خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: هجدهم ذی الحجه سالروز نصب الهی امام امیرالمومنین علی علیه السلام به ولایت و امامت و عید غدیر خم است. غدیر خم آنقدر عظیم است و آنقدر قابل تأمل که می‌توان ساعت‌ها در جهت این اتفاق بی نظیر نوشت و گفت. به نظر می‌رسد تأسیس نهاد امامت که در خطبه غدیر به آن تصریح شده است نقطه اکمال دین مبین اسلام است. به عبارتی در فرایند معنویت بشری این همان نقطه کاملاً نوآورانه است.
بی‌تردید معرفی مکتب امیر مؤمنان و اهل‌بیت عصمت و طهارت‌علیهم‌السلام و معارف آنها و سیره آنها، بهترین الگو و بهترین عنصر نجات‌بخش برای انسان امروز و فردا است. غدیر مکتب امروز و فردای ما است. در همین راستا چند سالی است که نهاد های مختلف مردمی سعی در بزرگداشت غدیر در هر صورتی که برایشان ممکن بوده، دارند. از پخش شربت و شیرینی گرفته در جلوی درب منازل در کوچه پس کوچه های شهر به عشق امیرالمومنین (ع) گرفته تا برپایی مراسمی با حضور گسترده مردم در مساجد و حسینیه‌ها. امسال هم که مهمانی ده کیلومتری غدیر به این حرکات جمعی مردمی اضافه شده است.
یک گروه طبیعتگردی و کوهنوردی با ابتکار و خلاقیتی جالب اقدام به جشن عید غدیر در چشمه توچال با عنوان «من غدیری ام» کرده است. این گروه طبیعتگردی در روزهای منتهی به عید سعید غدیر با تدارک یک مهمانی شب‌مانی در محل چشمه توچال و اهدای ۱۱۰۰ قلمه پتوس در گلدان های شیشه‌ای و توزیع ۱۱۰ کیلو شیرینی و شربت ایام مبارک دهه امامت را گرامی داشت و جشن گرفت.
اعضای این گروه که از شب قبل به کوهستان رفتند و برای آماده سازی قلمه های داخل گلدان و مهیا کردن هدیه‌ها برای تقدیم به عابرانو نصب برچسب های من غدیری ام به گلدان ها شب را صبح کردند. شب را بالای کوه در چادر ماندن خودش عالمی دارد بالاخص این‌که منتظر باشی تا فردا همراه این هدیه، به کوهنوردان واقعه ای به اهمیت غدیر را یادآورد شوی.
این گروه مسیری تقریباً یک کیلومتری را با پرچم هایی منقش به نام امیر المومنین (ع) آذین بندی کردند تا حال و هوای جشن بیش از گذشته بر کوهستان حاکی شود. آنقدر که اگر با تله سیژ رفت و آمد می‌کردیم از بالا شاهد رقص پرچم‌های رنگی می‌شدیم و می‌فهمیدیم اینجا اتفاقی در حال افتادن است!
بعد از اذان صبح بود که شربت ها آماده شد. درب جعبه های شیرینی باید برای دورماندن از مورچه های ریز و کوچک چسب کاری می‌شد اما به مقدار نیاز، چند جعبه باز شد و ساعت هفت صبح ایستگاه صلواتی جشن عید غدیر رسماً با تعارف به کوهنوردان و هدیه گلدان ها آغاز شد.
علی اصغر بهمن نیا مدیر این گروه کوهنوردی گفت: «کوهنوردان زیادی در منطقه توچال ورزش می‌کنند و بین آنها کم نیست افرادی که با اسم غدیر نا آشنا باشند. هدف ما ضمن بزرگداشت عید امامت و ولایت، همراه کردن فضای کوهستان با مهم‌ترین عید شیعیان بوده است.
زنان و مردان کوهنوردی که لحظاتی را در این ایستگاه صلواتی توقف می کردند، شیرینی و شربت می‌خوردند و با دقت برچسب‌های روی گلدان که مزین به حکمت های نهج البلاغه امیرالمومنین (ع) بود را می‌خواندند و حتی سوالاتی را از غدیر نیز می پرسیدند. همین باعث تعامل جدیدی در هوای پاک صبح کوه بود.
از واکنش های مردم گفت: «خیلی از بانوانی که در کوه حجاب ندارند از ما تشکر می‌کردند و می‌گفتند: «اجرتان با مولا». خانمی به سمتم آمد و از من خواهش کرد برای خودش و پسرش دعا کنم. می‌گفت پسر بیست ساله اش افکار خودکشی در ذهن می پرواند و او هر هفته برای رهایی از چنگال این غم پسرش را به کوه می آورد تا حالش بهبود پیدا کند.»
داشتیم به ظهر نزدیک می‌شدیم. در کنار گروه پیرمردی مسن بلندگویی بلند کرده بود که موسیقی‌های نامناسبی از آن پخش می‌شد. بچه ها می‌گفتند که از صبح همین‌جا نشسته و بلندگویش را بلند کرده است. در آستانه نماز ظهر که برای اقامه نماز از او خواهش کردند چند ثانیه ای آهنگ خود را قطع کند، باب صحبت باز شد. پیرمرد گفت از عمد آهنگم را زیاد کردم که با شما لج کنم، گمان می‌کردم شما مامور شده اید که اینجا بیایید و برنامه مذهبی برپا کنید اما حالا که فهمیدم خود جوش و مردمی هستید خودم هم دوست دارم کمک کنم و دستش را داخل جیبش کرد و هر چه پول داشت به مسئول گروه داد تا او هم یک غدیری باشد.