کارشناس اداره استاندارد استان تهران گفت: بسیاری از اسباب‌بازی‌ها در بازار تهران، غیراستاندارد است و اداره استاندارد در سال جدید، نظارت دقیق‌تری بر بازار خواهد داشت.

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست «استانداردها، کلید حضور در بازارهای جهانی»، روز سوم اسفند به صورت برخط (آنلاین) در سالن کنفرانس اصفهان در مجموعه نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد.

مریم امینی، کارشناس اداره استاندارد استان تهران در ابتدای این نشست گفت: اسباب‌بازی‌ها باید استاندارد باشند اما در بازار تهران، اسباب‌بازی‌های بسیاری به شکل غیراستاندارد وجود دارد و ما قرار است سال آینده، نظارت خود بر اسباب‌بازی‌های تولید شده را بیشتر و جدی‌تر کنیم. ما هم با شورای نظارت بر اسباب‌بازی کانون پرورش فکری نشستی داشتیم هم با مدارس ارتباط برقرار کرده و به دانش‌آموزان آموزش داده‌ایم تا به نشان استاندارد توجه کنند.

این کارشناس اداره استاندارد به مراحل دریافت پروانه استاندارد اشاره و گفت: ما در درجه اول به پروانه تولید اسباب‌بازی نیاز داریم. پس از آن باید در سامانه استاندارد ثبت‌نام کرد. داشتن آگهی تأسیس شرکت، معرفی مدیر کنترل کیفیت، تجهیز آزمایشگاه و… از جمله مدارک دیگری است که برای گرفتن شماره ۱۰ رقمی استاندارد به آن نیاز است.

به گفته امینی، اداره استاندارد استان تهران به تولیدکنندگان و فروشندگان اسباب‌بازی در بازار تهران یک فرصت شش ماهه داده تا پروانه استاندارد دریافت کنند. چون بچه‌ها باید این علامت را بشناسند و به آن توجه کنند. پس از این فرصت، اگر یک واحد تولیدی، محصولات خود را به شکل غیراستاندارد ارائه کند، جریمه و حتی زندان می‌شود.

وی با اشاره به این‌که بعضی تولیدکننده‌ها، استاندارد ندارند اما از نمونه‌هایی کپی‌برداری می‌کنند که دارای استاندارد هستند گفت: لازم است این واحدها به اداره استاندارد مراجعه و نشان خود را دریافت کنند. ما ابتدا فقط با وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) در ارتباط بودیم اما در حال حاضر با اتحادیه و شورای نظارت بر اسباب‌بازی هم در ارتباط هستیم تا این روند آسان‌تر شود.

امینی به‌ضرورت آزمایش اسباب‌بازی‌ها اشاره و بیان کرد: ما در آزمایشگاه سازمان استاندارد، اسباب‌بازی‌ها را به لحاظ کیفی بررسی می‌کنیم. البته خود تولیدکنندگان می‌توانند در بخشی از واحد خود، امکانات آزمایشگاهی را مستقر کنند چون فقط دوچرخه و روروئک به تجهیزات بیشتری برای آزمایش نیاز دارند.
به گفته این کارشناس اداره استاندارد، ما در درجه نخست به فرهنگ‌سازی نیاز داریم. تولیدکنندگان باید به این باور برسند که استاندارد، فروش آن‌ها را بالا می‌برد و به نفع‌شان است نه این‌که تصور کنند گرفتن نشان استاندارد، باعث بالا رفتن قیمت‌ها و از دست رفتن بازار می‌شود.

تولیدکنندگان اروپایی باید اقلام تبلیغاتی خود را بومی‌سازی کنند

کرستین وتربرگ، مسئول کنترل استاندارد شرکت لگو به مراحل گرفتن استاندارد در این قاره اشاره کرد و گفت: روش اول این است که خود تولیدکنندگان اقدام و محصولات‌شان را استاندارد می‌کنند یا این کار را به شرکت‌ها و نهادهای مرتبط می‌سپارند. حالا اگر محصولی ارائه شود و به لحاظ استاندارد، آن را نپذیرند بار دیگر از تولیدکننده می‌خواهند تا به بازنگری تولیدات خود بپردازند.

به گفته رئیس کمیته استاندارد اسباب‌بازی در اروپا، عنوان اسباب‌بازی بر هر محصولی که برای بچه‌های زیر ۱۴ سال تولید می‌شود، تعلق می‌گیرد و نیازمند داشتن استاندارد است. حتی اگر در قالب اشیای تزئینی باشد. مثلاً یک جاکلیدی باشد که کودکان آن را به کیف خود آویزان می‌کنند؛ اما مواردی هم هستند که برخلاف تصور ما، اسباب‌بازی به حساب نمی‌آیند و لازم نیست استانداردهای اسباب‌بازی را دریافت کنند. مثل ادوات ورزشی یا ماشین‌های بزرگی که موتور دارند و بچه‌ها سوار آن می‌شوند یا تاب و سرسره و وسایل بازی که در پارک‌ها به چشم می‌خورند. همچنین پازل‌های بالای ۵۰۰ قطعه، اسباب‌بازی به حساب نمی‌آیند چون به مهارت آدم‌ها بستگی دارند.

