به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «تام پِین» نوشته مارک فیلپ به‌تازگی با ترجمه محمد قائد توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب سال ۱۹۸۹ توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شده است.
مارک فیلپ نویسنده کتاب پیشرو، تام پین را به‌عنوان نخستین انقلابی بین‌المللی معرفی می‌کند که در ربع آخر قرن هجدهم، ابتدا در آمریکا و سرانجام در بریتانیا و فرانسه، به رد حکومت‌های شاهان و اشراف پرداخت و برای جایگزین‌کردن‌شان با نهادهای دموکراسیِ نماینده عامه به نبرد برخاست. پین که یک مرد صنعتگر بوده، در بیان نویسنده کتاب، دموکراتی نمونه است که از شیادی، فساد و نابرابری‌هایی که امتیازات موروثی باعث و بانی‌شان بودند، بیزار بود.
تام پین بر این‌باور بوده که مردم معمولی می‌توانند خودشان بر خودشان و به‌گونه حکومت کنند که آزادی و امنیت را در بر داشته باشد. مارک فیلپ می‌گوید تام پین یک‌متفکر سیاسی دسته‌اول نبود اما از جامعه معاصر بشری تحلیلی خوب و برایش تجویزهایی داشت. این‌تجویزها در قالب نوشته‌هایی تدوین شده‌اند که پین را بهتر معرفی می‌کنند.
نویسنده کتاب «تام پِین» در بیان انگیزه خود برای نوشتن این‌کتاب، می‌گوید در عصری که بازیگران سینما رئیس‌جمهور می‌شوند و بنگاه‌های تبلیغاتی می‌کوشند برای سیاستمداران جایگاهی همانند «ستاره‌ها» فراهم کنند، شاید از قابلیت یک فرد برای ایجاد ارتباط با مخاطبانی انبوه به‌گونه‌ای که روحیه سیاسی آنها را فراچنگ آورد، بدان شکل بدهد و آن را بیان کند کمی دلزده شده باشیم. این بیانگر توانایی‌های پِین است که یک‌ونیم قرن پیش از تکامل رسانه‌های گروهی جدید از عهده این کار برآمد. پِین فقط نظریه‌پرداز سیاسی نبود. توانایی او تبدیل نوشته‌هایش به سلاح‌هایی عملی برای تغییرهای بنیادین اجتماعی و سیاسی بود. به این‌ترتیب کتابی که مارک فیلپ نوشته، رابطه منسجم اصول نظری او و مهارت سخن‌پردازانه‌ای را نشان دهد که برای رساندن این‌اصول به مخاطبانش به کار می‌بست.
اما جدا از مباحث نظری، تام پین سرنوشت جالبی داشته و حوادث زیادی را از سر گذرانده است. او موفق شد در فرانسه از اعدام فرار کند، در بریتانیا به‌عنوان یک‌یاغی معرفی شد و وقتی به آمریکا بازگشت، به‌عنوان یک آتئیست و ژاکوبن معرفی شد. هزینه‌دادن بر سر عقیده یکی از ویژگی‌های شخصیت این‌انقلابی است.
به‌هر روی، مارک فیلپ می‌گوید تامس پِین را می‌توان متفکر سیاسی و روزنامه‌نگار و نویسنده انقلابی پیشرو عصر جدید دانست. جدا از شخصیت آزادمنش و گرچه نامتعارف و بحث‌انگیزش، نکته مهم در آثار او این بود که تا آن زمان کمتر کسی با این درجه از حرارت و شور نه درباره عامه مردم، بلکه در باب مباحثی اساسی برای عامه مردم مطالبی همه‌فهم نوشته بود.
کتاب «تام پِین» ۵ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «زندگی و شخصیت»، «امریکا»، «اروپا»، «عرصه ملکوت» و «نتیجه‌گیری».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
مجمع ملی پس از آزادی پِین مَناصبش را به او برگرداند و نهایت حرمت را به او گذارد. به‌رغم ناخوشی‌اش کار روی بخش دوم عصر خرد را از سر گرفت و در ژوئیه ۱۷۹۵ در بحش پیرامون قانون اساسی جدید هم شرکت جست، ابتدا با رساله در باب اصول اولیه حکومت _ که اساسا چکیده حقوق بشر بود _ و سپس با قانون اساسی ۱۷۹۵ که در آن با تمام قوا به جانبداری از این نکته پرداخت که به‌جای حق رای مبتنی بر اموال، که در پیش‌نویس پیشنهاد شده بود، حق رای برای همگان باشد، هرچند که این پیشنهاد بی‌نتیجه ماند. پِین، به‌رغم تجربه‌هایش، هیچ‌گاه ایمان به فضیلت مردم را از دست نداد.
پس از خلاصی از زندان، دلخوری پِین از پشت‌کردنِ آمریکا به او در دلش عقده شد؛ و به‌رغم تمام تلاش‌های مونرو تا او را راضی کند که دنبال قضیه را نگیرد، هرچه بیشتر متقاعد می‌شد که جرج واشنگتن او را قربانی منافع دیگری کرده است. سرانجام نامه به جرج واشنگتن را نوشت، و برای چاپ به امریکا فرستاد، که در آن رئیس‌جمهوری را متهم می‌کرد به رفاقتش پشت پا زده و او را به‌حال خود گذاشته تا بمیرد. همچنان که انتظار می‌رفت، این نامه به نظر کسان بسیاری حمله‌ای ناشایست به سیاستمدارِ ارشد کشور تلقی شد و در امریکا به پِین لطمه بسیار زد.
با فرا رسیدن پایان سال ۱۷۹۶ پِین سلامتش را بازیافته بود و در کوتاه‌زمانی دو جلد از بدیع‌ترین و مهم‌ترین جزوه‌هایش را بیرون داد...
این‌کتاب با ۱۶۸ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۰۰ هزار تومان منتشر شده است.