به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی کارشناس مسائل دینی به مناسبت ماه مبارک رمضان به سخنرانی پرداخته و در تفسیر آیاتی از سوره روم گفت: آیه ۴۸ و ۴۹ سوره روم درباره باران است که خداوند تبارک و تعالی اشاره کرد که نعمت باران چقدر مفید و تأثیرگذار است.
وی افزود: خداوند در این آیات می‌فرماید باران رحمت الهی است که آثار آن را در جامعه می‌بینید، یکی از آنها پاکیزه کردن هوا، زنده شدن زمین، احیا درختان و رویش گیاهان و بسیاری موارد دیگر از آثار از باران است. اما یک اثر آن زنده شدن زمین است، خداوند می‌فرماید ای کسانی که نسبت به زنده شدن انسان‌ها در قیامت شک دارید نگاه کنید ببینید چگونه خداوند زمین را پس از مرگ زنده می‌کند و زندگی می بخشد این خدای بزرگ و با عظمتی است که در قیامت هم مردگان را زنده می‌کند.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه ما در قرآن ۷ مورد از نمونه‌های احیای مردگان در همین دنیا داریم، عنوان کرد: در سوره بقره آیه ۲۶۰ آمده است که حضرت ابراهیم از یک مکانی رد می‌شد دید جسد یک مرده نصف آن در آب نصف دیگر در خشکی است. برخی پرنده‌ها و حیوانات به جان نصفه‌ای افتاده بودند که در خشکی بود و برخی از حیوانات آبزی هم آن قسمتی را که در آب بود می‌خوردند. حضرت ابراهیم (ع) با خود فکر کرد که خداوند چگونه این شخص را اینگونه پخش می‌شود را زنده می‌کند. خداوند به حضرت ابراهیم (ع) فرمود چهار پرنده را بگیر آنها را خرد کرده با هم مخلوط کن و چهار قسمت از کوه‌های مختلف قرار بده و آنها را صدا کن. وقتی ابراهیم این چنین کرد آنها را صدا کرد هر کدام به شکل مخصوص خود در مقابل او حضور پیدا کردند. در این زمان علم او به یقین تبدیل شد.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی با اشاره به نمونه دیگر در سوره بقره آیه ۲۵۹، اظهار کرد: یکی از انبیا الهی به نام از عزیر از کنار روستایی رد می‌شد. سوار بر مرکبی بود و ظرف آب و غذایی هم با خود برداشته بود. او دید این روستا نابود شده بود سقف‌ها و دیوارها ریخته و آدم‌های آن هم از بین رفته و متروکه بود. ایستاد و به مردگان آنها نگاه کرد و با خود گفت چگونه آنها در قیامت زنده می‌شوند در حالی که همه از بین رفته‌اند. به اذن الهی همان جا فوت کرد. غذا و قمقمه آب او باقی ماند و مرکب او یعنی الاغ هم فوت کرد. چند سال گذشت وقتی زنده شد بعد از ظهری بود فکر کرد که صبح خوابیده و بعد از ظهر بیدار شده است. خداوند فرمود که تو صد سال خوابیده‌ای، قمقمه آب و ظرف غذای تو تکان نخورده است. خداوند صد سال یک غذا را در کنار این پیامبر حفظ کرد، خداوند فرمود یک نگاه به الاغ خود بکن که پودر شده و چیزی از او باقی نمانده است خدایی که غذای تو را سالم نگه داشته اما این الاغ را با آن استخوان‌های محکم طی این صد پودر کرده است. در همان لحظه الاغ را جلوی چشمان او زنده کرد. تا علم او به زنده شدن مردگان در قیامت به یقین تبدیل شود. این پیامبر وقتی بین مردم خود بازگشت دید نوه‌های او پیر شده‌اند.
وی با استناد به سوره بقره آیه ۲۷۳، گفت: در بنی اسرائیل پسر عمویی بود ثروتمند، که وارثی جز پسر عموی دیگر نداشت. پسر عموی فقیر پسر عموی ثروتمند را مخفیانه کشت که ثروت او را تصاحب کند. برای پیدا کردن قاتل او خدا فرمود به حضرت موسی فرمود بخشی از بدن فلان گاو را به او بزنید زنده می‌شود و می‌گوید که چه کسی او را کشته است. قرآن می‌فرماید این موارد نمونه‌هایی هستند که خداوند در دنیا زنده کرده است.
