آنتونیو اسکارمتا برنده جایزه ملی ادبیات سال ۲۰۱۴ شیلی و دارنده مدال رییس کازا دو بلو، در ۸۳ سالگی درگذشت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ال پایس، آنتونیو اسکارمتا که میراث ادبی بزرگی در کشور خودش و جهان به جا گذاشته و با نامه‌ها، کتاب‌ها و داستان‌هایی که با تاریخ کشور خود و تاریخ جهان عجین شده بود، شناخته می‌شد، از دنیا رفت.

وزیر فرهنگ، هنر و میراث شیلی، کارولینا آردوندو با درگذشت وی از او به عنوان راوی انسان، امور روزمره و همچنین امور ماورایی یاد کرد و آدریانا والدس، مقاله‌نویس، گفت شیلی بدون آثار آنتونیو اسکارمتا در خارج از کشور چندان شناخته شده نخواهد بود. سهم او در آموزش و شکیبایی او به عنوان داور هنر، ابتدا در تئاتر و سپس در سینمای بین‌المللی، اساسی بود.

آنتونیو اسکارمتا که سال ۱۹۴۰ در یک خانواده مهاجر کروات در شیلی متولد شده بود در اوایل دهه ۱۹۶۰ در شیلی فلسفه خواند و تحصیلاتش را در نیویورک در رشته ادبیات ادامه داد. او از جوانی به عنوان دانشجوی فلسفه در دانشگاه شیلی، فهمید که ادبیات چیزی فراتر از یک شغل است: این یک سرنوشت و راهی برای زندگی و تغییر جامعه است. وی تلاش‌های خود را برای به اشتراک گذاشتن این باور با نسل‌های آینده اختصاص داد تا بدانند هنر، کلمات و کتاب‌ها ابزارهایی هستند که به ما امکان می‌دهند به فراتر از آن نگاه کنیم، رویای بالاتری داشته باشیم، حمایتگر و دلسوز باشیم و همچنین آزادتر باشیم.

اسکارمتا دوباره به دانشگاه شیلی بازگشت و در آنجا به عنوان کارگردان تئاتر و استاد مشغول به کار شد و پس از کودتای علیه آلنده، به تبعید رفت و مدتی در آرژانتین زندگی کرد و سپس در آلمان ساکن شد.

وی در تمام تولیدات روایی خود، از تکنیک روایی ممتاز و وجود سبکی غیرقابل انکار بهره می‌برد که طیف وسیعی از دستور و زبانی را به کار می‌گیرد که منابع زیبایی‌شناختی آن از تعادل کامل بین شیوه روایت و مطالب ارایه شده حاصل می‌شود.

سال ۲۰۱۴، آنتونیو اسکارمتا جایزه ادبیات ملی را دریافت کرد. وی در کنار جوایز متعدد ادبی همچنین جایزه هنر و ادبیات ایتالیا، جایزه پلانتا، جایزه ادبی سانتیاگو، مدال شوالیه هنر و ادبیات فرانسه و نشان مارکو مارولیچ کرواسی را در کارنامه داشت.

وی سال ۱۹۸۷ یکی از اعضای هیات داوران برلیناله بود و سال ۱۹۸۹ با برکنار شدن پینوشه به کشورش برگشت و بنیانگذار کارگاه ادبی هاینریش بل در موسسه گوته در سانتیاگو و مجری برنامه «آزادی» در تلویزیون شیلی در معرفی ادبیات و هنرها بود که بیش از یک میلیون مخاطب داشت. وی همچنین یکی از اعضای تیمی بود که مجله فرهنگی La Quinta Rueda را منتشر کرد.

این نویسنده که یکی از اعضای انجمن قلم آلمان نیز بود سال ۲۰۰۰ به‌عنوان سفیر شیلی در برلین انتخاب شد و ۳ سال در این سمت فعالیت کرد.

آخرین کتاب این نویسنده سال ۲۰۱۶ با عنوان «آزادی حرکت» منتشر شد.