فاطمه شهبندی تهیه‌کننده برنامه «خانه پدری» که در ایام محرم از رادیو جوان پخش می‌شود در توضیحاتی از این برنامه به خبرنگار مهر بیان کرد: این برنامه یک مستند گزارشی است که از ابتدای محرم هر روز ساعت ۱۴:۴۵ روی آنتن شبکه جوان رفته است و تا دهم محرم ادامه دارد و ما در آن سراغ هیأت هایی رفته‌ایم که سابقه فعالیت‌شان بیش از ۵۰ سال است و اکثراً هم تا ۲۰۰ سال سابقه هم می‌رسند.
شهبندی درباره چگونگی پرداختن به این ایده اظهار کرد: ابتدا شبکه درباره این سوژه اعلام نیاز کرد و من هم اعلام آمادگی کردم. ما در این برنامه تاریخ تکیه داری، هیأت‌ها و سینه‌زنی را مرور می‌کنیم، همچنین آدابی مثل چهارپایه خوانی را یادآوری کرده‌ایم.
این تهیه کننده اضافه کرد: ما در برنامه به نقش مؤثر جوان‌ها و نوجوانان پرداخته‌ایم و سراغ هیأت‌هایی رفته‌ایم که حتی گرداننده‌اش نوجوانان بوده‌اند، بیشترین فعالیت‌ها در هیأت با آنها بوده است و مسئولیت‌های مهمی به آنها سپرده شده است.
شهبندی درباره پژوهش نسبت به این هیأت‌های ۵۰ سال به بالا عنوان کرد: قطعاً ساخت چنین برنامه‌ای نیاز به پژوهش دارد و از آنجایی که ما نوعی کمبود وقت داشتیم، من سعی کردم از دوستانی که در این حوزه فعالیت داشتند مشورت بگیرم. خدا را شکر در همین ایام خودم هم توانسته‌ام به این هیأت‌ها بروم و در جریان چگونگی برگزاری آنها باشم.
تهیه‌کننده «خانه پدری» در بخش دیگر با اشاره به عزاداری‌های این سال‌ها در برخی هیأت‌ها یادآور شد: ما در حال حاضر فرم‌های جدیدی از سینه‌زنی و عزاداری را به ویژه در میان جوانان می‌بینیم که شاید خیلی از آنها در شأن امام حسین (ع) نباشد و در آن عزاداری‌های سنتی ما هم نبوده است. سعی ما در برنامه این است که آن فرم‌های اصیل عزاداری که داشته‌ایم را معرفی کنیم که بسیار هم جذابیت دارند.
وی به چند نمونه از این هیأت‌ها اشاره و بیان کرد: سراغ حسینیه بزازها رفته‌ایم که قدمت آن به ۱۴۰ سال می‌رسد، تکیه سادات اخوی رفته‌ایم که در آن صرفاً برای خانم‌ها عزاداری برگزار می‌شود و برخی المان‌های آن از دوران گذشته هنوز به جا مانده است. به تکیه‌های دربند و درکه می‌پردازیم که آنها هم بیشتر از صد سال قدمت دارند و هنوز هم از پرچم‌های قدیمی و آداب و رسوم‌های سنتی استفاده می‌کنند.
شهبندی در پایان بیان کرد: نکته جالب این است که با رفتن به این هیأت‌ها مشخص می‌شود در تهران هم مراسم نخل گردانی بوده و طی آن آئینی به اسم سنگ زنی که همراه و هماهنگ با سینه زنی انجام می‌شده نیز برگزار می‌کرده‌اند. همچنین باید گفت اکثر این تکیه‌ها که قدمت شأن تا حدود ۲۰۰ سال می‌رسیده محل برگزاری تعزیه بودند.