طاهره ایبد، نویسنده کتابهای کودک ونوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به این‌که نشریات کودک و نوجوان در سال‌های اخیر را نمی‌توان با اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 مقایسه کرد گفت: بیشتر مجله‌های کودک و نوجوان دولتی یا وابسته به نهادهای عمومی چون موسسه کیهان یا اطلاعات هستند و بی‌گمان از یک‌سری سیاست‌های کلی پیروی می‌کنند.
به گفته نویسنده کتاب «دور گردون»، نشریات امروز کودک و نوجوان، تحت تاثیر سیاست حاکم بر سازمان‌ها و نهادهای متبوع خود هستند. برای مثال سیاست کلی آموزش و پرورش بر نشریات«رشد» تاثیر می‌گذارد و سیاست سازمان صدا و سیما بر مجله «سروش». بنابراین چه کسی می‌تواند بگوید«کیهان بچه‌ها» تحت تاثیر روزنامه کیهان و سیاست‌های گردانندگان آن نیست؟
وی با اشاره به این که در دنیای کودکان و نوجوانان، جایی برای سیاست ندارد گفت: به همین‌خاطر سیاستمداران باید به این درجه از آگاهی برسند که این بخش را به اهل آن واگذار کنند و به دست‌اندرکاران نشریات، این امکان و فرصت را بدهند که فارغ از سیاست و سایه سنگین آن، مطالب جذاب و خواندنی برای بچه‌ها تولید کنند.
ایبد داشتن نگاه انحصاری را یکی از مشکلات پدیدآورندگان ادبیات کودک و نوجوان می داند و می گوید: ما به جوان‌ها فرصت نداده‌ایم تا وارد میدان شوند. ورود آدم‌های تازه، جای ما را تنگ نمی‌کند. چرا فکر می‌کنیم ادبیات کودک و نوجوان، ملک مسلم ماست و هیچ‌کس حق ورود به آن را ندارد؟
او، وجود افراد مختلف با دیدگاه‌های متفاوت را نقطه قوت یک نشریه دانست و افزود: چه در دوره وحید نیکخواه آزاد و چه روزگاری که امیرحسین فردی، سردبیر نشریه «کیهان بچه‌ها» بود، همه آدم‌ها با هر طرز فکری می‌توانستند در این نشریه قلم بزنند اما امروز، نشریات کودک و نوجوان هم سیاست‌زده و انحصارطلب شده‌اند. تنها همفکران خود را می‌پذیرند و دیگران را در جمع خود راه نمی‌دهند.
نویسنده کتاب«عروسیه عروسیه» در پاسخ به این‌که روزگاری نشریاتی چون«سروش نوجوان» و«کیهان بچه‌ها» نسلی از شاعران، نویسندگان و تصویرگران را تربیت کردند چرا امروز چنین کارکردی کمرنگ شده است گفت: قطعا مسایل اقتصادی بر این رویه بی‌تاثیر نیست. زمانی سردبیران نشریات همه وقت و انرژی خود را به یک نشریه اختصاص می‌دادند اما امروز تنها دغدغه این است که مجله‌ای منتشر شود. کسی به این فکر نمی‌کند که بر سر ادبیات کودک و نوجوان چه می‌آید؟