امام حسین (ع) فرمود: «اگر از دنیا جز یک روز نماند، خدا آن روز را چنان طولانی می‌کند تا مردی از نسل من خروج کند و دنیا را از عدل و داد پر کند، همان گونه که از ظلم و ستم پر شده است.»

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: حتماً مسجد جمکران را می‌شناسید. اگر سه شنبه در جاده قم باشید پیاده‌روی کسانی را می‌بینید که مانند ایام اربعین کوله‌ای روی دوش انداخته‌اند و پرچم «یا صاحب الزمان» در دست گرفته‌اند و راه می‌روند.

در این راه اما برعکس مسیر پر رفت و آمد نجف به کربلا غریب هستند. تا چشم کار می‌کند بیابان است و موکبی وجود ندارد که آبی دست‌شان دهد یا جایی برای استراحت مهیایشان باشد. باید آنقدر بروند تا به مجتمع‌های گردشگری مسیر برسند و استراحت کنند.

سالیان زیادی است که سه شنبه‌ها گروهی از مردم به مسجد مقدس جمکران می‌روند تا آنجا نماز امام زمان (عج) بخوانند و برای ظهور آن حضرت دست به دعا بردارند. باید شنیده باشید که جمکران مسجدی است که عالمان بزرگ شیعه صحه گذاشته‌اند خود حضرت ولی عصر (عج) دستور ساخت آن را داده‌اند. همین باعث شده جمکران مانند یک مقبره زیارتی برای مردم عزیز و مقدس و البته متمایز باشد.

امروز هفدهمین روز از چله شعور «مجله مهر» است و عصر روز سه‌شنبه. این بار به احادیثی از زبان امام سوم شیعیان مراجعه می‌کنیم که ایشان درباره امام دوازدهم به مردم زمان خویش خبر داده و آنها را از وجود مبارک قائم این امت مطلع کرده است.

در متن این کتاب آمده است:

یک روز هم از دنیا مانده باشد؛ او می‌آید...

کمال‌الدین به نقل از عبد الله بن عمر نوشته است شنیدم که حسین (ع) می‌گوید: «اگر از دنیا جز یک روز نماند، خدا آن روز را چنان طولانی می‌کند تا مردی از نسل من، خروج کند و دنیا را از عدل و داد پر کند، همان گونه که از ظلم و ستم پر شده است. از پیامبر خدا شنیدم که این چنین می‌فرمود.»

سپس امام حسین (ع) در مورد امام زمان (عج) فرمود:

مردی نزد امیرمؤمنان آمد و گفت: «ای امیرمؤمنان! از ظهور مهدی‌تان به ما خبر ده.» (ایشان) فرمود: «چون روندگان از دنیا بروند و مؤمنان، اندک شوند و آشوبگران، نابود شوند همان وقت است! همان وقت…»

گفت: «ای امیرمؤمنان! این مرد از کدام قوم است؟» فرمود: «از بنی هاشم؛ از والاترین طایفه عرب و از دریایی که آب‌های خروشان، از همه سو به آن می‌ریزد و پناه گاهی که پناه جویان، به آن پناه می‌برند و معدن زلال میان ناصافی‌ها به گاه شبیخون مرگ، نمی‌هراسد و به گاه نزدیک شدن آن، سست نمی‌شود و از دست و پنجه نرم کردن با هماوردان شجاع، سر، باز نمی‌زند.»

(فرمود): «دامن همت به کمر زده و پرتوان و پیروز و به سان شیر نر، درو کننده و زخم زننده است. شمشیری از شمشیرهای خدا، سالار کامل و پرورده جلال و مجد است و ریشه ستبرش در خاندان کرم. پس تو را از بیعتش منصرف نکند کسی که هرگاه فرصت یابد به سوی فتنه می‌شتابد و اگر سخن گوید، بدترین سخنران است و اگر خاموش بنشیند فسادها و شرارت‌ها [در نهان] دارد.»

سپس به توصیف امام مهدی بازگشت و فرمود: «درگاه پناه او، از همه شما گشاده‌تر؛ علمش از همه شما افزون‌تر و از همه شما به خویشان پیوسته‌تر است. خدایا! برانگیخته شدن او را مایه به در آمدن از اندوه و گرد آمدن این امتِ متفرّق، قرار ده. پس اگر خدا برائت درک حضور را برگزید و توفیق خدمتش را یافتی، مصمّم بمان و از او روی مگردان و هرگاه به او رهنمون شدی، از او در مگذر. آه که این دل و با دست به سینه‌اش اشاره کرد چه مشتاق اوست.»