دوپامین هم به عنوان هورمون و هم انتقال دهنده عصبی عمل می کند که سیگنال های را به سایر سلول های عصبی ارسال کرده و مسئول بسیاری از عملکردهای مغز و بدن است.

به گزارش خبرنگار مهر، دوپامین همانند یک انتقال دهنده شیمیایی در مغز عمل می کند که در عملکرد حافظه، تمرکز، پاداش دهی و تنظیم حرکات بدن مفید است.

با ترشح دوپامین در بدن، حس لذت و سرزندگی ایجاد می شود که به ایجاد انگیزه در فرد کمک می کند. کاهش میزان دوپامین با کاهش انگیزه، شور و هیجان مرتبط است و احتمالا می تواند موجب حس گرفتگی و کسلی در فرد شود.

با وجودیکه دوپامین در مغز تنظیم می شود اما انجام برخی کارها می تواند موجب افزایش طبیعی آن در بدن شود.

مصرف پروتئین بیشتر

پروتئین ها متشکل از اسیدآمینه ها هستند. ۲۳ اسیدآمینه وجود دارد که یکی از آنها مسئول افزایش میزان دوپامین در مغز است. با مصرف پروتئین، بدن درصدد سنتز اسیدهای آمینه در جهت تولید دوپامین برمی آید. این اسیدهای آمینه در مواد خوراکی سرشار از پروتئین همچون تخم مرغ، سویا و لبنیات یافت می شوند. افزایش میزان دوپامین می تواند موجب تقویت فکر کردن و بهبود قدرت بازیابی شود.

کاهش مصرف چربی های اشباع شده

برخی تحقیقات نشان داده اند که چربی های اشباع شده موجود در کره و روغن نارگیل می تواند موجب بروز اختلال در عملکرد دوپامین مغز شود. چربی های اشباع نشده هم عامل بروز التهاب در بدن هستند که می تواند منجر به تغییر میزان دوپامین و در نتیجه عملکرد شناختی ضعیف شوند.

ورزش کردن

ورزش به بهبود خلق و خو و افزایش میزان اندورفین های بدن کمک می کند. از اینرو پیش بینی می شود که افزایش میزان دوپامین موجب ایجاد حس شادی می شود. ورزش های نظیر یوگا و ایروبیک در افزایش میزان دوپامین موثر هستند. همچنین اثبات شده که برای افراد مبتلا به پارکینسون که کنترل حرکتی شان را از دست می دهند هم سودمند است.

مدیتیشن

تحقیقات نشان می دهد انجام مدیتیشن به مدت یک ساعت می تواند منجر به افزایش میزان دوپامین شده و طول مدت شادبودن را افزایش دهد.

خواب کافی

با ترشح دوپامین در مغز، فرد هوشیارتر می شود. اگر شما خودتان را مجبور به بیدار نگه داشتن در طول شب نمایید، میزان دوپامین بدن تان در روز بعد به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. به همین خاطر است که روز بعد احساس کسلی می کنید.