به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپوتنیک، در اسنادی که به تازگی توسط دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی از حالت طبقه بندی خارج و منتشر شده است، ارتباط مستقیم آژانس جاسوسی موساد و گروه فاشیستهای لبنانی در ماجرای قتل عام صدها پناهنده فلسطینی فاش شده است.
این سند گزارشی از دوره ۱۹۸۱-۱۹۸۲ است، از جمله برنامه ریزی و اجرای تهاجم تل آویو به لبنان در ژوئن ۱۹۸۲ که هدف آن اخراج سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) از این کشور و روی کار آوردن یک رهبر مطیع و طرفدار تل آویو در بیروت بوده است. در تل آویو «مناخیم بگین»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی وعده داده بود که این تهاجم، چهل سال صلح را به ارمغان خواهد آورد.
کشتار وحشیانه بین ۴۶۰ تا ۳۵۰۰ فلسطینی و شیعیان لبنانی در محله صبرا بیروت و اردوگاه آوارگان شتیلا در ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ توسط شبه نظامیان لبنانی شاخه نظامی حزب راست افراطی کتائب انجام شد. این گروه شبه نظامی که فالانژیستها نیز نامیده میشوند در آن زمان مهمترین متحد تل آویو در لبنان به شمار میرفتند.
به گزارش هاآرتص، در این اسناد به نقل از مقامات وقت تل آویو در ابتدای دهه ۱۹۸۰ آمده است: «ما لبنانیهایی را داریم تا کاری را که ما میخواهیم انجام دهند. این دارایی ماست، حالا به ما بگویید با آن چه کنیم.»
این پرونده نشان میدهد که ارتش رژیم صهیونیستی و شبه نظامیان فالانژ بیش از یک سال در حال آمادهسازی جنگ بودند.
در این سند آمده است: این برنامه ریزی شده ترین جنگ اسرائیل بود. مقدمات از اواسط سال ۱۹۸۱ آغاز شده بود و در اواخر همان سال شتاب بیشتری گرفت. در ژانویه سال ۱۹۸۲، آریل شارون [ژنرال وقت اسرائیل] با رهبری مسیحی فالانژ ملاقات کرد و به پیر جمایل گفت: ما در حال آغاز یک جنگ تمام عیار هستیم و در نتیجه آن تغییر در روابط لبنان و اسرائیل بوجود خواهد أمد.
بر اساس سند موساد، پیوندها و ارتباطات ارتش رژیم صهیونیستی در لبنان به دهه ۱۹۵۰ و دولت «کامیل شامون»، نخست وزیر مارونی لبنان برمی گردد که در سال ۱۹۵۸ برای ماندن در قدرت درخواست کمک کرده بود.
تسلیحات رژیم صهیونیستی در آن زمان به طور مخفیانه به لبنان قاچاق میشدند. به گفته موساد، آنها ۶۰۰۰ تفنگ M-16 و ۶۰۰۰۰ گلوله مهمات به همراه ۴۰ خمپاره ۱۲۰ میلیمتری با ۱۲۰۰۰ گلوله و ۱۰۰ خمپاره ۸۱ میلیمتری با ۲۰۰۰ گلوله به دست فالانژها رساندند.
یکی از ننگینترین و فجیعترین جنایاتی که رژیم صهیونیستی با همکاری فالانژها در طول تاریخ خود انجام داده است، جنایت فجیع «صبرا و شتیلا» در لبنان بوده است. جنایت صبرا و شتیلا علیه ساکنان این دو اردوگاه به مدت ۳ روز طول کشید و در جریان آن شمار زیادی از ساکنان آنها؛ اعم از مرد و زن و کودک و سالخورده به شهادت رسیدند که اکثر آنها فلسطینی و تعدادی نیز لبنانی بودند.
در آن زمان شمار شهدای این جنایت ۳۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر از مجموع ۲۰ هزار ساکن اردوگاههای صبرا و شتیلا اعلام شد. این جنایت پس از آن آغاز شد که ارتش صهیونیستی به فرماندهی آریل شارون وزیر جنگ وقت این رژیم و رافائل ایتان این دو اردوگاه را به محاصره خود درآورد و به دور از چشم رسانههای گروهی با استفاده از سلاحهای سرد و غیره ساکنان این اردوگاه را به خاک و خون کشید.
در جریان این جنایت، ارتش جنوب لبنان نیز با ارتش صهیونیستی در محاصره اردوگاههای صبرا و شتیلا همکاری کرد و سپس صدها نیروی مسلح به بهانه جستجوی مبارزان فلسطینی وارد این دو اردوگاه شدند. این در حالی بود که در این اردوگاه جز زنان و کودکان و سالخوردگان کسی نبود، اما عناصر مسلح زنان و کودکان را به خاک و خون کشیدند و اکثر جنازهها را در خیابانهای این اردوگاهها رها کرده بودند اما در ادامه بولدوزرهای صهیونیستی وارد ماجرا شدند تا این اردوگاه و منازل داخل آن را تخریب کرده و صحنه جنایت را کاملاً از بین ببرند.