به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبگاه «الاخبار»، در حالی که ماشین کشتار صهیونیستی به بمباران لبنان ادامه می‌دهد، شرکت‌های ساختمانی صهیونیستی شروع به تبلیغ شهرک‌سازی جدید در جنوب لبنان از طریق تبلیغات و وب‌سایت‌ها کرده‌اند.
این طمع‌ها به‌وضوح بازتاب‌دهنده دستور کار توسعه‌طلبانه رژیم صهیونیستی است که جنگ و مرگ را به عنوان فرصتی برای بازنگری در مرزها و تغییر واقعیت بر روی زمین به کار می‌گیرد؛ فرصتی که ذهن صهیونیستی پشت آن به دنبال گسترش قلمرو شرارت اشغالگرانه است و از فاش شدن عطش دائمی خود برای گسترش این منطقه، هیچ ابایی ندارد.
این تبلیغات، که خانه‌های لوکسی را در جنوب لبنان به نمایش می‌گذارد، به‌طور خاص افسران ذخیره صهیونیستی را هدف قرار داده و برای پروژه‌های مسکونی تبلیغ می‌کنند که مرحله دوم پروژه‌های «کریات یام» و «بیفعات یووی» خواهند بود.
این تبلیغات که در سایت uritsafon.com منتشر شده است، به خدمات با کیفیت بالا، استخرهای لوکس و فضاهای زندگی وسیع اشاره دارد؛ این فقط یک آگهی ملکی نیست، بلکه پیامی سیاسی است که بیانگر نیت کاشت حضور رژیم صهیونیستی در اراضی لبنان پس از دود انفجارها است.
اما این اتفاق تازه‌ای نیست؛ رژیم صهیونیستی پیش از این نیز در اراضی فلسطینی از این روش استفاده کرده است، جایی که شهرک‌ها با وجود محکومیت‌های بین‌المللی به گسترش خود ادامه دادند.
هدف قرار دادن این خانه‌ها برای افسران ذخیره فقط نشان‌دهنده تلاش این رژیم برای جلب آن‌ها و ایجاد هدف شخصی برای جنگیدن در جنوب لبنان است.
در واقع استفاده از املاک به عنوان ابزاری سیاسی برای ایجاد «واقعیت‌های جدید روی زمین» که مذاکرات آینده درباره حاکمیت بر این مناطق را دشوارتر می‌کند، بازتاب‌دهنده یک ذهنیت استعماری آشکار است.
آژانس‌های املاکی صهیونیستی اکنون پروژه‌های ساخت شهرک‌های جدید در جنوب لبنان را تبلیغ می‌کنند و از شبکه‌های اجتماعی برای پخش تبلیغات استفاده می‌کنند که مهاجران صهیونیستی را به خرید خانه در «سرزمین‌های موعود» وسوسه می‌کند.
این تبلیغات پس از کارزارهای رسانه‌ای برنامه‌ریزی‌شده که تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی را توجیه می‌کردند، صورت می‌گیرد.
همان‌طور که در مقاله‌ای که روزنامه «جروزالم پست» منتشر کرد و سپس حذف شد، آمده بود: «آیا لبنان بخشی از سرزمین‌های موعود اسرائیل است؟» این مقاله با هدف توجیه حمله زمینی که «ارتش» دشمن اعلام کرده بود در حال آماده شدن برای آن است، نوشته شده بود.
این روش کار روایتی صهیونیستی است که هر زمان که منافع این رژیم تغییر می‌کند، بازسازی می‌شود و به شستشوی مغزی و خلق اسطوره‌ها و دروغ‌ها برای تثبیت پروژه صهیونیستی ادامه می‌دهد.
پس از آنکه نیروهای صهیونیستی شش ساختمان را در حاره حریک با تنها بمب هدف قرار دادند و صدها نفر از غیرنظامیان کشته و زخمی شدند، روزنامه «نیویورک تایمز» این اقدام را توجیه و از «تلاش به‌کار رفته» برای هدف قرار دادن سید حسن نصرالله، دبیرکل «حزب‌الله»، تمجید کرد.
این تبلیغات تنها تلاشی تجاری برای کسب سود نیست، بلکه بخشی از یک استراتژی بزرگ‌تر بوده که به دنبال تغییر واقعیت‌های جمعیتی و جغرافیایی در جنوب لبنان است.
همان‌طور که از بمب‌ها و موشک‌ها برای نابودی زیرساخت‌های لبنان و کشتن غیرنظامیان استفاده می‌شود، تبلیغات و املاک نیز به عنوان ابزاری برای تغییر شکل زمین به نفع پروژه صهیونیستی به کار گرفته می‌شوند.
