به گزارش خبرگزاری مهر، نشست «کودک و نوجوان و توسعه پایدار از منظر ابعاد اقتصادی» که ۱۸ مهر ۱۴۰۱ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری و در سومین روز از هفته ملی کودک برگزار شد.
در ابتدای این نشست الناز کیوانی معاون اقتصاد و فناوری محیط زیست سازمان حفاظت محیط زیست، به تعریف توسعه پایدار و رویدادهای آن اشاره کرد و گفت: ۱۹۷۲ نخستین سالی بود که در بحث توسعه پایدار به موضوع محیط زیست اشاره شد. در سال ۱۹۹۲ سند توسعه پایدار شکل گرفت و این نقطه عطفی بود. از سال ۲۰۰۲ منشور توسعه پایدار نوشته و پس از آن در سال ۲۰۱۲ به اقتصاد سبز و رشد سبز اندیشیده شد.
او به محورهای توسعه پایدار اشاره کرد و افزود: محافظت از کره زمین، مردم و رفاه و معیشت آنها، پیشرفت اقتصادی و اجتماعی، ترویج جوامع صلح‌آمیز، توجه به رشد فراگیر که منجر به اشتغالزایی شود از جمله مواردی است که به آن توجه شد.
کیوانی با تعریف رشد فراگیر سبز گفت: در این مقوله به تخریب زیستگاه‌های طبیعی که منجر به بیکاری و کاهش درآمد بعضی افراد می‌شود و همچنین به بازارها و فناوری‌های خاصی که به کمرنگ شدن بازارهای دیگر می‌انجامد پرداخته شده است.
معاون اقتصاد و فناوری محیط زیست سازمان حفاظت محیط زیست، اقتصاد سبز را یکی از ابزارهای مهم برای رسیدن به توسعه پایدار دانست و افزود: مصرف‌گرایی، گسترش فقر، عدم دسترسی مردم جهان به بهداشت عمومی، آب سالم و برق باعث شده ما به اقتصاد سبز و ایجاد کارهای شایسته و مشاغل و صنایع سبز توجه کنیم.چون این اقتصاد در بین نسل‌ها عادلانه رفتار می‌کند و موجب حکمرانی قانون می‌شود.
کیوانی به ضرورت سبز کردن انسان‌ها و صنایع اشاره کرد و گفت: ما باید روی سرمایه انسانی خود کار کنیم و به افراد آموزش دهیم. از معیشت روستایی و منابع طبیعی و آبی خود حمایت کنیم. صنعت بازیافت را افزایش دهیم. الگوی مصرف را تغییر داده و با جنگل‌زدایی، بیابان‌زدایی و فقر مبارزه کنیم.
این کارشناس محیط زیست با اشاره به فعالیت‌هایی که در زمینه رسیدن به مشاغل و اقتصاد سبز انجام شده گفت: بهره‌وری سبز به تولید و مصرف در شهر و در نهایت، اقتصاد سبز می‌رسد. از سوی دیگر لازم است شغل موجود را سبز کنیم به این معنی که مصرف‌گرایی را به حداقل برسانیم و مصرف انرژی و تولید ضایعات را کاهش دهیم و روی مشاغل روستایی توانمند کردن زنان متمرکز شویم.
کیوانی به ضرورت شناخت ارزش‌های زیست‌محیطی اشاره کرد و گفت: ما باید حفاظت از محیط زیست را به بچه‌ها و بزرگ‌ترها آموزش دهیم. ما در سازمان محیط زیست روی آموزش بچه‌ها، پدر و مادرها و مربیان پیش دبستان و دبستان متمرکز شده‌ایم و می‌کوشیم تا در درجه اول، بینش آدم‌ها را تغییر بدهیم.
این کارشناس محیط زیست افزود: ما از کشورهای دیگر الگو گرفته و بازی‌هایی را طراحی و بومی‌سازی کرده‌ایم. بعد به بچه‌ها مسئولیت داده و برای مدارس، محیط‌یارانی را تعریف کرده‌ایم تا هم خودشان، قدر محیط زیست را بدانند هم حفاظت از آن را به دوستان خود آموزش دهند.
اقتصادی که به تخریب محیط زیست منجر شود، خطی است
در ادامه عادل پیغامی، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع)، دیگر سخنران این نشست بود. او گفته‌های خود را با اشاره به انقلاب صنعتی آغاز و گفت: این انقلاب به دست آدم‌های بسیار خودخواه و خودبین شکل گرفت و اقلیتی از انسان‌ها به مصرف بی‌رویه انرژی و منابع طبیعی دست زدند تا بشر و آینده او را به اینجا رساندند که آب و خاکی برای انسان‌های دیگر باقی نمانده است.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: توسعه کشورها و صنعتی شدن آنها باعث افزایش گازهای گلخانه‌ای، افزایش تولید زباله خانگی و صنعتی، گرمایش زمین و به‌هم‌خوردن اکوتوریسم شده است.
پیغامی به منابع مشترک اقیانوسی اشاره کرد و گفت: ما برخلاف کشورهای صنعتی از اقیانوس اطلس یا آرام بهره نمی‌بریم به همین خاطر درست است که باید به اقتصاد سبز توجه کنیم اما این اقتصاد، یک شمشیر دو لبه است و به چماقی برای کشورهای در حال توسعه تبدیل شده؛ چرا آمریکا به پیمان کیوتو و محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای نمی‌پیوندد؟ چرا کشورهای در حال توسعه نباید از این منابع استفاده کنند و به سمت اقتصاد سبز بروند و از سوخت‌های فسیلی بهره نبرند؟
وی با اشاره به این‌که فرهنگ ایرانی-اسلامی ما اجازه نمی‌دهد به انسان‌های دیگر فکر نکنیم گفت: ما بر اساس آموزه‌های فرهنگی و دینی خود نمی‌توانیم به استفاده بی‌رویه از منابع طبیعی بپردازیم اما مساله این است که دنیا به فرهنگ غنی ما توجه نمی‌کند.
پیغامی به تعریف مفهوم تداوم پرداخت و افزود: در این بحث، اولین چیزی که باید به بچه‌ها آموزش دهیم صبر یا رجحان بین زمانی است. این‌که ما تنها به خودمان فکر نکنیم. غربی‌ها فیلم‌های بسیاری ساخته‌اند تا این مفهوم را به بچه‌های از ۳ تا ۱۸ سال خود یاد بدهند تا هم صبور باشند و تنها به خودشان فکر نکنند هم دوستی و همکاری با هم را یاد بگیرند؟
به گفته این کارشناس محیط زیست، نگاه‌ها باید حلقوی باشد. اصلاً اقتصادی که به تخریب محیط زیست منجر شده، خطی بوده است. دنیا همچنان، خاک و دریا را یک‌طرفه مصرف می‌کند و بازگشت برایش معنا ندارد بچه‌ها باید یاد بگیرند، دنیا جایی برای کنش واکنش است. اگر به خاک، بد کنیم به ما بدی می‌کند.
پیغامی به ضرورت بازنگری مفهوم ارزش اشاره کرد و گفت: بشر، کل منابع طبیعی را بی‌ارزش دانسته به همین خاطر به نابودی آن دست زده است. پدران ما با طبیعت و محیط زیست رفیق بوده‌اند؛ امروز آن رفاقت وجود ندارد. ما فراموش کرده‌ایم هر چیزی ارزش دارد. از سوی دیگر ما باید انتخاب درست را به نسل بعدی یاد بدهیم و بدانیم فایده هر چیز کدام است و ما برای رسیدن به این فایده چه هزینه‌ای می‌پردازیم؟