور داشته است. ما در یک کوچه که ساکن بودیم همسایه‌های هندو مسیحی و مسلمان داشتیم و اینها در آنجا به دیدار همدیگر می‌رفتند و برای من خیلی جالب بود که اعیاد مسلمانان مثل عید فطر و عید قربان، مسلمانها درهای خانه خود را باز می‌گذاشتند و هندوها به دیدن مسلمانان می‌آمدند. من از نزدیک چنین هندی را شاهد بودم.
کردافشاری، با ذکر خاطره‌ای عنوان کرد: به علت اینکه هر روز هم صبح و هم بعد از ظهر کلاس داشتم، به علت نبود نمازخانه در دانشگاه، ناچارا نماز ظهر را در وقت ناهار (که زمان فراغت دانشجوها برای صرف ناهار بود) در کلاس درس می‌خواندم. یک روز گوشه‌ای جا نماز را پهن کرده بودم و مشغول نماز خواندن بودم که دیدم دوستان هندوی من کفشهایشان را به دست گرفته و از کنار سجاده من با نوک انگشتان پا، سعی داشتند به آهسته عبور کنند. چطور ممکن است یک هندو به مکان عبادت یک مسلمان چنین احترامی بگذارد.؟ آنها در مذهب خودشان معتقدند نباید با کفش به معبد وارد شوند و این احترام را حتی به مکان عبادت من مسلمان هم می‌گذاشتند، و این اولین تجربه‌ای از رفتار هندوها به نماز خواندنم بود.
وی گفت: قطعاً قوانین حاکمی وجود داشته است تا برای اینها فرهنگ سازی شود تا به عقاید مسلمانها احترام بگذارند. کما اینکه چنین امری هم بود و هر تبلیغی که انجام می‌شد از فرهنگ سازی وحدت هم در آن استفاده می‌کردند. به عنوان مثال تبلیغ شوینده‌ای بود که صاحبخانه ای هندو برای مستأجر مسلمان خود افطار درست کرده بود.
در ادامه کرد افشاری با پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آنها کافر محسوب می‌شوند یا نه؟ گفت: آنها مشرک محسوب می‌شوند چون خدای واحدی ندارند. مشرک هستند و در فقه اسلامی در شرایط سخت چنین مطالبی مطرح نمی‌شود. در جامعه مسلمان و هندو رفتارهای مواجهه گرانه اگر به وجود بیاید باعث تنش می‌شود. هندی‌ها بیشتر گیاه خوار هستند و نسبت به حساسیت مسلمانان اطلاعات کامل دارند. و این احترام دو جانبه بوده است هم از سمت مسلمانها به هندوها و مسیحیان و هم از سمت هندوها و حتی احترام بین شیعیان و اهل سنت کاملاً مشهود بود. من دوستی از اهل سنت داشتم که این دوستم نسبت به اموال من که فردی شیعه بودم بسیار متعهد و پایبند بود و این فقط یک بار نبوده بلکه موارد مختلفی از دوستان اهل سنت خودم دیدم.
کردافشاری افزود: جمعیت مسلمانها نزدیک به سیصد میلیون است و در بین این مسلمانها چیزی حدود ۱۸ درصد شیعه هستند که نزدیک به ۴۰ تا ۵۰ میلیون می‌شود. قبل از ۲۰۱۴ شیعیان به راحتی در هند تبلیغات می‌کردند و در شهر حیدرآباد، شیعیان تبلیغات خودشان را داشتند و سبب گسترش شیعه می‌شد. در زمان حزب کنگره سیاست‌ها به صورتی بود که کسی که در مسندی می‌نشست دین و مذهبش مهم نبود و شرایطی فراهم شده بود تا همه مذاهب در مسند و رأس قدرت بنشینند و این به نفع اقلیت‌های مذهبی، به ویژه مسلمانها به عنوان بزرگترین اقلیت مذهبی هند، تمام شده بود.
وی در خصوص سیاست‌های هند اظهار داشت: ایالت‌های مختلف هندوستان هر کدام، یک حزب و یک مجلس و نخست وزیر مجزا دارند. ممکن است در یک ایالت یک حزب قدرت داشته باشد و در ایالت دیگر حزب دیگر و متفاوتی. ولی سیاست گذاری‌های کلی و قوانین کلی توسط دولت مرکزی و مجلس ملی هندوستان انجام می‌شود که در حال حاضر در کنترل حزب تندروی هندوئیسم بی جی پی می‌باشد.اما برگردیم به تاریخ بعد از سال ۲۰۱۴ که آقای مودی نخست وزیر شده است و حزب بی جی پی توانست قدرت بگیرد. حزب بی جی پی با گرایش‌های هندوئیسم و نژادپرستانه و به خصوص ضد اسلام است. در این حزب تمام ادیان و مذاهب کنار گذاشته می‌شود و تنها هندوئیسم مهم می‌شود.
کردافشاری ادامه داد: آقای مودی لکه سیاهی در پرونده خود دارد. در سال ۲۰۰۲ زمانی که ایشان نخست وزیر گجرات بود در این منطقه بیش از هزار مسلمان قتل عام و نسل کشی می‌شوند. از جمله زنان و کودکان مسلمان در خانه‌هایشان سوزانده می‌شوند. جریان از این قرار بود که چند هندو به طرز مشکوکی کشته می‌شوند و هندوهای افراطی قتل عام گسترده‌ای را در گجرات انجام دادند و حتی تا سال ۲۰۱۴ این شخص در لیست سیاه ایالات متحده قرار گرفت.
این پژوهشگر عنوان کرد: در سال ۲۰۱۷ در ایالت گجرات ذبح گاو ممنوع شد و اگر کسی گاو را ذبح کند به حبس ابد محکوم می‌شود و این آغاز رفتارهای افراط‌گرایانه هندوها بود.یکی دیگر از این رفتارهای افراط‌گرایانه، گرفتن مسجد بابر از مسلمانان است. مسجد بابُر که در قرن شانزدهم بنا شده است، این مسجد با ادعای هندوهای افراطی تا سال‌ها محل نزاع بین مسلمان و هندو بوده است، به طوری که که هزاران نفر از مسلمانان در آن کشته شدند و بعد از آن حزب کنگره سعی می‌کرد راه میانه‌ای را بگیرد و مسجد بین مسلمانان و هندوها تقسیم شد اما زمان قدرت گرفتن حزب بی جی پی، این مسجد از مسلمانان گرفته شده و به هندوها داده شد در حالی که این مسجد توسط محمد بابر ساخته شده و حق مسلمانان بود. متأسفانه این رفتارهای نژاد پرستانه ای است که دارد تکرار می‌شود.
کردافشاری ادامه داد: اتفاقات ضد اسلامی که در هندوستان می‌افتد خیلی خطرناک است. ممنوعیت حجاب در ایالت اورتاپرادش یکی از همان موارد است. دختران نمی‌توانند با حجاب در مدارس و دانشگاه‌ها حاضر شوند و این ظلم بزرگی در حق مسلمانان است. آنها ممنوعیت حجاب را ایجاد کردند تا مسلمانها مجبور به انتخاب چند راه شوند، یکی اینکه مسلمانان از رفتن و فرستادن دختران خود به مدارس اجتناب کنند یا مجبور به مهاجرت به ایالت‌های دیگر شوند و در نهایت با در تنگنا قرار گرفتن مسلمانها، آنها را مجبور به مبارزه کنند. و از آنجایی که مسلمانها اقلیت هستند قطعاً پیروز میدان نخواهند بود و اگر گسترش پیدا کند این افراطی گری‌ها متأسفانه با جنگ داخلی در هند روبرو خواهیم شد.