انتشار آهنگ جدید میلاد هارونی، حضور علیرضا بیرانوند در کنسرت گروه «تال» و چند دلنوشته از جمله مطالبی بود که طی روزهای گذشته در صفحات شخصی برخی از هنرمندان موسیقی پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ فرآیند تولید و ارایه آثار و محصولات موسیقایی و حاشیه‌های ریز و درشت دنیای موسیقی طی سال‌های اخیر تبدیل به «فرصت» و «چالش» مهم و جالب توجهی شد که بسیاری از دست‌اندرکاران و فعالان عرصه موسیقی را بر آن داشت تا فارغ از رسانه‌های رسمی به ارائه و انعکاس فعالیت‌های موسیقایی خود در بسترهای متنوع «فضای مجازی» بپردازند و در این مسیر بسیار مهم و مؤثر بر افکار عمومی جامعه، حضور چشمگیری داشته باشند. حضوری که بعضاً برای آن‌ها دربرگیرنده اتفاقات مبارک و ارزشمندی در جهت معرفی خود و محصولات موسیقایی‌شان شد و در برخی موارد هم باعث دردسرهای زیادی شد که می‌تواند در ابعاد مختلف اجتماعی و فرهنگی‌اش مورد بررسی و واکاوی بیشتری قرار گیرد.

شرایطی دارای اهمیت که اکنون نمی‌توان به راحتی از آنچه در این بستر رسانه‌ای روی می‌دهد، بی‌تفاوت گذشت. چارچوبی دارای چالش و پر از فراز و نشیب‌های عجیب و غریب که تبدیل به اقیانوس پهناور و بی‌انتهایی شده که هر چه قدر در آن حضور داشته باشیم، بیشتر متوجه ابعاد پیچیده آن می‌شویم. شرایطی که در دنیای موسیقی فرآیند بسیار پررنگی دارد و تقریباً تمامی فعالان موسیقی را برآن داشته تا در این راه پر پیچ و خم اما جذاب برای مخاطب، به معرفی و به اصطلاح بیگانه «پرزنت» محصولات و دیدگاه‌های خود بپردازند. شرایطی که شاید بیان بسیاری از آنها در قالب رسمی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های رسمی کشور جایگاهی نداشته باشد اما دربرگیرنده ابعادی است که می‌تواند برای طرفداران و دوستداران موسیقی مشتمل بر رویدادهای مکتوب و تصویر جالب توجهی باشد.

اتفاقاً ظهور و بروز چنین شرایطی است که هم موجب رشد و تولید اخبار و نوشتارها و تصویرهای به اصطلاح «زرد» و «غیرقابل انتشار در رسانه‌های رسمی» شده و هم ایجاد کننده فضای رقابتی بین رسانه‌های رسمی و رسانه‌های فعال در فضای مجازی شده است که این مسایل نیز دربرگیرنده ملاحظات فراوانی است. ملاحظاتی که رجوع به آنها می‌تواند ویترین حواشی و اظهارنظرهایی باشد که رجوع به آنها با در نظر گرفتن ملاحظات و باید و نبایدهایش امری اجتناب ناپذیر است.

«یک هفته با فضای مجازی موسیقی» عنوان سلسله گزارش‌های هفتگی سرویس هنر خبرگزاری مهر برای مرور متن و حاشیه منتخب رویدادهای موسیقایی از پنجره فضای مجازی است که روزهای پایانی هر هفته با استفاده از مطالب منتشر شده هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی کشورمان در بسترهای مختلف فضای مجازی پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

میلاد هارونی؛ انتشار قطعه «خیبر» از پس عملیات وعده صادق

میلاد هارونی از جمله خوانندگان جوان موسیقی پاپ کشورمان است که طی سال‌های اخیر آثار متعددی را با مضامین ارزشی، انقلابی، سیاسی و اجتماعی تولید کرده است. این خواننده در بهمن ماه ۹۱ به صورت حرفه‌ای قطعه‌ای به نام «اشک غریب» برای امام زمان (عج) منتشر کرد و اولین اجرای زنده خود را در نیمه شعبان ۹۲ در اصفهان انجام داد. او در تابستان سال ۹۳ مؤسسه‌ای به‌نام «سربازان جنگ نرم» را راه انداخت که در آن آثار موسیقایی با مضامین انقلابی تولید می‌شد.

«أین عمار»، «خط سرخ»، «حسرت زیارت»، «بابا رجب»، «کاخ سیاه»، «برادرانه»، «انقلاب بی مرز»، «صبح پیروزی»، «مادر آئینه‌ها»، «عصر انتظار»، «حرف دل یک ملت»، «بی‌نشون‌ها»، «عشق بی‌مرز» از جمله آثاری است که این خواننده تاکنون منتشر کرده است.

