عباس بیات درباره برگزاری نمایشگاه عکس سه بعدی خود که در حاشیه همایش «آسمان بچه‌ها» در آبادان دایر شده است، به خبرنگار مهر گفت: من حدود 50 تا 60 عکس با موضوعات راهیان نور، شلمچه، اروند کنار و... داشتم که 20 عدد از آنها را برای یک دوره نمایشگاه انتخاب کردم. تاکنون بیش از 50 بار این عکس ها را به نمایش گذاشته ام و حالا در نمایشگاهی در همایش «آسمان بچه ها» نیز این عکس ها به نمایش درآمده اند.
وی درباره عکس های سه بعدی خود در این نمایشگاه و نحوه چگونگی گرفتن عکس سه بعدی توضیح داد: برای عکس های سه بعدی دو دوربین همزمان مانند چشم در کنار هم قرار می گیرند، با این تفاوت که فاصله چشم را نمی توان تغییر داد، اما این فاصله در دوربین قابل تغییر است و به این وسیله می توان به تصویر عمق داد.
بیات درباره اینکه چرا عکس های خود را به شکل سه بعدی گرفته است، عنوان کرد: برای من نحوه عرضه این عکس ها اهمیت زیادی داشت، زیرا چگونگی عرضه، بخشی از انتقال محتوا است. در حال حاظر اگر نمایشگاه عکسی با موضوع دفاع مقدس برگزار کنیم، کمتر با این عکس ها ارتباط برقرار می شود، اما عکس های سه بعدی جذابیت بیشتری برای همه افراد در سنین مختلف دارد. به گونه ای که افراد بسیاری تنها به خاطر سه بعدی بودن و تکنیک این کار عکس ها را تماشا می کنند و بعد از آن با محتوای آن هم ارتباط برقرار می کنند.
وی ادامه داد: به عنوان نمونه من عکسی با عنوان «دشت نسل های سوخته» دارم که غریب به اتفاق آدم ها وقتی به این عکس می‌رسند، از خود واکنش نشان می دهند. بنابراین مخاطب از دیدن این نوع عکسها لذت می برد و با موضوع آنها ارتباط خوبی برقرار می کند.
این عکاس با اشاره به اولین عکس های سه بعدی خود گفت: حدود هشت سال پیش متوجه شدم عکس های سه بعدی جایگاه خوبی در میان مخاطبان دارند اما ما در ایران محتوای ارزشی با این مدیا نداشتیم، بنابراین من این کار را یاد گرفتم و فناوری مورد نیاز آن را به ایران آوردم.
بیات در پایان بیان کرد: تا پیش از اینکه من به شکل سه بعدی عکاسی کنم عکاسی سه بعدی به گونه ای ابتدایی با یک دوربین و از دو زاویه گرفته می شد و من برای اولین بار از دو دوربین برای عکاسی استفاده کردم. بعد از آن چون هر دو دوربین می توانست در یک لحظه عکس بیاندازد، توانستم حرکت را هم ثبت کنم بنابراین در این عکس ها زندگی جریان بیشتری دارد.