به گزارش خبرگزاری مهر، جمعی از اساتید و مسئولان دانشگاه علامه طباطبایی تهران با حضور در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسرا با آیت الله جوادی آملی دیدار کردند.
آیت الله جوادی آملی در این دیدار با اشاره به مراتب «علم» و «شأن ابدی انسان»، بیان کرد: شأن انسان، داشتن «علم ابدی» است، چراکه انسان، خود، موجودی ابدی است در نتیجه علمی که نتواند در مسیر ابدیت با انسان همراه باشد در شأن او نخواهد بود.
وی ادامه داد: انسان یک موجود «ثابت» است و نه «ساکن»؛ ما یک «ثابت» داریم و یک «ساکن»، هیچ کس نمی پرسد «دو» به اضافه «دو» که میشود «چهار»، چقدر عمر دارد! این گونه مسائل که ثابت هستند نه تاریخ دارند و نه جغرافیا! انسان نیز از چنین سنخی است، لذا اینکه میگویند در بهشت برای انسان خستگی نیست به همین دلیل است.
این مفسر قرآن خاطرنشان کرد: «علم»، تابع «معلوم» است؛ اگر «معلومِ» یک علمی ابدی نباشد آن علم نیز ابدی نخواهد بود، لذا باید معلوم ابدی تهیه کنیم تا علم به سبب آن معلوم ابدی شود و آن، توحید، وحی و نبوت است.
آیت الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: هر زائری مجاز نیست در زیارت ائمه علیهم السلام خطاب به ایشان بگوید «إنّی مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ، مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُم»، بلکه تنها اساتید عالم و فرهیخته میتوانند به امام عرض کنند آنچه را شما تحقیق کردید، ما نیز تحقیق میکنیم.
وی ادامه داد: دین، آداب زیارت کردن را به ما آموزش داده است، در فرهنگ دین قبرستان به مثابه یک مدرسه است؛ در زیارت قبور، ائمه به ما فرمودند این زیارت نامه را بخوانید «یا اَهْلَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، کَیْفَ وَجَدْتُمْ قَوْلَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ»؛ شما را به حق «لا اِلهَ اِلاَّ الله» قسم میدهیم به ما بگوید آنجا چه خبر است؟! معلوم میشود غیر از این حوزهها و مدارس دنیوی، مدرسه دیگری هم هست که میتوان معارف عمیق را از آنجا آموخت و این راه بر اساس ظرفیت هر کسی برای همه باز است. این علم همان علم ابدی است که در شأن انسان است و علمی که از این کمتر باشد در شأن انسان نیست چون ابدیت او را تأمین نمیکند.
این مفسر قرآن با اشاره به مباحثی از «علم دینی» ابراز داشتند: بخش اعظمی از علوم دانشگاهی موضوعش فعل خداست؛ یعنی «خلقت»، اما آنچه امروزه در دانشگاه وجود دارد نه علم دینی بلکه لاشه علم است چرا که فاقد «هوالاول»؛ یعنی توحید و مبدا یا به عبارت دیگر، «که آفرید؟» است و نیز فاقد «هوالآخر»؛ یعنی معاد و مقصد و به عبارت دیگر، «چرا آفرید؟» است! و لاشه علم، کسی را الهی نمیکند، این نکته آن معلوم ابدی را برای علم ابدی تأمین میکند.
آیت الله جوادی آملی اذعان داشتند: تمایز علوم به تمایز موضوعات است؛ اگر موضوع علم فاقد «هوالاول» و «هوالآخر» باشد، علم، علم غیر دینی خواهد بود اما اگر موضوع علم، آیات و خلقت الهی باشد، علم، علم دینی است.
وی تأکید کرد: چیزی در عالم نیست که آیت خدا نباشد، حضرت امیر علیه السلام از خلقت خداوند به آئینه تعبیر میکند، آئینه از خود چیزی ندارد، آئینههای معمولی هر کسی را که در مقابلش قرار بگیرد نشان میدهد، اما خلقت الهی، آیینهای است که تنها و تنها خالق را نشان میدهد و این مساله آنقدر روشن است که خداوند از کسانی که در آئینه خلقت، جمال الهی را نمیبینند تعبیر به «کور» میکند، البته این تعبیر تحقیر نیست، بلکه تحقیق است.
نظر شما