به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «مرگ سیاه؛ یورش طاعون خیارکی به اروپا» نوشته امیلی ماهونی به‌تازگی با ترجمه پریسا صیادی توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب هشتاد و سومین عنوان از مجموعه «تاریخ جهان» است که این‌ناشر چاپ می‌کند. نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۱۷ توسط انتشارات لوسنت منتشر شده است.
کتاب‌های «مجموعه تاریخ جهان» برای عرضه چشم اندازی گسترده و ژرف از سیر تاریخ منتشر می‌شوند. این‌مجموعه زمینه‌های فرهنگی رخدادهای تاریخی، اندیشه‌های سیاسی، فرهنگی و فلسفه‌های تاثیرگذار را در گذر تمدن بین‌النهرین، مصر باستان، یونان، روم، اروپای قرون وسطی و ... معرفی می‌کند.
اروپا در سال‌های قرون وسطی، درگیر بیماری طاعون و به قول معروف مرگ سیاه شد که باعث مرگ بیش از ۶۰ درصد مردم این‌قاره شد. این‌شیوع مربوط به قرن چهاردهم میلادی است که بیش از ۵۰ میلیون نفر در اروپا و ۳۰ تا ۴۰ میلیون نفر در مناطق پیرامونی این‌جاده جان خود را از دست دادند. تلفات این‌بیماری در اروپا به قدری بود که پس از اتمام شیوعش، جمعیت اروپا در قرن چهاردهم به میزان جمعیت این‌کشور در قرن سیزدهم نرسید.
البته شیوع اولین‌طاعون در اروپا، مربوط به قرن ششم میلادی است که برای اولین‌بار طعم کشنده این‌میکروب کشنده را به اروپایی‌ها چشاند و باعث کشته‌شدن اروپایی‌هایی بیشتری نسبت به قرن چهاردهم شد. به‌هرحال به‌دلیل مسائل بهداشتی، بیماری‌های دیگری ازجمله جذام در اوپای قرون وسطی شیوع پیدا کردند. کتاب «مرگ سیاه؛ یورش طاعون خیارکی به اروپا» تاریخچه این‌شیوع را در قاره سبز تشریح می‌کند.
کتاب پیش‌رو به‌جز دو بخش «رویدادهای مهم در دوره مرگ سیاه» و «پیشگفتار: رویدادی ترسناک در تاریخ» ۵ فصل اصلی و یک «سخن پایانی: طاعون در گذشته و حال» دارد که عناوین این‌پنج‌فصل به‌ترتیب عبارت‌اند از: «آغاز مرگ سیاه»، «طاعون ترس و وحشت»، «واقعیت‌های مرگ سیاه»، «تاثیرات اقتصادی طاعون» و «تاثیرات مرگ سیاه بر فرهنگ اروپا».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
این‌گورهای دسته‌جمعی را اغلب گودال طاعون می‌گفتند. با این‌حال، در برخی شهرهای اروپا این‌گودال‌ها هم جوابگوی این‌همه جسد نبود. گاهی مرده‌ها را می‌سوزاندند، که به دو دلیل این کار را می‌کردند: جای کافی وجود نداشت، و این‌که گمان می‌کردند آتش عفونت و آلودگی را پاک می‌کند. زمین در اروپا به‌ویژه برای گورستان به‌سختی پیدا می‌شد. سوزاندن مرده در قرون وسطی بسیار نادر و کم‌سابقه بود، ما در آن‌اوضاع و احوال این راه‌حل به‌سرعت پذیرفته شد و در سرتاسر اروپا هزاران جسد را سوزاندند. به این‌ترتیب نه‌تنها خیابان‌ها از اجساد پاک شد، بلکه مردم هم خیالشان راحت شد که احتمال آلوده‌شدنشان کاهش یافته است.
ترس شدید در همه‌جا سایه افکنده بود و چون مردم مرگ را در کمین خود می‌دیدند و فکر می‌کردند هر آن ممکن است به سراغشان بیاید، دیگر توجهی به قوانین جامعه نداشتند. رعایت قانون و مقررات در سرزمینی گرفتار بیماری تقریبا ناممکن بود، چرا که حکومت هم بیشتر در فکر نجات خود از طاعون بود تا رفاه عمومی شهروندانش. بوکاتچو که شاهد این اتفاقات بود وظیفه خود می‌دانست درباره سقوط اخلاقیات و تنزل رفتارهای مدنی که در پیرامونش می‌دید مطلبی بنویسد.
این‌کتاب با ۱۰۳ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۳۵ هزار تومان منتشر شده است.