به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین سید محمد باقر علوی تهرانی کارشناس برجسته مذهبی همزمان با دهه اول ماه مبارک رمضان در مسجد حضرت امیر (ع) با موضوع عظمت و حرمت ماه مبارک رمضان در نزد خداوند متعال به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: چهار ماه باعظمت نزد پروردگار وجود دارد که ماهای حرام نامیده می‌شود اما این حرام بودن عندالناس بوده و مردم آنها را محترم شمرده و شریعت نیز آن را پذیرفته است.
وی افزود: برای مثال جنگیدن در ماه محرم نزد مردم از گذشته حرام بوده و اسلام نیز آن را امضا کرده است اما ماه مبارک رمضان حرمت نزد خدا دارد و جز هیچکدام از ماه‌های حرام نبوده و حرمتش عندالله است که نشان از عظمت این ماه دارد.
علوی تهرانی با استناد به روایتی از امام علی (ع) تصریح کرد: حضرت در عظمت ماه مبارک رمضان می‌فرمایند نگویید رمضان! چرا که شما نمی‌دانید این ماه چه حقیقتی دارد و اگر کسی چنین گفت از باب کفاره صدقه بدهد و یک روز روزه بگیرد، بلکه بگویید شهر رمضان همانگونه که خداوند فرمود؛ این پرداخت صدقه و گرفتن روزه وجوبی نیست. آنان که اهل معنا هستند می‌دانند به حرمتی که به هم زده اند باید صدقه بدهند.
کارشناس مذهبی با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم (ع) بیان داشت: حضرت فرمودند ماه شعبان مطهر و پاک کننده است اما ماه رمضان جبران کننده است؛ خداوند متعال علاوه بر اینکه سیئات را در این ماه پاک می‌کند به جای آن نیز حسنات می‌نویسد. هیچ کسی غیر از پروردگار می‌تواند این کار را انجام دهد.
وی با بیان اینکه پاسداشت ماه مبارک رمضان مأمن این ماه با عظمت است، گفت: ماه رمضان شهر الله و ماه شکوفایی نیازمان است. در این ماه اهل ذکر باشید اجازه ندهید فرصت‌ها بگذرد افراد بسیاری بودند که سال پیش در قید حیات بودند اما ناباورانه امسال نیستند.
علوی تهرانی با اشاره به اینکه خداوند در قرآن کریم شخصیت جناب لقمان را ستوده است، بیان کرد: در آیه ۱۲ سوره لقمان چنین بیان شده که ما به لقمان حکمت دادبم؛ لذا از جناب لقمان به عنوان حکیم یاد می‌شود. حکمت فضیلت است زیرا چیزی نیست که آدمی به دست آورده باشد بلکه عنایت الهی است.
کارشناس مذهبی با استناد به آیات الهی اظهار داشت: قرآن کریم می‌فرماید خداوند به هر کسی بخواهد حکمت عنایت می‌کند و به هر کس حکمت داده شود به قطع به او خیر کثیر داده شده است و جز خردمندان از آن متنعم نمی‌شوند؛ حکمت از مصادیق خیر کثیر است.
وی با اشاره به اینکه حکمت کلام متقن و غیر قابل خدشه‌ای است که باید در انسان تأثیر بگذارد، گفت: سعدی اشعارش حکمت عملی است که می‌تواند تأثیر خوبی در رفتار انسان داشته باشد جناب سعدی می‌گوید هیچ کسی از آدمیان عمر چون لقمان نبوده است سه هزار سال عمر کرد و چون عمرش به پایان رسید ملک الموت آمد و او را دید در نیستان نشسته و زنبیل می بافد در همین حین ملک الموت به او عرض می‌کند سه هزار سال عمر کردی پس چرا خانه نساختی؟ جناب لقمان می‌فرماید نادان کسی که او را چون تویی در پی بود و او را پروای خانه ساختن باشد؛ مقصود از این کلام آن است که عمر را انسان نباید به هدر بدهد.
علوی تهرانی در پایان خاطرنشان کرد: علاوه بر منابع ادبی در قرآن کریم حکمت دیگری به او نسبت داده شده و گفته می‌شود ما به او حکمت دادیم؛ یکی از مصادیق این حکمت شاکر بودن در راه حضرت حق بودن است؛ پروردگار نیازمند شاکر بودن انسان نیست اما این شکرگزاری بیانگر معرفت و حکمت بوده و شکر متوقف بر حکمت است. لازم به ذکر است رمز رسیدن به حکمت لقمان در جلسات بعدی بیان می‌شود.