به گزارش خبرگزاری مهر، غزاله اسلامیان گفت: بر اساس یافته‌های مطالعات، میزان مرگ و میر در بیمارانی که در شرایط سو تغذیه بعد از عمل جراحی قرار می‌گیرند حدود ۳۳ درصد است.
وی افزود: این در حالی‌است که در افراد غیر مبتلا به سو تغذیه این میزان ۳,۵ درصد گزارش شده است.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی به عوارض سوءتغذیه در افرادی که جراحی انجام داده اند، پرداخت و گفت: این عارضه‌ها شامل افزایش ابتلاء به عفونت‌ها، افزایش تعداد زخم‌های بستر، بهبود آهسته زخم‌ها و افزایش رشد باکتری‌های دستگاه گوارش است.
اسلامیان با بیان اینکه بیمارانی که جراحی می‌شوند، به واسطه شرایط بیماری و جراحی، نیازمند مراقبت‌های خاصی هستند تاکید کرد: برای جراحی‌هایی که با برنامه ریزی انجام می‌شود، تغذیه قبل از جراحی نیز می‌تواند تأثیر زیادی بر روند بهبود بیمار، پس از جراحی داشته باشد.
به گفته وی، روند تغذیه در بیماران تحت عمل باید از زمان بستری شدن آن‌ها و قبل از عمل شروع شود و تا دوره بهبود بعد از عمل نیز ادامه داشته باشد.
متخصص تغذیه و رژیم درمانی ادامه داد: یک تا دو روز قبل از جراحی بهتر است بیمار از رژیم‌های غذایی کم فیبر یا رژیم‌های غذایی مایع پیروی کند، چراکه قبل از جراحی، بر اساس دستور پزشک تغذیه بیماران متوقف می‌شود تا روده بزرگ فاقد باقی‌مانده باشد و خطر ابتلاء به عفونت‌ها کاهش یابد.
اسلامیان ادامه داد: بر اساس نوع جراحی و شرایط بیمار، ممکن است مدت زمان این وضعیت در بیماران متفاوت باشد و حتی در جراحی‌های اورژانسی این شرایط مهیا نباشد بنابراین پس از جراحی بر اساس نوع جراحی و عملکرد دستگاه گوارش نوع تغذیه تعیین می‌شود و بهتر است در صورت امکان در اسرع وقت تغذیه از راه دهان آغاز شود.
وی تاکید کرد: پس از جراحی، تغذیه با رژیم غذایی مایع صاف آغاز می‌شود و در ادامه رژیم غذایی مایع کامل، رژیم غذایی پوره و نیمه جامد و رژیم غذایی معمولی تجویز می‌شود، ممکن است برخی بیماران نیاز به تغذیه حمایتی داشته باشند که بر اساس شرایط بیمار تغذیه با لوله (انترال) یا تغذیه وریدی (پرنترال) انجام می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: نوع تغذیه بیمارانی که پس از جراحی به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل می‌شوند نیز بر اساس وضعیت عملکرد دستگاه گوارش، وضعیت سو تغذیه و نارسایی‌های ارگانی توسط کارشناسان تغذیه بیمارستان تنظیم و پایش می‌شود.
اسلامیان با اشاره به اینکه مقدار کالری و میزان پروتئین دریافتی بر اساس نوع جراحی و شرایط بیمار تعیین می‌شود اضافه کرد: تأمین کافی پروتئین نقش مهمی در بهبود شرایط بیمار به ویژه عملکرد سیستم ایمنی، بهبود زخم‌ها و ترمیم بافت‌ها دارد، همچنین ممکن است برخی بیماران نیاز به دریافت مکمل‌های پروتئین، مولتی ویتامین و املاح داشته باشند که پس از ترخیص از بیمارستان بسته به نوع جراحی و شدت آسیب و جراحات بیمار ممکن است با دستور پزشک برای مدت مشخصی تجویز شود.
وی اضافه کرد: مقدار الکترولیت و مایعات دریافتی نیز بر اساس شرایط بیمار و نتایج آزمایش‌ها با دستور پزشک از طریق سرم درمانی و یا به صورت خوراکی تأمین می‌شود.