ابراهیم حسن بیگی، نویسنده نوجوانان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه نقد در مملکت و جامعه ادبی ما محفلی است نه مکتوب و علمی گفت: نقد، تشخیص سره از ناسره است اما در جامعه ما نقد تنها به معنی عیب‌جویی کردن است؛ منتقدان به جای آن‌که اثر را داوری کنند و نقاط ضعف و قوت آن را برشمارند به نقد صاحب اثر می‌پردازند؛ نقدها سلیقه‌ای و جناحی است و چندان جنبه علمی ندارد. بگذریم از اینکه نویسندگان و شاعران هم هنوز نپذیرفته‌اند که کسی کارشان را نقد کند؛ شاید به این دلیل که همچنان نقد به معنی عیب‌جویی کردن است نه جداکردن سره از ناسره و گفتن خوبی‌ها و بدی‌های یک اثر.
نویسنده کتاب « گاهی به ماه نگاه کن!»، نقد را واسطه‌ای میان نویسنده و خواننده اثر دانست و افزود: نقد هم در معرفی کتاب و گسترش فرهنگ کتابخوانی، نقش بسیار مهمی دارد و هم به یک حرکت فرهنگی مثبت، سمت و سو می‌دهد تا آنجا که با وجود منتقدان خوب، می‌توان به اصلاح و تقویت کاستی‌های متعدد در حئزه کتاب امیدوار بود. اما افسوس که بعضی سازمان‌های دولتی، دچار روزمرگی شده‌اند و نگرش و دیدگاهشان، حزبی و تک بعدی است. از سویی منتقدان نیز یا به نقدهای ذوقی و جانبدارانه روی می‌آورند یا آن‌قدر به مسایل ساختاری و تکنیکی می‌پردازند که گویی به جای نقد، درپی آموزش فنون داستان‌نویسی هستند در حالی که متولیان فرهنگی و نویسندگان و منتقدان باید به فعالیت‌های منسجم و هدفمند در زمینه ادبیات و فرهنگ بپردازند و همانند اهالی سینما و تئاتر به تاسیس انجمنی با عنوان انجمن منتقدان ادبی همت گمارند.
حسن‌بیگی، ادبیات کودک و نوجوان به اینکه ادبیات بزرگسال متفاوت با ادبیات کودک و نوجوان است اشاره و بیان کرد: تفاوت‌های جدی میان نقد ادبیات کودک و نوجوان و ادبیات بزرگسال وجود دارد و منتقدان کودک، علاوه بر پرداختن به جنبه‌های ادبی یک اثر باید به کارکرد تربیتی، پرورشی و روان‌شناسانه کتاب هم توجه کنند همچنان که باید به ویژگی‌های مخاطب، سلیقه‌ها، روحیات و نیازهای او نیز توجه شود همان گونه که تاثیرات گوناگون اجتماعی، اعتقادی و آموزشی و...را بر نقد ادبیات کودک و نوجوان، نمی‌توان نادیده گرفت.
نویسنده رمان «محمد(ص)» همچنین مخاطبان نقد ادبیات کودک و نوجوان را به چند دسته تقسیم کرد و افزود: دسته‌ای نقدها، تنها برای دست اندرکاران و پدیدآورندگان ادبیات کودک نوشته می‌شود و برخی نقدها روان‌شناختی و جامعه‌شناختی است و به افراد باسواد و متخصصی اختصاص دارد که با این مقوله آشنا هستند.گروهی دیگر برای پدر و مادرها، مربیان و کتابدارها نوشته می‌شود و دسته سوم که بیشتر معرفی کتاب به زبانی ساده است به کودکان و نوجوانان تعلق دارد.