علیرضا لولاگر دبیر انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی ایران، در گفت و گو با خبرنگار مهر، با بیان این که اسباب‌بازی و طراحی آن اهمیت بسیار زیادی دارد، گفت: اگر اسباب‌بازی را به عنوان یک کالای فرهنگی که هویت‌سازترین کالایی است که در ابتدا و بدو پیدایش کودک انسان در اختیار و در دسترس او قرار می‌گیرد و در نتیجه، تأثیر بسزایی در شکل‌گیری نگاه، هویت و جایگاه او در نظر بگیریم، نیازمند این هستیم که با نگاهی متفاوت به اسباب‌بازی بپردازیم.
وی ادامه داد: اگر فرهنگ را به عنوان خرد انسان و دانایی که انسان در طول زمان سعی می‌کند در مواجهه با طبیعت و زیست‌بوم خویش جمع کند، اندیشه کند و در نتیجه یاد می‌گیرد که چگونه در آن زیست‌بوم زیست کند، در نظر بگیریم، اسباب‌بازی به عنوان یک کالای فرهنگی، اهمیت متفاوتی پیدا می‌کند و جایگاه آن، در این موضوع که ما نیاز داریم اسباب‌بازی را متناسب با زیست‌بوم فرد، طراحی و آماده کنیم و ارائه بدهیم، نگاه بسیار متفاوتی به این موضوع پیدا خواهیم کرد و در نتیجه، سعی می‌کنیم تا اسباب‌بازی‌هایمان را متناسب با هر زیست‌بومی طراحی کنیم.
دبیر انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی ایران با اشاره به این امر که زمانی که ما بتوانیم اسباب‌بازی‌هایی را متناسب با زیست‌بوم یک فرهنگ طراحی کنیم، این امکان برای ما ایجاد می‌شود که این محصول بتواند به جوامع و کشورهای دیگر ارائه شود و به خانواده‌ها، خانه‌ها و شهرهای انواع اقسام ملت‌ها راه پیدا کند و آن‌ها بتوانند از نگاه، فکر و ایده ما بهره‌مند و با آن آشنا شوند، افزود: این جایگاه، توانمندی و کارآمدی اسباب‌بازی، موضوع مهمی است که نباید از نظرها دور بماند و در نتیجه، اهمیت این که ما، اسباب‌بازی‌هایی متناسب با زیست‌بوم، فرهنگ و نگاه خویش خلق کنیم، شاید صد چندان بیشتر می‌شود.
وی با اشاره به این که اگر بخواهیم مثالی ساده در حوزه اهمیت اسباب‌بازی در زیست‌بوم ایران و جایگاه آن در فرهنگ ایران بزنیم، می‌توانیم به این موضوع اشاره کنیم که خانواده‌هایی که در مناطق جنوبی ایران زندگی می‌کنند، با درخت نخل و هسته خرما، از روزهای دو یا سه سالگی و یا بدو تولد آشنا می‌شوند و آن را به عنوان یک بخشی از طبیعت و محیط زیست در حوزه مواد خوراکی قرار داده و از آن بهره‌مند می‌شوند، ادامه داد: درخت نخل یکی از منابع طبیعی است که خانواده‌های ساکن در جنوب کشور، هم از سایه و زیبایی آن به عنوان یک ابزار بهره می‌گیرند و یا از نگاه دیگر، می‌توان به این موضوع اشاره کرد که از هسته خرما و یا بخش‌هایی دیگر از درخت خرما مثل تنه و یا برگ‌های آن به عنوان اسباب‌بازی بهره می‌گیرند و با آن ارتباط می‌گیرند و از سوی دیگر، کودکی که در منطقه آذربایجان به دنیا می‌آید، ممکن است اگر به مناطق جنوبی کشور سفر نکند، این جاذبه طبیعی را نبیند و یا در ارتباط با آن قرار نگیرد.
لولاگر، با تأکید بر این مفهوم که این پرسش بسیار مهم است که ما باید چگونه نوعی از اسباب‌بازی را طراحی کنیم که کودکان در هر نقطه از این سرزمین بتوانند در حوزه و در مسیر آشنایی با این منابع طبیعی قرار بگیرند، گفت: این موضوع تنها در این جایگاه است که می‌تواند اهمیت خویش را به نمایش بگذارد و ما، می‌توانیم این موضوع را در بسیاری از نمونه‌های دیگر این‌چنینی پیدا کنیم تا زمینه‌ساز این امر باشد که طراحی را در اسباب‌بازی را برای کودکان هر زیست‌بوم وابسته به شرایط موجود در آن زیست‌بوم انجام دهیم.
