رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: احساس می‌کنم فعالیت کانون پرورش فکری در عرصه عمومی تعلیم و تربیت کشور کم فروغ و ضعیف شده است درحالی که کانون زمانی در عرصه کتب ممتاز حرف اول را می‌زد.

به گزارش خبرنگار مهر، غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو شورای سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، در آئین تکریم مهدی علی‌اکبرزاده و معارفه حامد علامتی مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که صبح امروز سه‌شنبه ۲۵ مرداد برگزار شد، با اشاره به گلایه از تکیه بیش از اندازه آموزش و پرورش بر محفوظات، گفت: البته برخی درس‌ها نظیر تاریخ و جغرافیا و ادبیات چاره‌ای جز محفوظات ندارند، اما وقتی ما در آموزش و پرورش بودیم آنقدر این حفظ کردن و نمره گرفتن غلبه کرده بود که از بنده که مسئول کتب درسی بودم به اصرار می‌خواستند برای ورزش هم کتاب بنویسیم و این بد است.

وی افزود: این بد است که به جای فکر کردن و حرکت کردن، حفظ کردن غلبه داشته باشد؛ شیوه‌های امتحانی هم این شرایط را بد و بدتر کرده است. همین تست زدن‌ها که همه را تحت تأثیر برای ورد به دانشگاه قرار داده است و همه دنبال مهارت تست زدن برای ورود به دانشگاه هستند، گرایش به محفوظات و حافظه را بیشتر کرده است. کانون باید دعوت کننده به تفکر و تعقل باشد.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در خطاب به مدیران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: از خود بپرسید لازمه پرورش فکری چیست؟. باید برای رشد فکری کودک و نوجوان شما مجهز باشید و لوازم کار را فراهم کنید. آموزش و پرورش مسئول آموزش رسمی کشور است، در هر مدرسه‌ای ما یک برنامه و یک فوق برنامه داریم. مدارسی موفق هستند که به فوق برنامه به اندازه خود برنامه اهمیت می‌دهند. هویت، امتیاز و تفاوت مدارس در فوق برنامه‌هایشان است. نهادی مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در کنار وزارت آموزش و پرورش تعبیه شده و فوق برنامه‌ها را پیش می‌برد. بنابراین کانون را باید مکمل آموزش و پرورش دانست.

وی از «پرورش فکری» به عنوان کلید واژه مهم یاد کرد و گفت: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان صرفاً برای سرگرمی نیست بلکه برای رشد فکری نسل آینده نیز هست. بنابراین باید این کلید واژه "پرورش فکری" محور همه برنامه ریزی‌ها و فعالیت‌ها باشد. در واقع پرورش فکری بیانگر راهبردی است که باید بر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان حاکم باشد.

عضو شورای سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: کانون قریب به ۶۰ سال سابقه دارد و بسیاری از هنرمندان دوران کودکی و نوجوانی خود را با خواندن کتاب‌های کانون سپری کرده‌اند. همچنین «ادبیات کودک» از اواسط دهه ۳۰ در ایران معنا و هویت پیدا کرد و استاد شهید "مرتضی مطهری" از جمله افرادی است که در عرصه اسلامی قدم در ادبیات کودک گذاشت.

وی ادامه داد: کانون باید با استفاده از انواع امکانات، «تفکر» را در بین کودکان و نوجوانان پرورش دهد، گفت: توجه به دانش و فرهنگ، پرورش قوای عقلانی و استدلال منطقی در بین کودکان و نوجوانان بیشترین نیاز ما است. کانون در کنار فرهنگ اسلامی به فرهنگ ایرانی نیز باید توجه داشته باشد. به ویژه باید به زبان فارسی که هویت ملی ما است توجه داشته باشیم. در و دیوار شهر را ببینید که چقدر از بی توجهی به زبان و خط فارسی زشت شده است؟

عضو شورای عالی آموزش و پرورش، گفت: انتظار این است نسلی که با فعالیت‌های کانون پرورش فکری و آموزش و پرورش تربیت می‌شود، نسلی باشد که به اسلام اعتقاد و به ایران علاقه داشته باشد. این دو مورد باید با هم باشند. احساس می‌کنم فعالیت کانون پرورش فکری در عرصه عمومی تعلیم و تربیت کشور کم فروغ و ضعیف شده است. زمانی کانون در عرصه کتب ممتاز حرف اول را می‌زد و حتی بهترین نقاش‌های قبل انقلاب در خدمت کانون بودند. از اقای علامتی خواهش می‌کنم کانون را به جایگاه شایسته خود باز گرداند. از وزیر آموزش و پرورش هم می‌خواهم عنایت خاص به جبران و رفع این مشکلات داشته باشند. در شورای‌عالی آموزش و پرورش نیز این نکته را خواهم گفت.

وی افزود: چاپ کتاب نیازمند انواع و اقسام لوازم است و در خطاب به مسئولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان می گویم که شما ناشر ملی هستید و کارهایتان باید الگو باشد. باید دید برای چاپ کتاب چه مصالحی نیاز دارید. قابل قبول نیست مساله "کاغذ" باعث شود شما کتاب چاپ نکنید.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، از فضای مجازی با عنوان «داستان پُر آب چشم» یاد کرد و با بیان اینکه فضای مجازی به کلی عرصه فکر و فرهنگ را تحت تأثیر قرار داده است، گفت: کانون پرورش فکری به فضای مجازی ورود پیدا کرده است. روز به روز این فضا گسترده‌تر می‌شود و باید کانون از این طریق سرمایه‌گذاری اصلی انجام دهد.

حداد عادل در پایان خطاب به مسئولان کانون پرورش فکری گفت: بسیاری از کودکان به ویژه در مناطقی نظیر روستاها و به ویژه روستاهای محروم به جز کتاب درسی دسترسی به کتب دیگر ندارند و تنها کتب درسی را خوانده‌اند. باید در درجه اول به فکر آن محرومان بود و خدمات خود را با کتابخانه‌های سیار و دیگر ابتکارات در ابتدا برای این بچه‌ها عرضه کرد.