به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، حبیب احمدزاده نویسنده و پژوهشگر حوزه دفاع مقدس با حضور در پویش «کتابخوانی ملی» گفت: ادبیات به ۲ دسته رو به سقوط و رو به صعود تقسیم می‌شود که به اعتقاد من دسته اکثریت درام رو به سقوط است و مربوط به افرادی می‌شود که در مقابل جهانِ پر از چالش و کشمکش پیش از ورود و کسب تجربه خود را بازنده می‌پندارند.
وی افزود: اما دسته دیگر از ادبیات مربوط به درام رو به صعود است که من طرفدار این نوع نگرش هستم، افراد در این نوع ادبیات، نقش اختیار را در زندگی واقعی خود پر رنگ می‌بینند، بر همین اساس من بیش از هرچیزی در پی مطالعه کتاب‌هایی با این سبک ادبیات هستم. به اعتقاد من مطالعه کتاب‌هایی در این سبک، انسان را با تجربیات قهرمان‌های واقعی مواجه می‌کند که می‌توانند با الگو قرار دادن آنها می توان بهتر زندگی کرد و این تجربیات را کامل‌تر و به درستی به نسل آینده منتقل کرد.
این پژوهشگر حوزه دفاع مقدس اضافه کرد: مطالعه خاطرات اغراق نشده و مرور کوشش‌های انسانی در جنگ تحمیلی از موضوعات مورد علاقه من است و خواندن این دسته از کتاب‌ها را توصیه می‌کنم و من شخصاً علاقه بسیاری به دانستن تجربیات از افراد در زمینه‌های مختلف دارم و مطالعه سفرنامه همواره برای من جذاب بوده است. از دیگر کتاب‌هایی که مطالعه آن مرا متحول کرد، کتاب «شازده کوچولو» بود. این کتاب از دست رفتن پاکی نفس کودکانه را به انسان یادآوری می‌کند.
احمدزاده در معرفی دیگر کتاب‌های پیشنهادی خود گفت: همچنین مطالعه کتاب‌هایی مانند «شنام»، «دا» و آثار نویسندگانی چون رضا امیرخانی، احمد دهقان و گلعلی بابایی را توصیه می‌کنم. این کتاب‌ها بسیار تاثیرگذار و آموزنده بوده است و دست کمی از رمان ندارند. ولی متاسفانه این کتاب‌ها آنگونه که شایسته است تبلیغ نشده اند و معتقدم اگر اطلاع رسانی خوبی روی این منابع انجام می‌شد، حتماً فیلم‌های خوب سینمایی خوبی از دل این داستان‌ها در می‌آمد.
وی افزود: به نظر من خواندن کتاب‌هایی در حوزه دفاع مقدس برای افراد با هرنوع تفکر و گرایشی لازم است. زیرا مطالعه آنها می‌تواند مخاطب را به باور هشت سال جنگ تحمیلی در تاریخ این سرزمین برساند و بدانند که این جنگ بر کشور اثرگذار بوده است. بر همین اساس باید از تجربه‌هایی که برای به دست آمدن آن خون داده شده است، در جهت ایجاد زندگی سالم برای خود و دیگران بهره برد و بازهم تاکید می‌کنم این تجربه‌ها، داده‌ها واطلاعات خوبی برای نوشتن رمان و ساختن فیلم‌های سینمایی هستند.
فیلمنامه نویس فیلم سینمایی «اتوبوس شب» اشاره کرد: هیچ گروهی در ادبیات جهان نیست که نیازمند به گروه دیگری نباشد به عبارت دیگر همه گروه‌ها در این حیطه با یکدیگر مرتبط بوده و تکامل بخش امور مربوط به ادبیات هستند؛ اما من معتقدم ادبیات جدید جهان از قرن نوزدهم و بیستم به بعد به خصوص از زمان ظهور تلویزیون تغییر کرده است. ادبیات به ما یاد می‌داد که برای ایده‌ها و تفکرات باید کوشش کرد اما در مقابل سینما تصور و تخیل را از افراد می‌گیرد و تصورات انسان به آنچه که روی پرده سینما می‌آید، منتقل می‌شود.
احمدزاده همچنین به مسئله فضای مجازی در کشور اشاره کرد و ادامه داد: در دنیای امروز، فضای مجازی فراتر از خیال را به افراد نشان می‌دهد و افراد هرچه تلاش کنند بازهم عقب‌تر از قهرمان روی تصویر هستند. به همین دلیل قهرمانی برای افراد در فضای مجازی قابل وصول‌تر است و به دلیل این قبیل استرس و دل مشغولی‌های فکری، قهرمانی در دنیای واقعی را تجربه نمی‌کنند. این در حالی است که در دنیای ادبیات رسیدن به قهرمانی قابل تصور و درک است. افراد در دنیای ادبیات می‌توانند مکث کنند اما در دنیای سینما به واسطه پشت سرهم آمدن همه وقایع و آیتم‌ها، اجازه فکر کردن از مخاطب گرفته می‌شود. به عبارت دیگر افراد مرعوب سینما می‌شوند.
این نویسنده گفت: معتقدم نقش ادبیات در افراد در مقایسه با سینما بسیار سالم‌تر و موثر است و غوطه خوردن در دنیای ادبیات افراد را وادار می‌کند در دنیای واقعی زندگی کنند زیرا برای رسیدن به اهداف مورد پذیرش، انسان باید در دنیای واقعی حضور داشته باشد.