جنگجویان چند ملیتی بعد از ورود به کارگاه نقاشی اش در اتحادیه هنرمندان گرافیست در الرقه و مشاهده تصاویر خلق شده توسط وی و تخریب تمام مجسمه های موجود در آن، چنین مسئله ای را به اطلاع وی رساندند.
شهر الرقه پس از سقوط به دست گروه های سلفی موجبات نگرانی تعداد زیادی از هنرمندان سوری را از تخریب آثار متعدد هنری که در گوشه و کنار شهر پراکنده اند، به وجود آورد.
ایمن ناصر پس از این یورش در نامه ای که از طریق ایمیل برای دوستانش ارسال کرد و برخی از رسانه ها آن را منتشر کردند، نوشت: "به صراحت باید بگویم قبلا با جبهه النصره ابراز همدردی می کردم، اما جوانی حدودا 20 ساله امروز وارد دفتر کار و کارگاهم در اتحادیه هنرمندان گرافیست الرقه شد، وی از دیدن آثار هنری غافلگیر شد و به سوی آنها یورش برد و شروع به تخریب مجسمه ها و پاره کردن تابلوهای نقاشی های موجود کرد ، وقتی هم تلاش کردم مانع انجام این کار شوم به من نهیب زد : از خدا بترس این بت ها چیست که داری، چگونه می خواهی روز قیامت به آنها روح بدهی ؟".
من هم در پاسخ گفتم : تو از خدا بترس، مگر نمی بینی اینها همه آثار هنری هستند نه بت هایی برای عبادت کردن ؟
اما او سلاحش را به سویم نشانه رفت و گفت : آیا می دانی می توانم به راحتی خون تو را بریزم و تو را بکشم، اما من منتظر امیر خواهم ماند تا در مورد سرنوشت تو تصمیم بگیرد .
به وی پاسخ دادم : خودت تنها منتظرش باش، بعد از آن در حالیکه پای روی آثار شکسته و تخریب شده خود می گذاشتم از سالن خارج شدم، حس غریبی از نفرت، خشم،اضطراب وترس پیدا کرده بودم با این حال به خروج خود ادامه دادم، زیرا برای من دیگر مرگ و زندگی فرقی نمی کرد، با این حال موفق شدم از مرگ نجات یابم.
با این حال نوع نگاهی سلفی به آثار هنری تا به امروز واکنش هیچ یک از سازمان های هنری بین المللی از جمله یونسکو را باعث نشده است، در این حال این سئوال مطرح می شود که اگر وضعیت هنرمندانی که به طرفداری از جبهه النصره می پردازند اینگونه باشد ، وضعیت هنرمندان مخالف رویکرد خشونت آمیز در سوریه چگونه است ؟
آیا سرنوشت و فاجعه مجسمه های بودا در دوره طالبان در افغانستان و نابودی آثار تاریخی این کشور برای آثار هنری سوریه هم تکرار خواهد شد؟