این خواننده انقلابی در تازه‌ترین پست صفحه شخصی خود هم زمان با عملیات وعده صادق در سرزمین‌های اشغالی از انتشار قطعه «خیبر» به آاهنگسازی و خوانندگی خودش خبر داد.

در این قطعه علی فردوسی شاعر و پیمان معصوم زاده به عنوان مدیرتولید و تهیه کننده حضور دارند.

امیرعباس ستایشگر؛ دور شدن از بختک بزرگی به نام ناامیدی

امیرعباس ستایشگر معاون آفرینش‌های هنری بنیاد فرهنگی هنری رودکی و مدیرعامل انجمن موسیقی ایران هم در تازه‌ترین پست فضای مجازی خود نوشت:

«در همین ساعت‌هایی که نمی‌دانیم پیش رو چه اتفاقاتی در راه داریم، بهتر است چهره انسانی و مهربانانه خودمان را در مقابل همدیگر رو کنیم. ترس، اضطراب و نگرانی از آینده را نمی‌شود کتمان کرد ولی حداقل به آدم‌هایی که ضعیف‌تر هستند کمک کنیم تا عاطفه و روح خود را از دست ندهند.

مراقب کودکان و نوجوان ترها باشیم که در حضورشان کمتر درباره جنگ و ناامیدی صحبت کنیم. تاثیرش در ذهنشان پاک شدنی نیست. نسل من در کودکی طعم جنگ را چشیده است. هزاران آسیب اجتماعی می‌تواند به همراه داشته باشد ولی مهم نیست. مهم نیست مرزها کجاست؟ گوربابایی دلار و طلا اگر بالا، پایین می‌روند. مهم نیست الان موافقیم یا مخالفیم. مهم این است که کنار هم هستیم. در وطن خودمان. هر اتفاقی هم که پیش بیاید اینجاییم و من حداقل برای اینکه می‌توانم به آدم‌های ضعیف‌تر از خودم کمک کنم خیلی خوشحالم. خوشحالم چون حتی سخت‌تر از اینها را هم باهم زیست می‌کنیم. مهم این است کنار آدم‌هایی هستیم که هر اختلاف و نظری داریم، هم وطن محسوب می‌شویم. ما مجبوریم نا امیدی را به زانو دربیاوریم.

گفتم ناامیدی؛ بختک بزرگی که می‌تواند زودتر از هر موشک و بمبی ما را از روی مدار زندگی خارج کند؛ تحلیل سیاسی، گمانه زنی برای آینده، متهم، مجادله نکنیم. در دنیای واقعیت‌ها زندگی کنیم. در دنیای پذیرش‌ها زندگی کنیم. این خاک و سرزمین با حضور تک تک ما معنا دارد. هرچند برای من امروز، سنگ‌ها لبریز از آتش هستند و اقتدار و مقاومت شمایلی از آنچه اتفاق افتاد اما یک مو از سرتان کم نشود که هرچه هست عشق ماست، ایمان ماست، ایران ماست. من اینجا روزی آخر از دل این خاک، با دست تهی گل بر می‌افشانم من اینجا تا نفس باقی است، می مانم.

فرج علیپور؛ میزبانی از دروازه‌بان شماره یک تیم ملی در کنسرت تال

حضور دروازه‌بان شماره یک تیم ملی فوتبال ایران و پرسپولیس در تازه‌ترین گروه موسیقی لُری «تال» به سرپرستی فرج علیپور مورد توجه مخاطبان در فضای مجازی قرار گرفته و بسیاری از کاربران با بازنشر این حضور واکنش‌های متفاوتی را انجام دادند.

علیرضا بیرانوند با حضور در کنسرت گروه تال به سرپرستی فرج علیپور حمایت همه جانبه خود را از همشهری‌هایش در پایتخت نشان داد و در اکثر لحظات حضورش در سالن، در حال همخوانی با حضار و گروه بود.

فرج علیپور هنگام معرفی علیرضا بیرانوند در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی گفت: علیرضا بیرانوند قهرمان لُرستان امشب در کنسرت تال است و از این بابت خوشحال هستیم.

فرج علیپور که از مشاهیر موسیقی لرستان است در این کنسرت با تک نوازی های متعدد با ساز کمانچه، درخشید و با تشویق و تحسین متعدد از سوی دوستدارانش در سالن مواجه شد.

پیروز ارجمند؛ چند نکته درباره کلید واژه «کنسرت بزرگ»!