دستگاه‌های رسانه‌ای و مطبوعاتی صهیونیستی این استراتژی را به‌عنوان گسترشی «طبیعی» از حق تاریخی ادعایی خود ترویج می‌دهند، که به شستشوی مغزی کمک می‌کند و توجیهی برای نقض‌های صهیونیستی ارائه می‌دهد.
اینکه این تبلیغات همزمان با بمباران نظامی منتشر می‌شوند، تصادفی نیست. این بخشی از یک طرح یکپارچه است که سال‌هاست در حال اجراست و بر ترکیبی از قدرت نظامی و سلطه فرهنگی و رسانه‌ای تکیه دارد.
افشاگری‌ها و به ویژه ویدئویی که در شبکه اجتماعی «اینستاگرام» منتشر شد، نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی چگونه توانسته است ذهن مردم را دستکاری کند.
در این افشاگری‌ها، معلمی که در مدارس صهیونیستی تدریس کرده بود، تصاویری از کتاب‌های درسی صهیونیستی را شرح می‌داد که در آن‌ها عرب‌ها همگی به‌عنوان افرادی آواره و بدوی که سزاوار مرگ هستند، نشان داده شده بودند.
وی اعلام کرد که آنچه رژیم صهیونیستی امروز انجام می‌دهد، نتیجه آماده‌سازی طولانی مدتی است که بیش از ۱۵ سال به طول انجامید.
در این مدت، رژیم صهیونیستی به ایجاد روح جنایتکاری در دل دانش‌آموزان خود و اشتیاق به ایجاد «اسرائیل بزرگ» بر خون مردم خاورمیانه پرداخته است و از «سربازان» خود موجوداتی ساخته است که پس از هر جنایت مرتکب شده، هلهله و پایکوبی می‌کنند. این امر روحیه استعماری را تغذیه می‌کند و اشغال اراضی بیشتر را در ذهن صهیونیست‌ها مشروع جلوه می‌دهد.
این کارزارهای رسانه‌ای و ملکی با هم همکاری می‌کنند تا اشغالگری را عادی جلوه دهند و آن را به جهانیان و حتی به خود صهیونیست‌ها به عنوان ضرورتی تمدنی ارائه دهند.
به این ترتیب، رژیم صهیونیستی میان استعمار کلاسیک که در کنترل نظامی تجلی می‌یابد و استراتژی‌های جدیدی مانند استعمار ملکی و رسانه‌ای ترکیب ایجاد می‌کند تا سلطه خود را بر اراضی لبنانی تحمیل کند و از ضعف دولت لبنان و فروپاشی اقتصادی و اجتماعی که کشور درگیر آن است، سوءاستفاده می‌کند.
با ارائه قیمت‌هایی که از ۳۰۰ هزار شِکِل (حدود ۷۵ هزار دلار آمریکا) شروع می‌شود، رژیم صهیونیستی می‌کوشد تا از طریق جنگ، مهاجرت اجباری و ضعف اقتصاد لبنان، حضور خود را در این کشور تثبیت کند.
تبلیغات مقدماتی رژیم صهیونیستی برای شهرک‌سازی‌ها در لبنان یادآور آشکاری از برنامه‌های توسعه‌طلبانه و اشغالگری است که مردم منطقه با آن آشنایی دارند.
در شرایطی که لبنان در حال تخریب است، رژیم صهیونیستی از این فرصت برای تقویت بلندپروازی‌های منطقه‌ای خود استفاده می‌کند و توسعه املاک را به عنوان ابزاری برای اشغال به کار می‌گیرد. این نمونه دیگری است از اینکه چگونه منافع سرمایه‌داری و استعماری در زمان جنگ با یکدیگر تداخل پیدا می‌کنند.
با توجه به این تحولات سریع، به وضوح مشخص است که پروژه رژیم صهیونیستی تنها به گسترش نظامی محدود نمی‌شود، بلکه ابزارهای نرم‌افزاری را نیز در بر می‌گیرد.
این سیاست‌ها تهدیدی جدی برای حاکمیت و ثبات لبنان است، زیرا این رژیم به دنبال تثبیت حضور خود از طریق بهره‌برداری از جنگ‌ها و هرج‌ومرج‌ها برای بازسازی منطقه بر اساس منافع توسعه‌طلبانه خود است.
اما امید به ایستادگی مردم لبنان و مقاومت در برابر این پروژه و در بازپس‌گیری حاکمیت زمین و کرامت ملی باقی است.
مقابله با این اشغالگری با ابعاد گوناگون آن نیازمند یک مقابله همه‌جانبه در ابعاد نظامی، اقتصادی و فرهنگی است، تا زمین‌های جنوب به مستعمره دیگری در پروژه گسترده صهیونیستی تبدیل نشود.