به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «سیره امام رضا (ع) در رویارویی با تعارض‌های خاندان علوی» اثر فاطمه ایزد شناس در ۱۵۲ صفحه به همت مؤسسه بوستان کتاب منتشر شد.
وجود تعارض در میان جوامع و اعصار مختلف اجتناب‌ناپذیر است. امام رضا (ع) همواره در پی پیشگیری از بروز هر گونه تعارض در جامعه و خاندانشان از طریق تبیین مسئله امامت و اعلام عدم مشروعیت حکومت و عدم همکاری با آن بودند.
ضرورت توجه به نقش الگویی معصومان (ع) و نیاز جامعه امروزی ما به الگوهای عملی و کاربردی در مشکلات نوپدید در جامعه، نویسنده این اثر را بر آن داشت تا با روش کتابخانه ای و اتکا بر منابع دست اول و با شیوه‌ای تحلیلی، به این پرسش پاسخ دهد که شیوه رویارویی حضرت با تعارض‌های درون خاندانی و منسوبین به علویان چگونه بوده است؟
حضرت در زمان بروز تعارض‌های سیاسی و اجتماعی، با شرکت نکردن در قیام‌ها و هم چنین رفق و مدارا با افراد خاندان و گره گشایی از مشکلات آنها به رویارویی با تعارضات پرداختند و راهکارهایشان در مواجهه با تعارض‌های فرهنگی و اعتقادی، معرفی شیعه واقعی، امر به معروف و نهی از منکر، نخبه پروری، مبارزه با مبنای فکری نادرست و در پی آن تصحیح عقاید، گفت و گو و مذاکره با طرد افراد فرقه‌های منحرف بود. اثر پیش رو، سیره حضرت امام رضا (ع) برای برطرف کردن این تعارض هاست.
ساختار اثر
این اثر در دو فصل تألیف شده است؛ نویسنده در فصل اول که با عنوان «امام رضا (ع) در رویارویی با تعارض‌های سیاسی – اجتماعی خاندان علوی» تدوین شده، به تعارض‌های پیش روی حضرت پیش از ولایتعهدی و پس از ولایتعهدی و همچنین رویارویی امام (ع) با تعارض‌ها (راهکارهای امام برای پیشگیری از بروز تعارض‌ها و راه‌های آن حضرت برای رویارویی با تعارض‌ها) پرداخته است.
«سیره امام رضا (ع) در رویارویی با تعارض‌های فرهنگی – اعتقادی درون خاندانی» عنوان دومین فصل از این اثر است که مشتمل بر نگاهی کلی به اوضاع فرهنگی – اعتقادی زمان امامت امام رضا (ع)، گزارشی از تعارض‌های فرهنگی و اعتقادی زمان امامت امام (ع) و راهکارهای امام رضا (ع) در رویارویی با تعارض‌های علمی – فرهنگی است.
برشی از اثر
علی رغم کوشش‌ها و تدابیر ائمه (ع)، بروز تعارض‌ها در جامعه اجتناب ناپذیر بوده است. وجود شرایط نامساعد سیاسی – اجتماعی، انحراف‌های عقیدتی و اخلاقی، مشکلات گوناگونی را رقم می‌زد که ایجاد تعارض‌ها از جمله پیامدهای آن بوده است.
با توجه به سیره امام رضا (ع) نوع تعامل ایشان با قیام‌هایی که توسط خاندان خودش صورت گرفته و یا نوع برخورد حضرت با حکومت عباسی و در رأس آن مأمون، چگونگی برخورد حضرت با خویشاوندان و حتی گره گشایی از کار آنان، می‌تواند گوشه‌هایی از چگونگی رویارویی امام را با تعارض‌های موجود درون خاندانی به نمایش بگذارد که از جمله رویارویی‌های حضرت با تعارض‌ها می‌توان به نحوه برخورد امام (ع) با قیام‌های زمان خود، عدم همکاری با حکومت، مدارا با برادران و عموها، و گره گشایی از مشکلات خاندان اشاره کرد.