به گزارش خبرنگار مهر، امروز سالروز میلاد باسعادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها است. آیت‌الله سیداحمد نجفی از شاگردان آیت‌الله خویی، آیت‌الله حکیم و علامه طباطبایی بود. ایشان تحصیلات خود را تا مقطع دبیرستان در تربت حیدریه به پایان رساند و پس از ملاقاتی با مرحوم آیت الله شیخ محمد کوهستانی به مشهد مشرف شد و در محضر استاد حاج محمد ادیب نیشابوری و مرحوم استادآقا میرزا احمد مدرسی به تلمذ پرداخت سپس در سال ۱۳۴۰ به قم مهاجرت کرد.آیت‌الله سیداحمد نجفی داماد مرحوم آیت‌الله حاج شیخ عباس قوچانی وصی مرحوم آیت‌الله سید علی آقای قاضی، بود.
آنچه در ادامه می‌خوانید سخنان آیت الله نجفی است که به شرح بخشی از زیارت حضرت زهرا (س) پرداخته است:
معنای «امتحن»، آزمایش نیست که در فارسی می‌گویند.«امتحن» از ثلاثی مجرد است، که «محن» است که در باب افتعال (امتحان) آمده. محن، امتحن.
محن یعنی محنت گرفته. امتحن یعنی اینکه از سوی یکی دیگر محنت بار می‌شود.و آن دیگری خداست.
یکی خودش «محنه» است و از وجودش برمی‌خیزد. و امتحن، یعنی یکی دیگر محنت را بار او می‌کند. و او خداست. قلبش را آن‌قدر غم‌بار می‌کند که او مستعد می‌شود برای اینکه ولایت را بفهمد و بشناسد.
عشق بازی و سلامت طلبی عین خطاست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
«و إذِ ابتَلیٰ إبراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأتَمَّهُنَّ…»
ابتلاء با امتحن یک‌جور معنا می‌شود، اما در ابتلای جوارح هم کار می‌کند و غم و غصه می‌آید. در «امتحن» جوارح کاری ندارند و همین‌طور که نشسته از وجودش معلوم است.
در مسأله امام حسین علیه السلام، ابتلای ابراهیم نیست، بلکه «امتحن» است. آدم می‌بیند غصه تمام وجودش را گرفته است. در ابتلاء، جوارح کار می‌کند، اما در امتحن «روحی» است.و فاعل این کار و غصه خودش نیست. فاعل، خداست و نمی‌شود از قلب او بیرون آورد. اما در ابتلاء می‌شود، همان‌طور که حضرت ابراهیم علیه السلام را از آتش بیرون آورد.
و یک لطیفه دیگر است که: «یا ممتحنة امتحنک الذی خلقک قبل أن یخلقک…» یعنی قبل از اینکه رقم خلقت این حقیقت ناشناخته را بزند قبل از آن مورد امتحن قرار داد. یعنی غم‌بار کرد. غم را آورد و ماده خلقت تو را با آن سرشت.
پس «مؤمن ممتحن» با فاطمه زهرا سلام الله علیها در خلقت و سرشت رابطه عمیقی دارد. حدیث عجیبی است که امیرالمومنین علیه السلام فرمود: مصیبتی که بر فاطمه زهرا سلام الله علیها وارد شد، هیچ‌کس در عالم وجود درک نکرده، غیر از خدای تعالی و امام حسین علیه السلام.