خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: حجت‌الاسلام والمسلمین علی اکبر مظاهری اصفهانی، استاد حوزه و دانشگاه و نویسنده کتاب‌هایی چون «شیوه شهریاری»، «جوانان و انتخاب همسر»، «فرهنگ خانواده»، «از ژرفای حج» و مترجم نهج‌البلاغه طی یادداشتی به یک نکته تربیتی اشاره کرده است. مشروح این یادداشت را در ادامه بخوانید:
خدای سبحان به آدمیان می‌فرماید:
یَابنَ آدَمَ!
۱. إِنَّ الشَّیطانَ لَکُم عَدُوٌ مُبینٌ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً.
٢. فَاعمَلُوا لِلیَوُمِ الَّذی تُحشَرُونَ فیهِ إِلَی اللهِ تَعالی فَوجاً فَوجاً.
٣. وَ تَقِفُونَ بَینَ یَدَیِ اللهِ صَفّاً صَفّاً.
۴. وَ تَقرَؤُونَ الکِتابَ حَرفاً حَرفاً.
۵. وَ تُسأَلُونَ عَمّا تَعمَلُونَ سِرّاً وَ جَهراً.
۶. ثُمَ یُساقُ المُتَّقُونَ إِلَی الجِنانِ وَفداً وَفداً.
۷. وَ المُجرِمُونَ إِلی جَهَنَّمَ وِرداً وِرداً.
۸. کَفاکُم مِنَ اللهِ وَعداً وَ وَعیداً.
۹. فَأَنَا اللهُ فَاعرِفُونی.
۱۰. وَ أَنَا المُنعِمُ فَاشکُرُونی.
۱۱. وَ أَنَا الغَفّارُ فَاستَغفِرُونی.
۱۲. وَ أَنَا المَقصُودُ فَاقصُدُونی.
۱۳. وَ أَنَا العالِمُ بِالسَّرائِرِ فَاحذَرُونی. (کلمةالله، صفحه ۴۷۰)
ای فرزندان آدم!
۱. آگاه باشید که شیطان، دشمن آشکار (و پنهان) شماست؛ پس، با او دشمنی ورزید.
۲. و عمل و کوشش کنید برای روزی که در آن، گروه گروه به سوی خداوند برانگیخته می‌شوید.
٣. و در پیشگاه خداوند، صف در صف می‌ایستید.
۴. و کتاب (و نامه اعمالتان) را حرف به حرف می‌خوانید.
۵. و درباره آنچه عمل کرده‌اید، از نهان و آشکار، بازپرسی می‌شوید.
۶. سپس، پارسایان و متقیان (با فرحناکی و سرافرازی) گروه گروه روانه بهشت می‌شوند.
۷. و مجرمان و تبهکاران (با ذلّت و سرافکندگی) کشان کشان به سوی جهنم رانده می‌شوند.
۸ و وعده و بشارت‌ها و وعید و هشدارهای خداوند (برای هشیاری و اصلاح شمایان) کافی است.
۹. و منم «الله» (و پروردگار شمایان) پس، مرا بشناسید.
۱۰. و من نعمت‌دهنده‌ام؛ پس، شکرگزارم باشید.
۱۱. و من بخشایشگرم؛ پس، از من طلب عفو و بخشایش کنید.
۱۲. و من مقصود (و هدف نهایی) هستم؛ پس، مرا هدف‌نهایی خویش قرار دهید.
۱۳. و من آگاه و دانای به پنهان‌ها و نهان‌هایم؛ پس، از من بپرهیزید و پارسایی ورزید.
رحمت و خشیت
از عناصر مؤثر در اعتدال روح و اصلاح اخلاق آدمیان، دو عنصر «خوف» و «رجاء» است؛ بیم و امید، خشیت و رحمت. در تعالیم آسمانی و معارف ادیان الهی، این دو عنصر اساسی، در کنار یکدیگر و پهلوبه‌پهلوی هم‌اند. خوف و خشیت از قهر و غضب و کیفر خداوند، انسان را از دست‌یازیدن به گناهان بازمی‌دارد و از فروغلتیدن مردمان در باتلاق تباهی‌ها و آلودگی‌ها پیشگیری می‌کند و نیز، امید به رحمت و مهر پروردگار، شوق به اعمال نیکو و روی‌آوردن به پاکی‌ها و نیکی‌ها را در آدمی برمی‌انگیزد و قلب را سرشار از عشق و محبت می‌کند و مانع چیرگی ناامیدی و سرخوردگی بر جان‌ها می‌شود.
یارب! ز گناه زشت خود منفعلم
وز قول بد و فعل بد خود خجلم
فیضی به دلم ز عالَم قدس رسان
تا محو شود خیال باطل ز دلم
از ابزارهای کارآمد پیامبران و اولیای الاهی، برای اصلاح مردم و جوامع بشری، یکی «بشارت» به رحمت و نعمت‌ها و پاداش‌های خداوند است، و دیگری «هشدار» دربارهٔ کیفر و عذاب و عقاب او.
بیم و امید، به‌سان دو شاه‌بال نیرومندند برای پرواز آدمیان، به سوی قلّهٔ کمال و وصول به رضوان خداوند متعال.
اگر جاده‌ای بایدت مستقیم
ره پارسایان امید است و بیم
طبیعت شود مرد را بخردی
به امید نیکی و بیم بدی