امیر شکاری نویسنده کتاب «مدیریت و ارتقای بهرهوری» در گفت و گو با خبرنگار مهر، گفت: بنا بر مقادیر شاخصهای بهرهوری و روند گذشته جایگاه ایران در میان کشورهای عضو سازمان بهرهوری آسیایی، اهداف آرمانی پیشبینی شده در سند چشمانداز ۲۰ ساله کشور در افق ۱۴۰۴ قابل دسترسی نخواهد بود مگر اینکه برنامهریزی انعطاف پذیری برای ارتقای بهرهوری در تمام هستههای اصلی بخشهای صنعت، خدمات و کشاورزی انجام شده و اجرایی گردد.
وی افزود: مهمترین راه افزایش بهرهوری نوآوری در روشهای مدیریت نیروی انسانی، سازماندهی نیروی کار و مدیریت تکنولوژی میباشد.
نویسنده کتاب «مدیریت و ارتقای بهرهوری» گفت: اهمیت حیاتی بهرهوری در پیشرفت اقتصادی اجتماعی و فرهنگی از قرنها پیش شناخته شده ولی فقط در سالهای اخیر است که تلاشهای هدف دار و برنامهریزی شده برای افزایش سیستماتیک بهرهوری از طریق مدیریت بهرهوری شروع شده است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم جامعهای بهرهور داشته باشیم، باید از هر فرصتی برای بهبود بهره گرفته و خود را فردی بهره ور سازیم زیرا تنها در این صورت است که تمامی تلاشها و سرمایه گذاریها اثربخش بوده و نتایج مطلوبی را به دنبال خواهد داشت به همین منظور در کتاب مدیریت و ارتقای بهرهوری سعی شده تا ضمن تشریح مفاهیم، تعاریف و شاخصهای بهرهوری گام به گام با چرخه بهرهوری پیشرفته و مطالعه موردی را در حوزه سنجش و اندازهگیری این شاخصها بررسی کنیم و همچنین تلاش شده با بررسی وضعیت کنونی ایران در این زمینه و مقایسه آن با سایر کشورهای عضو سازمان بهرهوری آسیایی مسیر حرکت کشورمان را از آغاز تا کنون تحلیل کنیم.
نویسنده کتاب «مدیریت و ارتقای بهرهوری» گفت: بر اساس چشمانداز جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ هجری شمسی، ایران کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی و الهام بخش در جهان اسلام با تعامل سازنده و مؤثر در روابط بینالمللی ترسیم شده است برای رسیدن به این مهم نیازمند جامعه تولید کننده و دارای فرهنگ مصرف بهینه میباشیم به این ترتیب تنها با نگرش ارتقای بهره وری میتوان این اهداف را تحقق بخشید این نگرش نیز محقق نمیشود مگر این که شاغلین در عرصههای مختلف به جنبههای متنوع دانش و مهارتهای کاربردی مسلح شوند.
وی ادامه داد: علیرغم موارد بیشماری که در زمینه بهرهوری مورد بحث قرار گرفت در ایران متأسفانه عوامل بیشماری در مسیر اجرایی نشدن برنامههای بهره وری در کشور وجود دارد از جمله این عوامل تأثیر گذار بر فضای اقتصادی، عدم برقراری ارتباط منطقی بین دانش نظری و عملی بهرهوری در کشور است که در این کتاب با جزئیات در رابطه با آن صحبت شده و مورد بررسی قرار گرفته است.
شکاری گفت: بنا بر سیاستهای کلی برنامه چهارم سرمایه انسانی به عنوان مهمترین عامل مؤثر در ارتقای بهرهوری عبارت است از نیروی کاری که دارای تحصیلات عالی تجربه و تخصص بوده و از خود ایدههای نوآورانه داشته باشند این نیروی این نوع نیروی کار برای شغلهای مبتنی بر محوریت دانش متناسب بوده و با کارآمدی خود موجب افزایش بهرهوری میشود.