سهیل رضایی مشاور و پژوهشگر مسایل روانشناسی درباره برنامه‌های کنکوری تلویزیون به خبرنگار مهر گفت: این برنامه‌ها نوجوان و جوان را در یک رقابت غیرعاقلانه قرار می‌دهد و او را تهییج می‌کند که به سمت موسسات کنکوری سوق پیدا کند.
وی ادامه داد: این برنامه‌ها نه آموزشی به مخاطب عرضه می‌کنند و نه باعث رشد او می‌شوند و از همه مهمتر این است که به چیزی (کنکور) که ارزش ندارد ارزش می‌دهند. کنکور فرآیندی نیست که به عنوان یک ارزش محسوب شود و به همین دلیل است که جوانانِ زیادی وارد دانشگاه می‌شوند اما توانایی به کارگیری آموخته‌های خود در بازار کسب و کار را ندارند.
رضایی تصریح کرد: برنامه‌های کنکوری به جای اینکه جوان را از بحران آزاد کنند، بدتر او را وارد بحران می‌کنند و به جای اینکه اضطراب و استرس را از دانش آموز کنکوری بزدایند او را در اضطراب و ترس قرار می‌دهند تا به سمت ثبت نام در کلاس‌های کنکور و خرید کتاب‌های موسسات کنکوری ترغیب شود. اسپانسرها با این برنامه‌ها دانش‌آموز را می‌ترسانند و بعد از این ترس استفاده کرده و درآمد کسب می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه تلویزیون باید به جای برنامه‌های کنکوری فضای کسب و کارهای جدید را به مخاطب آموزش دهد، گفت: تغییر مشاغل در جهان با شتاب پیش می‌رود و تلویزیون باید هر روز مخاطبش را با دانش‌های جدید آشنا کند درحالیکه این رسانه بهترین زمان یک انسان یعنی جوانی او را برای استرس‌های کنکور هدر می‌دهد.
رضایی با اشاره به رویکرد تلویزیون در سیستم آموزشی دانش‌های جدید عنوان کرد: ویژگی کشورهای توسعه یافته به قدرت حل مساله است و تلویزیون با شیوه‌هایی که پیش می‌برد مخاطبش را عقب افتاده نگه می‌دارد چون قدرت حل مساله را در نوجوان و جوان افزایش نمی‌دهد.
وی در پایان درباره حضور موسسات آموزشی به عنوان اسپانسر و افزایش ساخت برنامه‌های کنکوری بیان کرد: وقتی مدیران تلویزیون اقتصاد را نشناسند کسب درآمد از شیوه‌های جدید را هم نمی‌دانند و به معمولی ترین راه‌های کسب درآمد متوسل می‌شوند. اگر بدانیم ۲۰ شغل برتر دنیا در ۲۰ سال پیش، اکنون اصلا وجود ندارد و ۲۰ شغل برتر در جهان امروز ۲۰ سال پیش وجود نداشته است سراغ آموزش راهکارهای جدید برای درآمدزایی و کسب و کار می‌رویم.