وی با اشاره به این امر که با تمام این تفاسیر، اگر بتوانیم اسباب‌بازی‌های مورد نیاز را متناسب با فرهنگ و زیست‌بوم خویش خلق کنیم و آن‌ها را نیز به کشورها و جوامع دیگر صادر کنیم، این موضوع اهمیتی بسیار زیاد در حوزه فرهنگی و اجتماعی پیدا می‌کند، گفت: این موضوع را نباید فراموش کرد که مقوله خلق و طراحی در چند دهه گذشته در جامعه ما، نه تنها در حوزه اسباب‌بازی، بلکه در دیگر حوزه‌ها نیز به درستی مورد توجه قرار نگرفته، به آن بها داده نشده است و جایگاه آن نیز دیده نشده است، می‌توان گفت که در سایه قرار گرفته است و یادی از آن نمی‌شود.
دبیر انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی کشور، با بیان این که در صنعت اسباب‌بازی کشور، بازتولید بسیاری از خلق‌ها و ایده‌ها می‌تواند به راحتی شکل بگیرد، گفت: بازتولید اسباب‌بازی‌هایی که در جوامع دیگر تولید شده است، در کشور ما نیز می‌تواند به راحتی شکل بگیرد و به همین دلیل و در همین نتیجه، بازتولید بسیاری از اسباب‌بازی‌های تولید خارج از کشور، به راحتی و آسانی انجام شده است و در حال حاضر، جامعه ما از اسباب‌بازی‌های بازتولید شده اشباع شده است.
وی ضمن ابراز تأسف از این امر که امروز، بسیاری از این اسباب‌بازی‌ها به این دلیل که دغدغه‌ای در خلق آن‌ها وجود نداشته است و تنها بازتولید شده‌اند که این بازتولید هم بدوند در نظر گرفتن ظرافت‌ها و سلیقه درست شکل گرفته است، بازتولیدی است که در دسترس کودک قرار می‌گیرد و پس از این که در این مرحله قرار گرفت، مشخص می‌شود که از چه ظرافت‌هایی دور مانده است، گفت: به همین دلیل است که این کالا، با وجود این که شاید بتوان آن را یک بازتولید از یک کالای موفق خوش‌طرح نامید، اما ظرافت‌های خاص خویش را ندارد و متأسفانه در بسیاری از موارد، این محصولات، به دلایل یاد شده در حوزه تجارت نیز نمی‌توانند موفق عمل کنند و با شکست مواجه می‌شوند.
وی در پایان، با تأکید بر این مفهوم که امروز نیازمند نگاهی جدید و خواستی جمعی در حوزه خلق و تولید اسباب‌بازی هستیم و می‌بایست به آن بها بدهیم، گفت: باید با ارزش دادن به حوزه صنعت اسباب‌بازی، جایگاه آن را در نظر بگیریم و سعی کنیم که با همین نگاه، این صنعت را گسترش بدهیم و این امکان و اطمینان را بدهیم که خلق و طراحی در این حوزه محافظت می‌شود و در نتیجه، تجربه تولید محصولاتی بوده که حاصل از نگاه و فکر ایرانی است، در نظر بگیریم تا ببینیم که ما چقدر می‌توانیم کودک خویش و کودکان سایر جوامع را، با محصولاتی که از نگاه خودمان خلق شده است، بهره‌مند کرده و تحت‌تأثیر خویش قرار دهیم.
دومین نمایشگاه تخصصی اسباب‌بازی و صنایع وابسته «ایرانتویکس» در حوزه‌های مختلفی هم‌چون عروسک، بازی‌های فکری و رومیزی، پازل، بازی‌های چوبی و بازی‌های آموزشی،از ۳۱ خرداد ماه تا ۳ تیرماه ۱۴۰۲ در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی شهر آفتاب، واقع در تهران، بزرگراه خلیج فارس برگزار می‌شود.