به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، «وحید جعفریان» افزود: از زمان احیای مناطق بیابانی تاکنون، ۲.۳ میلیون هکتار عملیات نهالکاری در ۲۲ استان کشور انجام شده و بهویژه در سال گذشته و امسال نهالکاری با گونههای بومی، سازگار و گونههای بوتهای انجام شده است.
بیابانزدایی با مشارکت همگانی و اصلاح مدیریت آب و کشت
مدیرکل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور اظهار داشت: عبور از خشکسالی و مقابله با بیابان زایی با مشارکت آحاد جامعه، مدیریت مصرف آب، اصلاح روشهای کشاورزی و فرهنگ زیستن در مناطق خشک امکان پذیر است.
وی اضافه کرد: بدون مشارکت مردم و تشکلها و تنها از طریق اعتبارات دولتی مقابله با بیابان زایی و خشکسالی پر هزینه خواهد بود.
جعفریان با بیان این که امسال روز جهانی مقابله با بیابان زایی با شعار عبور از خشکسالی با مشارکت همگانی برگزار میشود، تصریح کرد: نهال کاری، کنترل هرز آبها، مدیریت چرای دام، و مالچ پاشی از پروژههای اجرایی در این مناطق است که اکنون این عرصهها به جنگلهای دست کاشت یا بوتهزارهای انبوه تبدیل شده اند.
مدیرکل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور درباره مدیریت چرای دام در مراتع گفت: استراتژی مدیریت کوچ در مراتع مبتنی بر دانش بومی و تغییرات در برنامه کوچ عشایر اجرا میشود تا عشایر کمترین آسیب از خشکسالی را ببینند و کمترین آسیب را به مراتع وارد کنند.
وی در همین حال اجرای طرحهای آبخیزداری و آبخوانداری را از دیگر استراتژیهای سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور عنوان کرد و افزود: عملیات آبخیزداری و آبخوانداری در بالا دست قنوات و چاههای آب موجب بهتر شدن وضعیت آب قنوات و آبهای زیرزمینی میشود.
جعفریان تصریح کرد: ایران به علت قرار گرفتن در کمربند خشک در کره زمین، شرایط آسیب پذیرتری نسبت به مناطق مرطوب در زمینه خشکسالی و تخریب سرزمین یا بیابانزایی دارد و از این رو تنویر افکار عمومی، آگاهی عمومی و حساس سازی جوامعی که متأثر از پدیده بیابانی شدن هستند در اجرای پروژهها ضرورت دارد.
وی از دست رفتن قابلیتهای بیولوژیکی و حاصلخیزی خاک، شور و غیر حاصلخیز شدن اراضی، از بین رفتن جنگلها و مراتع، و تغییر کاربری زمین را از عواقب بیابان زایی عنوان کرد و اظهار داشت: بیابان زایی به دلیل عوامل انسانی و سو مدیریت منابع آبی و همچنین عوامل طبیعی و کاهش بارندگی رخ میدهد.
۱۰۰ میلیون هکتار از اراضی در معرض بیابانی شدن
مدیرکل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، سطح بیابانهای طبیعی کشور را حدود ۳۲ میلیون هکتار عنوان کرد و گفت: ۱۰۰ میلیون هکتار از عرصههای کشور تحت تأثیر بیابان زایی قرار دارند.
وی اضافه کرد: عرصههای بیابانهای طبیعی از نظر زمین شناسی، خاک شناسی و پوشش گیاهی، مختصاتی دارند که به آن بیابان میگویند و این عرصههای طبیعی دارای قابلیتها و ویژگی های منحصر به فرد هستند و میتوانند کالاها و خدمات ویژه ای ارائه دهند، در حالی که بیابان زایی مقولهای است که به تخریب سرزمین و نابودی اکوسیستم اشاره میکند و کارکردهای بیابانهای طبیعی را ندارند.
جعفریان افزود: این عرصهها اغلب اراضی کشاورزی بودند که به علت آبیاری نادرست و کشت نادرست و انجام نشدن کشاورزی حفاظتی به اراضی لم یزرع تبدیل شده اند و در معرض فرسایش بادی و آبی قرار گرفتند.