به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «کرشمه ماه؛ چند روایت کوتاه از سبک زندگی آیت‌الله محمدتقی بهجت فومنی» نوشته محمدعلی عباسی اقدام به‌تازگی توسط دفتر نشر فرهنگ اسلامی منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب سومین‌عنوان از مجموعه «قله‌ها به آسمان نزدیک‌ترند» است که تا به‌حال دو کتاب «اقیانوس آرام» و «آن مرد بی‌نهایت» درباره علامه طباطبایی و امام خمینی از آن منتشر شده‌اند.
مجموعه «قله‌ها به آسمان نزدیک‌ترند» نگاهی گذرا به زندگی علما دارد و برش‌های کوتاهی از اهالی معرفت را شامل می‌شود. محمدعلی عباسی نویسنده کتاب «کرشمه ماه» می‌گوید این‌کتاب روایت مختصری از زندگی پر رمز و راز عالم ناشناخته و گمنامی است که کتمان و پرهیز دو روی سکه زندگی و روش سلوکی و عرفانی‌اش بود؛ مرد بزرگی که در عمر خود در حال پرده‌پوشی بود و در این‌فقره مهارتی شگفت داشت؛ تا جایی‌که به اقرار فرزندش بیش از ۹۰ درصد زوایای زندگی‌اش مجهول مانده است.
آیت‌الله سیدعبدالکریم کشمیری که خود از عارفان نامی شیعه است، از آیت‌الله بهجت به‌عنوان کوه کتمان نام برده است. مولف کتاب «کرشمه ماه» می‌گوید این‌کتاب با روایت‌هایش سرکی کوتاه به زندگی عارفی است که هنوز هم قدر و منزلتش مجهول مانده و او را درست نمی‌شناسیم.
کتاب پیش‌رو ۶ فصل دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «طلوع ماه»، «هجرت ماه»، «شکوه ماه»، «شیدای ماه»، «مرد ماه» و «سلوک ماه». پیش از این‌فصول هم مقدمه کتاب با عنوان «سخن نخست» درج شده است.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
انس و الفتش با آیت‌الله قاضی روز به روز بیشتر، عمیق‌تر و صمیمانه‌تر می‌شد تا اینکه به پدرش میرزامحمود خبر دادند فرزندت در جرگه اهل تصوف درآمده و عن‌قریب است که درس و تحصیل را رها کند. میرزامحمود در واکنش به این‌خبر، نامه‌ای به محمدتقی نوشت و او را از انجام مستحبات و خواندن نماز شب منع کرد.
«پدر محمدتقی بهجت به‌واسطه تحریک برخی از عالمان نجف که در حقیقت از قطاع‌الطریق بوده و در لباس اهل علم درآمده بودند، بهجت را از اتیان برخی از مستحبات نهی کرده و عملا از تشرف به محضر مرحوم قاضی مانع می‌شوند و بدین سبب، رابطه بهجت با ایشان کم می‌شود... جوهره محمدتقی به‌گونه‌ای [بود] که اگر به همان منوال سابق در محضر آیت‌الله قاضی می‌ماندند و استفاده می‌کردند، آیتی عظیم گشته و تحقیقات قاضی ثانی بودند و به مقام توحید مطلق واصل می‌گشتند.»
***
شصت‌سال تمام سابقه تدریس داشت. عجیب شیفته تدریس بود، آن‌قدر که به شاگردانش سفارش می‌کرد: «روزی حداقل یک درس داشته باشید. هرکس وظیفه دارد هرچه می‌داند به کسی که نمی‌داند منتقل کند.» می‌فرمود: «نشانی اینکه طلبه درست تحصیل کرده این است که بتواند آنچه را که خوانده تدریس کند و اگر دید قادر به تدریس نیست، کاشف از آن است که به خوبی تحصیل نکرده است.»
این‌کتاب با ۱۷۰ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۹۰ هزار تومان منتشر شده است.