عمل به موعظه‌های اولیای الهی ضامن رفع خلاهای زندگی بشر است

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام حسین انصاریان استاد حوزه علمیه همزمان با دهه اول ماه مبارک رمضان در حسینیه همدانی‌ها به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: بخش عمده‌ای از عمر انبیای الهی به موعظه و نصیحت حکیمانه، اثرگذار و نورانی گذشت تا مردم هدایت شوند. موعظه‌هایی که اگر تک تک امت‌ها آنها را می‌پذیرفتند دنیا و آخرتشان آباد می‌شد متأسفانه کسانی که این موعظه‌ها را پذیرفتند بسیار اندک بودند آنان درباره موعظه انبیای الهی اندیشه و فکر کردند، عقل خود را به کار گرفتند و دیدند کلام آنان حق است و با فطرت و جان هماهنگی دارد برای همین خیر دنیا و آخرت نصیب آنان شد و برنده شدند؛ این افراد در زمره شاکران قرار می‌گیرند.

وی در ادامه با استناد به آیات قرآن کریم تصریح کرد: خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: من برای شما گوش، چشم و نیروی هوش قرار دادم با این هدف که شاکر باشید؛ حال سوال مطرح است شکر گوش، هوش و چشم چه شکری است؟ قرآن کریم در جای دیگر می‌فرماید ای آل داوود عمل کنید که با این عملتان شکر تحقق پیدا می‌کند؛ طبق صریح روایات؛ نماز و روزه شکر پروردگار است، بنابراین شکر گوش خوب گوش دادن، یاد گرفتن و عمل کردن است. خداوند می‌فرماید آن بندگان مرا بشارت ده که سخن را می‌شنوند و به آن عمل می‌کنند، آن عملی که احسن است.

انصاریان نیکوترین سخن را سخنی دانست که دیگران را به خدا دعوت کند، بیان کرد: حضرت موسی (ع) بیش از ۹۰۰ سال عمر کرد و مردم را به راه راست هدایت کرد اما در طول این چند صد سال تنها حدود ۸۰ نفر ایمان آوردند امروز نیز صدای حق در جهان شنیده می‌شود اما از میان این چند میلیارد انسان تنها تعداد کمی از انسان‌ها به نصایح الهی گوش فرا می‌دهند و عمل می‌کنند. انبیای الهی با مردم بسیار زیبا سخن می‌گفتند و می‌فرمودند ای مردم ما خیرخواه تان و علاوه بر خیرخواهی امین جان، مال و دین شما هستیم.

این استاد برجسته حوزوی بیان داشت: عمل کردن به موعظه‌ها نباید به امروز و فردا محول شود بلکه باید سریع انجام شود، امروز و فردا کردن در ساختن آخرت، انسانیت و اخلاق درست نیست. کسی که به سن تکلیف می‌رسد اگر در طاعت الهی امروز و فردا کند دیر می‌شود چرا که خداوند زمان مرگ آدمی را مشخص نکرده است. انسان نباید به سلامتی خود مغرور شود انسان‌های فراوانی بودند که در صحت و سلامت دار فانی را وداع گفتند و بیماران بسیاری زنده ماندند و زندگی کردند.

وی با بیان اینکه قرآن معجزه و نصیحت است، گفت: کار این معجزه آن است که همه بیماری‌های اخلاقی و اعتقادی انسان را درمان کند انسان اگر با قرآن شفا بگیرد هدایت پروردگار را می‌پذیرد بنابراین قرآن کریم ابتدا بیماری‌های آدمی را علاج می‌کند تا انسان بتواند هدایت شود؛ رحمت الهی شامل انسان هدایت شده می‌شود.

انصاریان با تاکید بر اینکه موعظه اولیای الهی باعث زنده شدن انسان مرده می‌شود، بیان کرد: بر اساس آیات قرآن کریم انسان گناهکار میت است؛ دعوت خداوند و پیامبر است که اگر انسان گناهکار گوش بدهد و به آن عمل کند زنده می‌شود. نقل شده روزی مردی نزد حضرت سید الشهدا (ع) این طبیب عالم و آدم، این طبیب دنیا و آخرت، این طبیب ظاهر و باطن، این طبیب بی نظیر، این طبیبی که عاشق بیمار و دردمند تهی دست از معنویت بوده، می‌آید و می‌گوید من انسان گناهکاری هستم و هر گناهی که از دست من بر بیاید انجام می‌دهم مرا نصیحت کن؛ حضرت در جواب این مرد بدون آنکه ذره‌ای سرزنش کنند با لحنی محبت آمیز می‌فرمایند من اجازه هر گناهی را به تو می‌دهم ولی به شرط آنکه روزی پروردگار را نخوری، از زیر چتر حاکمیت الهی خارج شوی، در جایی مرتکب گناه شوی که خداوند تو را نبیند، هنگامی که ملک الموت سراغ تو آمد جان خود را به او نقدیم نکنی و دیگر آنکه وقتی مالک دوزخ دستت را گرفت تا به جهنم ببرد با او نروی. خلاءهای زندگی انسان با عمل به موعظه‌های اهل بیت (ع) و قرآن کریم رفع می‌شود.