وتربرگ، که به‌صورت مجازی در این نشست سخنرانی می‌کرد، تولیدکننده را هر فرد حقوقی یا حقیقی دانست که محصولی را ساخته و وارد اتحادیه اروپا کرده؛ اما اگر کسی از خارج از اروپا، محصولی را می‌سازد و در اختیار کشورهای اروپایی می‌گذارد، باید تولیدکننده آن محصول در خارج از اتحادیه اروپا باشد. حتی پخش‌کننده‌ها اگر محصولی را با نشان خود وارد کنند، تولیدکننده محسوب می‌شوند و بار حقوقی و مسئولیت ایمن بودن یا نبودن محصولات برعهده خودشان است.

مسئول کنترل استاندارد شرکت لگو به مواردی که یک تولیدکننده باید آن را رعایت کند اشاره و بیان کرد: همه تولیدکننده‌ها باید مدارک فنی و استانداردی خود را به مدت ۱۰ سال نگه دارند از سوی دیگر لازم است بروشور و اقلام تبلیغاتی خود را ترجمه و بومی‌سازی کنند و یعنی اگر کالایی در ایتالیا تولید می‌شود و می‌خواهد به یک کشور دیگر اروپایی برود باید زبان و فرهنگ کشور مقصد هم در نظر گرفته شود.

وتربرگ همچنین درباره اسباب‌بازی‌های الکترونیک و خوراکی گفت: اگر اسباب‌بازی، بخشی از خوراکی باشد و بچه‌ها آن را در دهان خود بگذارند یا الکتریکی باشد، علاوه بر گذراندن مراحل لازم برای گرفتن استاندارد پایه باید به بخش مربوطه خود هم ارجاع داده شود و برای مثال از بخش مربوط به مواد غذایی هم استاندارد جداگانه‌ای دریافت کند.

وی به استاندارد عروسک‌های پارچه‌ای اشاره و بیان کرد: این عروسک‌ها اگر برای کودکان زیر سه سال تولید شده باشد باید مورد آزمایش قرار بگیرد تا در ساخت آن‌ها، قطعات ریز یا فلزی به کار نرفته باشد چون ممکن است بچه‌های خردسال، آن را در دهان خود بگذارند.

شناخت بازار مصرف، ضروری است

حسین طیرانی، سرممیز و ممیز فنی شرکت کیو.اس سوئیس گفت: این شرکت در سه حوزه اسباب‌بازی، تجهیزات پزشکی و ماشین‌آلات فعالیت می‌کند. دفتر اصلی آن در زوریخ است البته در کشورهای دیگر از جمله در ایران هم نمایندگی دارد. امروز علاوه بر سوئیس و کشورهای اروپایی، کشورهای دیگر هم باید به نشان استاندارد که یک نشان جهانی و کلید حضور در بازارهای جهانی است توجه کنند.

به گفته او تولیدکنندگان، بر اساس محصولی که می‌سازند، باید به استاندارد آن، مواد اولیه و نتایج آزمایشگاهی توجه کنند. پس از آن باید به تهیه یک پرونده فنی پرداخت. همه این مدارک را شرکت‌هایی چون شرکت کیو.اس مورد بررسی قرار می‌دهند تا تولیدکنندگان بتوانند نشان جهانی استاندارد را دریافت کنند. البته استاندارد ملی هم به ویژگی‌ها و معیارهای جهانی توجه کرده است و تولیدکنندگان هم به الزام‌های ملی، هم بین‌المللی توجه کنند.

طیرانی به ضرورت شناخت بازار اشاره و بیان کرد: استانداردهای هر کشور با دیگری متفاوت است و تولیدکنندگان باید کشور مقصد را بشناسند و ملاک و معیارهایش را بدانند. از سوی دیگر تشکیل پرونده فنی، توصیف کلی محصول و چگونگی استفاده از آن، همچنین معرفی وکیل و نماینده قانونی اهمیت دارد.
طبیعی است هرچه محصول پیشرفته‌تر شود از گروه سنی کودک فاصله می‌گیرد و به معیارها و استانداردهای بالاتری نیاز دارد.

به گفته سرممیز و ممیز فنی شرکت کیو.اس سوئیس، استانداردهایی وجود دارند که از جنسِ باید هستند و الزامات را مطرح می‌کنند. یک سری جنبه راهنما دارند و نقاط مبهم را روشن می‌کنند و دسته سوم به شکل لغت‌نامه هستند که به بیان توضیح‌های تکمیلی می‌پردازند و همه استانداردهای موجود در ارتباط با یک محصول را فهرست می‌کنند.