پیروز ارجمند آهنگساز و مدرس دانشگاه در تازه‌ترین پست فضای مجازی خود بود که با انتشار عکسی جالب در بهشت زهرا (س) با مضمون «کفن فروخته شده به هیچ عنوان پس گرفته نمی‌شود. (از خرید خود مطمئن باشید)» نوشت: خود شیفتگی به سبک ایرانی؛ به چه دلیل کفن خریداری شده را می‌خواهند پس بدهند یا تعویض کنند؟ ۱- مرحوم از جنس کفن خوشش نیامده؟ ۲- سایزش اندازه نیست؟ ۳- مرحوم زنده شده و دیگر نیازی به کفن ندارد؟ به بهانه این عکس که چند روز پیش در بهشت زهرا (س) تهران گرفتم و نکته طنزآمیز آن می‌خواهم به دغدغه‌ای بپردازم؛ خودشیفتگی.

به خاطر می آورم هنگامی که مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد بودم هر روز چند پوستر کنسرت برای تایید می‌آوردند. اکثر آنها نوشته بودند: «کنسرت بزرگ …» برایم این سوال پیش آمد چرا مثل بسیاری از پدیده‌های دیگر عنوان «بزرگ» را برای سوپرمارکت، فروشگاه، مجتمع مسکونی، چاپ و تکثیر، گلفروشی و غیره می‌گذارند. مثلاً برای کنسرت بزرگ؛ آیا سازهایشان خیلی بزرگ است یا چندهزار نوازنده دارند؟ به همین دلیل استفاده از این عنوان را ممنوع کردم.

خودبزرگ بینی و خودشیفتگی در میان ایرانیان سابقه تاریخی دارد. مثل «هنر نزد ایرانیان است و بس» و امثالهم نمونه‌هایی از تعاریف غلوآمیز ایران و ایرانیان دارد. از سویی اکثریت هم وطنان ما بر این باورند که ملت ایران باهوش‌ترین ملت دنیا است. در صورتی که طبق تحقیق دکتر محسن رنانی در کتاب «اقتصاد سیاسی و مناقشه اتمی» ملت ایران در ردیف ملت‌های باهوش زیر متوسط رتبه بندی می‌شود و این در حالی است که بخشی از جامعه زرنگی را با باهوشی یکسان تلقی می‌کنند.

عجیب است مردمی که متوسط بهره هوشی آنها هشتاد و چهار درصد است (در مقایسه با دامنه نرمال نود تا یکصد و نه) و در طبقه ملت‌های دارای «هوش زیر متوسط» قرار می‌گیرند خود را «باهوش ترین» ملت دنیا می‌دانند و از تکرار این باور فریب لذت می‌برند و غره می‌شوند و با همین خود فریبی پی در پی فرصت‌های تاریخی را به ملت‌های رقیب واگذار می‌کنند.

سیروان خسروی؛ رونمایی از اولین آهنگ پروژه جدید

سیروان خسروی خواننده پرطرفدار موسیقی پاپ هم در تازه‌ترین پست فضای مجازی خود از انتشار اولین موسیقی پروژه جدید خود خبر داده و نوشته است: بی‌نهایت خوشحالم از این که می‌توانم بعد از ماه‌ها تلاش اولین آهنگ از پروژه «بلک باکس» را با شما به اشتراک بگذارم.

برای شروع آهنگ «منو ببخش» را انتخاب کردم چون از نظر خودم اجرای این آهنگ یکی از متفاوت‌ترین و بهترین کارهایی است که تا امروز توانستم انجام بدهم و جالب اینکه در شب کنسرت هم طرفدارها نسبت به این آهنگ بیشترین واکنش را داشتند.

در تنظیم جدید سعی کردم هارمونی غیردایاتونیک آهنگ را که در نسخه اصلی شاید جلب توجه نمی‌کرد پررنگ‌تر کنم. در زمینه صدادهی ساز درامز و گیتار بیس، سال‌ها بود که دنبال صدا و تکنیک اجرایی بودم که نزدیک به موسیقی پاپ، راک و پروگرسیو دهه هفتاد میلادی باشد و فکر می‌کنم در نزدیک شدن به این مورد تا حد زیادی موفق شدیم و باید بگویم که حتی تصور به نتیجه رسیدن این پروژه بدون داشتن گروه فوق العاده نوازنده‌ها و هم خوان‌ها و همچنین افراد پشت صحنه امکان پذیر نبود.

نسخه کامل این اجرا مجموعه‌ای از اجرای هشت آهنگ و همچنین پرسش و پاسخ طرفداراها و من تشکیل شده که در آینده نزدیک منتشر می‌شود.

برچسب‌ها