به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه داستان «نمی‌توانم و نمی‌خواهم» نوشته لیدیا دیویس به تازگی با ترجمه اسدالله امرایی توسط نشر افق منتشر و راهی بازار نشر شده است.
این کتاب به عنوان اثر متاخر نویسنده‌اش، در سال ۲۰۱۳ جایزه بوکر را از آن دیویس کرد. چاپ این کتاب و پرونده‌هایی از دیویس در نشریات ادبی ایران، توسط اسدالله امرایی، موجب معرفی این نویسنده به علاقه مندان ایرانی شده است.
لیدیا دیویس نویسنده این کتاب، مولف و مترجم آمریکایی و متولد سال ۱۹۴۷ است. دیویس همسر سابق پل استر است. او به عنوان یک نویسنده مطرح داستان کوتاه و خط دهنده داستان امروز آمریکا شناخته می شود. نخستین مجموعه داستان او با عنوان «زن سیزدهم و داستان های دیگر» در سال ۱۹۷۶ به چاپ رسید.
فرانتس کافکا و ساموئل بکت از جمله نویسندگانی هستند که دیویس تحت تاثیرشان بوده است. مارسل پروست و گوستاو فلوبر هم از جمله نویسندگانی هستند که او آثارشان را به انگلیسی ترجمه کرده است. منتقدان آثار این نویسنده، معتقدند در آثارش طنز، شفافیت و کیفیت شاعرانه مینی مالیستی وجود دارد.
کتاب «نمی‌توانم و نمی‌خواهم»، داستان‌های مینی‌مال دیویس را شامل می‌شود که شرح لحظه‌ای از وقایع و احساسات روزمره هستند و راوی آن‌ها را به محض تجربه کردن، روایت می‌کند. نویسنده در این کتاب، برشی کوتاه از زندگی فرد را انتخاب کرده که شاید زمینه مناسبی برای تغییر و تحول او باشد.
عناوین داستان‌های بخش اول کتاب به این ترتیب است: داستان‌های سالامی‌های مسروقه، موی سگ، داستان ادواری، پیشنهادی برای علامت، بلومینگتن، درس آشپز، در بانک۱، بی‌خوابه شبانه، در بانک۲، دو دیویس و قالیچه، احتمال (در مقابل ضرورت)، احتمال(در مقابل ضرورت)۲، داستانی که دوستی برایم تعریف کرد، رمان بد، بعد از رفتن تو، بادیگارد، کودک، خیاط کلیسا، خواهر من و ملکه انگلستان، مراجعه به دندانپزشکی، نامه به تولیدکنندگان نخود منجمد، بغلور.
دومین بخش این کتاب هم داستان‌های زیر را در بر می‌گیرد: دو مرده شور، از مری حال دوست افسرده و ...، جادوی قطار، تنها ماهی خوردن، نمی توانم و نمی خواهم، زنِ آقای پوشه، شام، سگ، مادربزرگ، کلفت های سرجهاز، داستان دورو، زنی سی ساله، از کجا می دانم چی دوست دارم، هَندِل، قدرت ناخودآگاه، جغرافی اش: آلاباما، مراسم تدفین، شوهرخواهان، در گالری، آفتاب رو به غروب، فرود، زبان شرکت مخابرات، گاریچی و کرم، نامه به مدیر بازاریابی.
در بخش سوم هم مخاطب کتاب، این داستان ها را خواهد خواند: آخرین موهیکان، تکلیف کلاس دوم، استاد، وضعیت بغرنج، تاملاتی در باب خانه داری، اعدام، یادداشتی از یک پیک، در ایستگاه راه آهن، ماه، گام های من، چطور به سرعت تمام شماره های ...، یادداشت هایی حین مکالمه ی...، مردان، عواطف منفی، من راحتم اما می توانستم...، قضاوت، صندلی ها، آفریده دوست من، پیانو، مهمانی، گاوها، نمایشگاه، نامه به شرکت آب نبات نعناعی، جغرافی‌‌اش: ایلینوی
اودون فون هاروات رفته قدم بزند، در قطار، مشکل جاروبرقی، فُک ها، آموزش تاریخ قرون وسطی، دوست مدرسه من، درس پیانو، دانش آموزان در ساختمان بزرگ، مرد جوان و جمله، مالی ماده گربه: تاریخچه/یافته ها، نامه به بنیاد، نتایج یک مطالعه آماری، تجدیدنظر:۱، گفت و گوی کوتاه در...، تجدیدنظر:۲، وسایل جامانده، انتظار پرواز، صنعت، آسمان لوس آنجلس، دو کاراکتر در یک پاراگراف، شنا کردن در مصر، زن رختشوی، نامه به مدیر هتل، روز تولد خانم، عناوین بخش چهارم داستان های کتاب هستند.
در بخش پنجم هم این داستان ها درج شده اند: دوست دوران کودکی من، سگ بیچاره آن ها، سلام عزیزم، بی علاقه، پیرزن ماهی مانده، اقامت نزد داروساز، آواز، دو دانشجوی سابق، داستان کوچکی درباره ی...، زن بغل دستی من در هواپیما، نوشتن، تشکر اشتباهی در تئاتر، خروس، همنشین دوست کوچکم، سرباز پیر، دو نوجوان اسلایگویی، زن قرمزپوش، اگر تو عروسی (توی باغ وحش)، طلاجوی گلدفیلد، جاروبرقی کهنه مدام از کار می افتد، فلوبر و منظر، خرید خانوادگی، نامه به رئیس انجمن...، نانسی براون به شهر می آید، دکترا.
داستان «پیانو» را از این کتاب می‌خوانیم:
قرار است برویم و پیانوی تازه ای بخریم. پیانوی قدیمی مان ترک برداشته و بورد صدایش به هم ریخته و عیب های دیگری هم پیدا کرده. دل مان می خواهد صاحب مغازه پیانوفروشی آن را بردارد و دستی به سر و رویش بکشد و به یکی بفروشد، اما صاحبان مغازه می گویند زیادی آسیب دیده و به درد کسی نمی خورد. می گویند باید آن را برد و از بالای قله به ته دره انداخت. همین کار را می کنند. دو راننده کامیون آن را بار می زنند و به نقطه ای دور افتاده می برند. یک راننده می رود پشت آن و آن یکی از بالای صخره هلش می دهد پایین.
این کتاب با ۲۷۲ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۴۰ هزار ریال منتشر شده است.