مسعود صالحی کارگردان «اوج طوفان» با اشاره به اینکه این نمایش، اثری ذهنی درباره فقدان است، یادآور شد سیاست‌های غلط مدیران، باعث شده که اهالی تئاتر در این شرایط به جان هم بیفتند.

مسعود صالحی کارگردان نمایش «اوج طوفان» که از امروز ۸ آبان ماه اجرای خود را در عمارت نوفل لوشاتو آغاز می‌کند درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: نمایشنامه «اوج طوفان» نوشته فلوریان زلر است و از نظر فضاسازی به نمایشنامه «پدر» زلر نزدیک است. متن‌های زلر به ۲ دسته کلی تقسیم می‌شوند؛ نمایشنامه‌هایی مانند «دروغ» و «آن سوی آینه» که به آسیب‌ها و پنهان کاری در روابط به زبان طنز یا جدی می‌پردازند و دیگری نمایشنامه‌هایی هستند که اتفاقات در فضای ذهنی کاراکتر اصلی می‌گذرد مانند «پدر» و همین نمایشنامه «اوج طوفان» که بعد از «پدر» نوشته شده است.

وی درباره داستان نمایش توضیح داد: «اوج طوفان» درباره نویسنده‌ای است که همسرش را از دست می‌دهد اما دوست ندارد مرگ همسرش را بپذیرد و هر روز که از خواب بیدار می‌شود انگار در همان روزی است که همسرش به باغچه برای چیدن سبزی رفته و دیگر بازنگشته است. در این نمایش بیشتر به آسیب روانی که یک فرد در اثر فقدان و از دست دادن عزیزی دچارش می‌شود، پرداخته شده است.

صالحی ادامه داد: این نمایش ۶ پرسوناژ دارد که شامل مرد و همسرش، ۲ دخترشان، زنی از گذشته که قبلاً با مرد رابطه داشته و پسر این زن هستند. نادر فلاح و ساناز روشنی نقش مرد و همسر مرده‌اش را ایفا می‌کنند، ۲ دختر این خانواده مرضیه موسوی و شیما جعفرزاده هستند و رامونا شاه و سپهر محمودی نیز نقش عشق قدیمی مرد و پسرش را برعهده دارند.

کارگردان نمایش «دروغ» درباره فضاسازی نمایش و رویکردی که به متن داشته است، بیان کرد: کل متن در یک فضای ذهنی رخ می‌دهد و برای هیچکدام از اتفاقاتی که در داستان می‌افتد هیچ توجیه رئالیستی و منطقی وجود ندارد و نمی‌توان صحنه‌ها را از هم تفکیک و مشخص کرد که کدام صحنه واقعی و کدام ذهنی است.

وی یادآور شد: برای رسیدن به درک درست از متن ما همه نقدهایی را که بر این اثر نوشته شده ترجمه و مطالعه کردیم و سروش جوادزاده مترجم نمایشنامه نیز در تمام مدت تمرین‌ها در کنار ما بود و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که در این نمایشنامه تعمدا همه داستان در فضای ذهنی پدر یعنی آندره رخ می‌دهد از این رو تحلیل‌هایمان را به سمت «رویا» و مفاهیمی که فروید و لاکان در این زمینه مطرح کره‌اند، بردیم. تلاش ما این بوده که در اجرا نیز بتوانیم به آنچه در تحلیل‌هایمان بوده، برسیم. فضای کلی برای بازی بازیگران، فضای رئال است اما چون مهمترین مشخصه رویا این است که در آن اتفاقات غیرمنتظره به ساده‌ترین شکل ممکن رخ می‌دهد و در این اثر هم شاهد چنین موقعیت‌هایی هستیم، تلاش کردیم با کمک نورپردازی و فضاسازی و جنس متفاوت بازی بازیگران آنچه را که مد نظر نویسنده بوده است، بازآفرینی کنیم.

صالحی با اشاره به اینکه تم کلی نمایش بر پایه فقدان بنا شده است، گفت: فقدان اصلی نمایش در پدر مشاهده می‌شود، او نمی‌تواند فقدان همسری را که تکیه گاه و حامی اش بوده بپذیرد و حالا این فقدان در دیگر کاراکترهای خانواده هم تاثیرگذار است و به صورت پیوسته در همه شخصیت‌ها جاری است.

وی در پایان درباره پیش بینی‌اش از میزان استقبال مخاطبان از نمایش با توجه به شرایط این روزهای جامعه عنوان کرد: متاسفانه با سیاست‌های نادرستی که مدیران در اصرارشان به بازشدن سالن‌های تئاتری در پیش گرفته‌اند، خود اهالی تئاتر به جان هم افتاده‌اند و عده‌ای بدون هیچ دلیل منطقی با باز شدن سالن‌های تئاتری مشکل دارند. در حال حاضر بین تئاتری‌ها تفرقه افتاده و عده‌ای مخالف فعالیت تئاتری هستند در حالی که به عقیده من تئاتر خودش یک فعالیت کنش‌مند و فرهنگی است و می‌تواند مردم را دور هم جمع کند. مشخص نیست که خروجی اجرا نرفتن تئاتر قرار است چه باشد و جز اینکه این هنر را ضعیف‌تر از آنچه که است، بکند چه عایدی برای ما خواهد داشت. ما باید تلاش کنیم به تئاتر جان بدهیم و اگر اعتراضی هم است می‌توان در همین تئاترها آن را بیان کرد. برای آماده سازی این نمایش سختی زیادی کشیدیم و در شرایط نامناسب و با وجود شلوغی و فضای ناامنی که وجود داشت به تمرین ادامه دادیم از این رو امیدواریم کار بتواند مورد توجه مخاطبان قرار گیرد و به درستی دیده شود.

نادر فلاح، ساناز روشنی، مرضیه موسوی، شیما جعفرزاده، سپهر محمودی و رامونا شاه بازیگران نمایش «اوج طوفان» هستند که تا اول آذر ماه ساعت ۲۰:۳۰ در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است.