مهسا منصوریان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: امروزه افراد زیادی در معرض تابش امواج الکترومغناطیسی هستند و رشد روزافزون استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی از جمله تلفن همراه، موجی از نگرانی را، چه برای پژوهشگران و چه برای عموم افراد جامعه، در ارتباط با تأثیر احتمالی نامطلوب این پرتوها بر سیستم‌های بیولوژیکی مختلف بدن انسان، ایجاد کرده است.
وی بیان داشت: بررسی نتایج ۱۵ پروژه تحقیقاتی، که تأثیر امواج الکترومغناطیسی بر تغییر پذیری ضربان قلب را صرفاً در افراد سالم مورد مطالعه قرارداده بودند، نشان داد که احتمالاً این امواج می‌توانند عامل مؤثر در کاهش تغییرپذیری ضربان قلب و کاهش تاب آوری فیزیولوژیکی بدن در برابر استرس باشند.
عضو هیئت علمی گروه فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تصریح کرد: سال ۱۹۹۹، نتایج یک مطالعه پژوهشی، وجود ارتباط احتمالی بین امواج الکترومغناطیسی و بیماری قلبی مرتبط با آریتمی، در کارگران یک کارخانه برق را نشان داد که هیچ پیش زمینه بیماری قلبی نداشتند. پس از آن مطالعات متعددی بر روی پارامترهای مختلف مرتبط با سیستم قلبی- عروقی انجام شد که از آن جمله تحقیقاتی بود که بر روی پارامترهای تغییرپذیری ضربان قلب صورت گرفت که منعکس کننده تغییرات در شاخه‌های سمپاتیک و پاراسمپاتیک قلبی سیستم عصبی خودمختار است. باید توجه داشت که اعصاب سمپاتیک بدن را آماده واکنش به موقعیت‌های استرس زا (از طریق تنظیم ضربان قلب، سرعت تنفس و …) کرده و اعصاب پاراسمپاتیک به حفظ عملکرد طبیعی بدن کمک می‌کند.
منصوریان گفت: بدنبال کاهش توانایی بدن در مقابله با استرس، احتمال ابتلاء به بیماری‌هایی با زمینه استرس، همانند برخی از بیماری‌های گوارشی و قلبی، فشارخون، میگرن، خستگی مزمن، و یا بیماری‌های سیستم عصبی مثل افسردگی و اختلالات دو قطبی افزایش می‌یابد.