شادی بخارایی طراح در گفتگو با خبرنگار مهر به اینکه علم، جایی در صنعت مد و لباس ندارد گفت: در همه جای دنیا، دانشگاه و صنعت دو عنصر جدایی ناپذیر هستند ولی در ایران قضیه کاملا متفاوت است وعلم جایی در صنعت مد و لباس ما ندارد و این دو فرسنگ‌ها با هم فاصله دارند.
به گفته این طراح لباس، فاصله میان صنعت و هنر، ضربه مهلکی به بدنه مد ایرانی وارد کرده، تا آنجا که طراحی لباس، تنها به فضای دانشگاه محدود شده است، از سوی دیگر، استادان غیر متخصص به فضاهای آموزشی ورود پیدا کردهاند و این موضوع، موجب بروز مشکلاتی در این فضا شده است.
بخارایی با اشاره به اینکه هنوز در جامعه ما، طراحی هویت و شناسنامه ندارد گفت: عدم دانش کافی موجب شده طراحان جوان، حتی بعد از فارغ التحصیلی از پایه دوخت و الگو سازی بی‌اطلاع باشند، در نتیجه تولید کنندگان، رغبتی به استخدام طراح ندارند و لزوم بهره گرفتن از حضور یک طراح لباس را درک نکرده‌اند چراکه هنوز، طراحی لباس در جامعه هویت و تعریف مشخصی ندارد.
این هنرمند با اشاره به تفاوت میان فضاهای آموزشی رشته طراحی در کشورهای دیگر با ایران گفت: رشته طراحی در کشورهای دیگراز جایگاه ویژه‌ای برخوردار و برای هنرجو آگاهی از هنرهایی چون نقاشی، معماری وجامعه‌شناسی، در کنار رشته طراحی لازم است اما در ایران فضاهای آموزشی محدود به یادگیری‌های سطحی است.
بخارایی با بیان اینکه زمانی می‌توانیم به مد ملی برسیم که طراحان متخصص داشته باشیم عنوان کرد: طراحی لباس ایرانی به شناخت سنت و آداب و رسوم مردم و قومیت‌های مختلف ایران نیاز دارد. نقوش ایرانی در تمام دنیا شناخته شده است و طراح می‌تواند برای خلق ایده و نوآوری از نظرات یک معمار سنتی استفاده کند و اصلا در این صورت است که می‌توانیم به مد ایرانی دست پیدا کنیم.
او به اینکه مد تنها به لباس محدود نمی‌شود، اشاره و بیان کرد: مد فقط به لباس محدود نمی‌شود و همه زمینه‌ها چون دکوراسیون، کفش، عطر و... را هم دربرمی‌گیرد و ما زمانی که بتوانیم در این حوزه‌ها به ابتکار وابداعات جدید برسیم می‌توانیم بگوییم به مد ایرانی دست یافته‌ایم.