این استاد حوزه علمیه با استناد به نمونه دیگری بیان کرد: اصحاب کهف ۳۰۹ سال در داخل یک غار تقریباً مردند اگرچه یه مقدار حیات داشتند در واقع خوابی شبیه به مرگ داشتند. بعد از ۳۰۹ سال که بیدار شدند گفتند چه مقدار خوابیدیم. در سوره بقره آیه ۵۵ آمده است که تعدادی از یاران حضرت موسی (ع) گفتند ما می‌خواهیم خدا را ببینیم، حضرت موسی (ع) می‌دانست که خدا را نمی‌شود دید. خالق هستی جسم نیست که او را بشود دید. حضرت موسی آنها را کنار طور آورد. گفتند ما قبول نداریم مگر اینکه خدا را به صورت آشکار ببینیم و آثار آن را نمی‌خواهیم. وقتی این درخواست را مطرح کردند صاعه‌ای به کوه زده شد و تمام این ۷۰ نفر مردند. حضرت موسی از خداوند خواست که آنها را زنده کند. خداوند می‌فرماید پس از مرگ آنها را زنده کردیم.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی با اشاره به مثال دیگری در سوره بقره آیه ۲۴۳ عنوان کرد: قومی دچار عذاب طاعون و بیماری شدند. در اقوام گذشته گاهی عذاب فراگیر می‌آمد. این قوم به خاطر مخالفت‌ها و شرکی که داشتند دچار بیماری شدند تعدادی از آنها گفتند ما از این شهر می‌رویم و زنده می‌مانیم. ۱۰ هزار نفر از آنها از شهر بیرون آمدند خداوند می‌گوید همانجا جان آنها را گرفت سپس زنده کرد. این موارد نمونه‌هایی از احیای اموات در دنیا است.
وی با بیان اینکه حضرت عیسی نیز به اذن الهی برخی از مردگان را زنده می‌کردند، اظهار کرد: مرحوم کلینی از علمای دوران غیبت صغری است کتابی به نام کافی دارد روایتی در آن نقل کرده است که امام صادق (ع) فرمود حضرت عیسی (ع) با برخی از یاران خود به یک روستایی رسیدند که نابود شده بود و جنازه‌ها زیر خاک همه از بین رفته بودند. گویا که همه در اثر عذابی از بین رفته بودند. یاران عیسی (ع) درخواست کردند که از خدا بپرسد علت مرگ آنها چه بوده است. حضرت عیسی (ع) کنار روستا ایستاد فریاد زد یکی از آنها به اذن الهی زنده شد و گفت که مردم ما در اثر کثرت گناه، گوش نکردن به علما، دانشمندان و پیامبران دچار عذاب الهی شدند. چهار گناه در بین ما زیاد بود. ما به جای عبادت خدا طاغوت را عبادت می‌کردیم. ما بسیار دنیا دوست بودیم. اهل عمل نبودیم و آرزوهای طولانی داشتیم و اهل لهو و لعب، فساد و گناه بودیم.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: ای صاحبان قدرت و ثروت این سخن حضرت عیسی (ع) است که می‌فرماید فرض کنید انسان نان خشک بخورد جایی برای خوابیدن نداشته باشد و در بیرون از منزل بخوابد بهتر است به شرط اینکه عافیت دنیا و آخرت داشته باشد، یعنی در دنیا از در دنیا و در دنیا از گناه و در آخرت از عذاب الهی در امان باشد. حسنه در دنیا سلامت و رزق حلال است و در آخرت نجات از جهنم است.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی بیان کرد: بدانید اعتقاد ما این است کسی که از دنیا می‌رود بدن او در قبر از بین می‌رود و روح در عالم برزخ در قالب یک بدن مثالی است. اما همین بدنی که در قبر از بین رفته در قیامت به همراه روح به هم آمیخته و زنده می‌شود. ما معتقد به معاد جسمانی هستیم و بزرگان ما انکار معاد جسمانی را کفر دانسته‌اند. جسم در آخرت با یک بازسازی اساسی برمی‌گردد کافر در جهنم هرچه می‌سوزد دوباره بدن او برمی‌گردد و از بین نمی‌رود. در آخرت قدرت ویژه‌ای به بدن داده می‌شود.