به گزارش خبرنگار مهر، رضا حمیدی دبیر اسبق جشنواره بین‌المللی شعر فجر و کارشناس فرهنگی و ادبی کشور گفت: در صورت عدم امکان عمل به وصیت و دفن کنار درخت ارغوان، پیکر استاد ابتهاج در روزهای پایانی هفته آینده در باغ محتشم رشت آرام می‌گیرد.
وی افزود: هوشنگ ابتهاج در قریب یک قرن تلاش برای ادبیات کشور و خلق اشعاری خاطره ساز و ماندگار چه در قالب غزل و مثنوی نیمایی و چه سرود و ترانه، امروز از بین ما رخت بربسته و جا دارد متولیان فرهنگی کشور در ادای احترام به جایگاه و نقش او در ادبیات، مساعی لازم را جهت برآورده شدن وصیت و آرزوی او به عمل آورند و با این کار ضمن عمل به خواسته او، مکانی فرهنگی در مرکز شهر برای نگه داشت آثار ایشان و جلسات شعرخوانی شاعران در قالب بنیاد ادبی ابتهاج فراهم سازند.
حمیدی در ادامه با اشاره به اینکه دفن شهدای گمنام در کوه و پارک و دانشگاه به معنوی شدن فضای جامعه کمک می‌کند و این اقدام در سال‌های گذشته بسیار مثبت و نتیجه بخش بوده، افزود: دفن بزرگان فرهنگی و ادبی در مراکز دانشگاهی، پارک و امکان خاص نیز می‌تواند به فراهم سازی فضای فرهنگی و ادبی مدد رساند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ادامه داد: کارهای انتقال پیکر استاد ابتهاج در حال انجام امور اداری است و احتمال اینکه تا سه شنبه به ایران منتقل شود زیاد است و در صورت انتقال در روز سه شنبه، فردای آن روز و یا پنجشنبه طی مراسمی به خاک سپرده خواهد شد و امیدوارم با همکاری متولیان فرهنگی پیکر استاد که خواسته همه دوستداران آن شاعر پرآوازه است کنار ارغوان دفن شود، که در غیر این صورت به رشت منتقل و در باغ محتشم آرام خواهد گرفت.
وی آثار استاد ابتهاج را ماندگار خواند و بیان داشت: ابتهاج از میان ما رفت ولی سایه همیشه زنده است و هر وقت حافظه ما حافظ و سعدی و مولانا را فراموش کرد، سایه را هم فراموش خواهد کرد.
حمیدی ارج نهادن به مفاخر فرهنگی و ادبی و هنری را عامل رشد و توسعه فرهنگی عنوان کرد و خاطر نشان ساخت: هر ملتی که داشته‌های فرهنگی و هنری‌اش را پاس ندارد، دچار اضمحلال خواهد شد و در حوزه فرهنگ و هنر دایره را نباید آنقدر تنگ گرفت که مرکز از دایره بیرون افتد.
حمیدی افزود: در سال‌های اخیر قیصر امین پور، حمید سبزواری، نصراله مردانی و اخوان ثالث را در شهرهای گتوند و سبزوار و کازرون و طوس و در مراکز شهر دفن کردند ولی به دلیل عدم پشتیبانی و سرمایه گذاری مطلوب اثربخشی نداشته و نتیجه معکوس را شاهد و ناظر بودیم.
وی در پایان گفت: وزارت ارشاد و میراث فرهنگی و حوزه هنری جا دارد تدبیری نمایند و به نحوی منزل استاد واقع در میدان فردوسی تهران را از شرکت سیمان خریداری و با همکاری خانواده ایشان که در تماس تلفنی که داشتم آمادگی لازم را اعلام داشته‌اند به موزه و بنیاد ادبی تبدیل کنند و مانع از بین رفتن آثار فرهنگی و هنری و کتاب‌های این شاعر شهیر گردند.